Çok muhabbet tez ayrılık getirir diye bakmamak lazım bence. Birine ilginizi, zamanınızı ayırmıyorsanız nasıl bir sağlam dostluk kurabilirsiniz ki ? Bence zaman ayırdıkça, iletişimi dinç tuttukça sağlamlaşıyor.
Gerçekten çok yakın olduğum, evini kendi evimmis ,ailesi akrabammis gibi hissettigim ;
henüz reelde görüşmedik ama bir şey paylaşmaya ihtiyacım olduğunda tereddütsüz yazacak kadar yakınlar,sanki bana tanışmışiz gibi geliyor:)
onlar kendi aralarında görüşmüyorlar ama bu da sorunun bende olmadığı anlamına gelmez çünkü ben de insan biriktirip bağ kuramıyorum, arada sırada görüşebilmeniz bile çok güzel bence bu da insan biriktirebildiğiniz anlamına gelir benim hoşuma gidiyor böyle şeyler
işte böyle şeyler yaşanınca bir daha o eski samimiyeti kuramıyorum ben hep diyorum o sana böyle yapmıştı diye
ailem bana arkadaşlarımdan daha çok zarar vermiştir ama ailemi affedebiliyorum aynı şeyi arkadaşlara yapamıyorum, bu bana nasıl bunu yaptı diyip elim ayağım titremeye başlıyor, bağışlayıcı olamıyorum asla
Aynen
Eski arkadaşlıklarımı hayatımdan çıkarmışlığım çok .Başlar da bende üzülüyordum artık hiç üzülmüyorum cidden..Şunu anladım, ben insanlar hep aynı sanıyorum yani o tanıdığım arkadaş olduğum insan ama insanlar çok değişiyor..Karşındaki insanı tanıyamıyorsun..Belki bende değişiyorum onlara göre bilemedim..15 yıl dip dibe yaşadığım arkadaşım hamile kaldığında, benim çocuğum olmadığını bile bile insan içinde " tatlım sende yap hadi artık ne bekliyon dahaaaa" dedikten sonra anladım ki insanlar hayatınız da bazen belirli süreliğine misafir..Vakti dolduğunda gitmeleri gerek..Önünüze bakın derim, yeni arkadaşlıklar kurun..Dizilerde ki o arkadaş grupları da gerçek hayatta varsa helal olsun derim
insanlar hep beni kıskanır diye bir ifadem olmadı bazıları şöyle şöyleydi, bazıları da beni kıskanıyordu dedim bu genelleme olmuyor, bana hissettirdikleri buydu. Şu an yalnız olmamın ana sebebi de bu değil zaten bana denk gelen 2-3 kişi böyleydi sadece.Arkadaş konusunda nişanlımdan daha iyi birini görmedim. 25 senelik o kadar çok arkadaşı var ki. Bağları kopanlarda olmuş ama mükemmel bir arkadaş çevresi var. 6-7 senedir tanıyınca da artık benim de arkadaşım oldular hepsi. Grupça takılıyoruz. Bense arkadaş konusunda çok iyi değilim. Önceden epey başarısızdım. Ama sağlam dostluklarım var. Liseden sadece bir arkadaşım var ama neredeyse haftada bir buluşuruz. Benim 25 yaşından sonra edindiğim çok sağlam iki dostum ve görüşmeye çalıştığım iş arkadaşlarım var mesela. Önceden düşünüp üzülürdüm düğünüm olsa sevgilimin 50 tane arkadaşı gelecekken benim sadece 2-3 tane gelecek diye. Ama son birkaç senedir işler değişti.
Bende de dert şu ki başbaşa buluşamıyoruz. Ya biri arıyor görüşmek için ya da zaten planlamış oluyoruz. Hatta yazın bir gün başbaşa buluştuk ne yapsak bilemedik o kadar alışmışız birileriyle olmaya.
Dün yakın bir arkadaşımın evinin yakınında sevgilimin arkadaş grubuyla oturduk. Arkadaşıma denk geldik. Ciddi ciddi trip yedim. Burdasın neden aramadın diye. Bi anda kendimi açıklama yaparken buldumHalbuki başka bir arkadaş ortamındaydık. Dedim hadi sen de gel otur. O da geldi hep birlikte oturduk.
Bir yaştan sonra arkadaşlık dostluk kurmak zor gibi gözükebilir ama benim en sağlam olanları 25 yaşından sonra oldu. Bu enerji ile alakalı bir durum. Bir de bazı şeyler gerçekten emek istiyor. İnsan ilişkilerini yürütmek her zaman kolay değil. Kendinizi belki de doğru ifade edemiyor olabilirsiniz. Ben önceden çok burnu havada bir tip olarak algılanırmışım mesela. Halbuki alakam yok. Belki yürüyüşüm belki yüz ifadem bu konuda yanılttı insanları. Ama zamanla silindi bu da.
Bir de benim en sağlam dostluklarımdan biri arkadaşımın çok nadir görüştüğüm sevgilisiydi. Aralarının biraz bozuk olduğu bir gün kıza hadi oturalım dedim ve o gün bu gündür haftada bir gün mutlaka otururuz. Onlar ayrıldılar, bizim dostluğumuz başladı. Bazı şeyler için de sizin adım atmanız lazım.
Yapı olarak nasılsınız bilmiyorum ama biraz daha girişken olabilirsiniz.Çalışıyorsanız iş yerinizde birini akşam bi kahve içmeye davet edebilirsiniz. Maddi durum elveriyorsa bir kursa kaydolup sosyalleşebilirsiniz . İllaki çevrenizde kimyanızın uyduğu birileri vardır. Bir de insanlar sizi neden kıskansınlar ki ? Yani kıskanan eden elbette olabilir . Bazıları diyerek bir genelleme yaptığınız için biraz tuhaf geldi açıkçası.
Arkadaş edinme ve yaş arasında bir bağ kurdum ama bunu neden yaptım bilmiyorum sanki yaş ilerledikçe kimse senin yakın arkadaşın olamazmış gibi ama şimdi durup düşününce bunun bana da saçma geldiğini fark ettim, sanırım insan çevresini lisede ve ünide kuruyor olarak şartladığım için ve buralardan biriktirdiğim insanların şu an hayatımda olmadığını düşününce akşam gerçekten boşluğa düştüm ama bundan sonra insan ilişkilerinde emek vermek için çabalayacağım çünkü benim de eksikliklerim oldu. Her ne kadar yalnız olmayı sevsem bile insan insana iyi geliyor bunun geç de olsa farkına vardım.E madem kalabalık arkadaş çevresi istiyorsunuz insanları basitçe hayatınızdan çıkarmayın. Biraz toleranslı olmak size bir şey kaybettirmez. Eğer karşıdaki kişinin kötü niyeti yoksa hayatınızdan çıkarmayın,bir süre uzaklaşmayı deneyin.
Benim ortaokuldan kalma bir dostum var, geçen beni uyuz etti. Grubu sessize aldım, bir hafta kadar hiçbir yazılana bakmadım bile. Zamanla sinirim geçti, şimdi bir şey olmamış gibi yazmaya devam ediyorum:)
Hemen gemileri yakmaya gerek yok. Ama
tabii kötü niyet seziyorsaniz da yol vermek gerekir. mesela eski ev arkadaşım ben hastayken kaşıkla beslerdi beni, kardeşim gibiydi. Sonra hakkımda söylediği nahoş bir şeyi duydum. Duyduğum gibi engelledim ve sildim her yerden, açıklama bile yapmadim. 7 sene oldu ,pişman değilim:)
Ama kötü niyet yoksa, affedilmeyecek bir şey değilse bir süre tepki vermeden sinirinin geçmesini beklemek bence daha saglikli
Gerçekten çok yakın olduğum, evini kendi evimmis ,ailesi akrabammis gibi hissettigim ;
3 kişilik bir arkadaş grubum var, ilkokulda tanıştık,14 yaşındayken de kanka olduk.
eski ev arkadaşım var ,20 yaşındayken tanıştık.
kuzenim var, aramızda biraz yaş farkı var, birbirimizin kulvarında değildik. Sonra o benim şehrime gelince arkadaş olduk. 27 yaşındaydım arkadaşlığımiz başladığında. Onun dışında dost gibi değil de sevdiğim ve yakın hissedip her fırsatta görüştüğüm arkadaşlarim da var, yaş değişiyor.
23-24 yaşlarında çalıştığım yerden tanıştığımız, hala birkaç ayda bir sinemaya tiyatroya gidip geçen aylarda olanları paylaştığımız 4 kişilik bir arkadaş grubum var.
25 yaşında tanıştığım, düşünce yapısına hayran kaldığım bir çocuk var. Onla da her ay bir kere görüşürüz,ya evde kahvaltı yaparız ya müze gezeriz ya hobimizi iştirak ederiz
26-27-29 yaslarinda seyehatlerde tanıştığım 3 ayrı kişi var,uzak mesafe. Ama hepsiyle birkaç kere kere daha yolumuz kesişti,hatta kısa süreliğine şehrime taşındılar. Onlarla sık sık mektuplasiriz.
28 yaşında eski is yerimden hala sık sık görüştüğüm 3 kişi var.
Ve 30 yaşındayım,
Bu sene KK'dan tanıştığım bir kız birkaç kere şehrime geldi, havalanina gideceği gece evimde kalacak kadar yakın olduk:) şimdilerde buraya taşınma hazırlığı yapıyor:)
Yine bu senelerde KKdan tanıştığım,henüz görüşmediğim ama her fırsatta yazisip Cook yakın hissettiğim iki kişi var. Hatta biri bana doğum haritası bile hediye etti
Ve yine bu sene şehiriçi gezide tanıştığım birkaç kişi var. Ortak hobimiz var diye grup kurduk. O günden beri 6 ay falan geçti, birbirimizin etkinlik buddysi olduk , kim ne görse grupta paylaşır, musait olan herkes için bilet alır, gittiğimiz yerde buluşuruz.
Yani yaş ve arkadaşlık arasında çok bir bağ yok bence. Ki son bahsettiğim grupta en yakın olduğum,ikili olarak da konuştuğum kişi 39 yaşında.
İnsan her yaşta yeni birileriyle tanışıp yakınlasabilir.
Sık sık yeni ortamlara girmeye çalışın, hoşunuza giden insanlara sıcakkanlı olun, Instagramdan ekleyin. Şöyle bir geriye dönük hafızanızı yoklayin, kimle arkadaş olsanız iyi olurdu. O kişiyi de arayıp tiyatroya falan davet edin. Eğer direkt davet edecek samimiyetiniz yoksa elinizde fazla bielt olduğunu,ekildiginizi falan söyleyin:) böyle böyle ilerler arkadaşlığıniz ... Küçük çaplı seyehatler falan yapın. Ama mümkünse günübirlik olsun:)
Bir şey anlattilarsa önemseyin,birkaç gün sonra sorun 'o şey ne oldu' diye... Arkadaşlık kurmak kolay ama devam ettirmek biraz emek istiyor
Arkadaşlarımın hepsi memleketimde kaldı son senelerde birkaç şehir değiştirdim, ben de böyle düşünüyordum. Olursa çocuklukta- ilk gençlikte olur, belli bir yaştan sonra kimseyle tam anlamıyla bağ kuramam gibi geliyordu.
Evet yavaş yavaş, konu da açmıştım daha önce..Zaten bana triplenmişti hamileyken onunla ilgilenmemişim diye..15 yıldır tanırım asla bu triplere girebilecek bir insan değildi..Demek ki insanlar değişebilir diye düşünüyorum, üzülmüyorum artık..
3 ayrı gruptan 10 a yakın samimi oldugum arkadasım var.
Bende sizin gibiydim ama zamanla o huyumu aştım. Çünkü belki de bilmeden bende karşımdakinin kalbini kırmış veya sinirlendirmiş olabilirim bazen diye düşündüm. Tek kusur karşı tarafta olmayabilir bazen bizde de farketmediğimiz kusurlar olabilir. Gerçekten seviyorsam arkadaşımı kin tutmamaya çalışıyorum artık. Büyük bişey olmadıkça bozmuyorum arkadaşlığımı. Ama dediğim gibi yeni arkadaşlıklar olsaydı belki bende hemen silerdim ama hepsi eski dostluklar. 10 sene olmuş, 7 sene olmuş. Hepsi eski o yüzden kolay kolay silmek istemem.
mesela parkta nasıl tanışıp bağ kurabiliyorsunuz? benim o şekilde tanışmalarım genelde havada kalıyor çünkü biriyle aynı enerjide olabilmem, yakın olabilmem için aynı hayat koşuşturmacası içinde olmam gerekiyor mesela o hayatın neresinde? atıyorum şöyle örnek vereyim benim gibi üniversiteyi bitirmiş iş arayan biri ise kendime daha yakın hissediyorum ama atıyorum o kişi üni öğrencisi veya evli barklı bir insan ise o benim arkadaş radarım içerisine girmiyor. Bu enerjiden de çıkmam gerekiyor
hani çevresi kötüydü bohçacı nişanlının barzo bir arkadaşı vardı parasıyla hava atıyordu?Arkadaş konusunda nişanlımdan daha iyi birini görmedim. 25 senelik o kadar çok arkadaşı var ki. Bağları kopanlarda olmuş ama mükemmel bir arkadaş çevresi var. 6-7 senedir tanıyınca da artık benim de arkadaşım oldular hepsi. Grupça takılıyoruz. Bense arkadaş konusunda çok iyi değilim. Önceden epey başarısızdım. Ama sağlam dostluklarım var. Liseden sadece bir arkadaşım var ama neredeyse haftada bir buluşuruz. Benim 25 yaşından sonra edindiğim çok sağlam iki dostum ve görüşmeye çalıştığım iş arkadaşlarım var mesela. Önceden düşünüp üzülürdüm düğünüm olsa sevgilimin 50 tane arkadaşı gelecekken benim sadece 2-3 tane gelecek diye. Ama son birkaç senedir işler değişti.
Bende de dert şu ki başbaşa buluşamıyoruz. Ya biri arıyor görüşmek için ya da zaten planlamış oluyoruz. Hatta yazın bir gün başbaşa buluştuk ne yapsak bilemedik o kadar alışmışız birileriyle olmaya.
Dün yakın bir arkadaşımın evinin yakınında sevgilimin arkadaş grubuyla oturduk. Arkadaşıma denk geldik. Ciddi ciddi trip yedim. Burdasın neden aramadın diye. Bi anda kendimi açıklama yaparken buldum
Bir yaştan sonra arkadaşlık dostluk kurmak zor gibi gözükebilir ama benim en sağlam olanları 25 yaşından sonra oldu. Bu enerji ile alakalı bir durum. Bir de bazı şeyler gerçekten emek istiyor. İnsan ilişkilerini yürütmek her zaman kolay değil. Kendinizi belki de doğru ifade edemiyor olabilirsiniz. Ben önceden çok burnu havada bir tip olarak algılanırmışım mesela. Halbuki alakam yok. Belki yürüyüşüm belki yüz ifadem bu konuda yanılttı insanları. Ama zamanla silindi bu da.
Bir de benim en sağlam dostluklarımdan biri arkadaşımın çok nadir görüştüğüm sevgilisiydi. Aralarının biraz bozuk olduğu bir gün kıza hadi oturalım dedim ve o gün bu gündür haftada bir gün mutlaka otururuz. Onlar ayrıldılar, bizim dostluğumuz başladı. Bazı şeyler için de sizin adım atmanız lazım.
Yapı olarak nasılsınız bilmiyorum ama biraz daha girişken olabilirsiniz.Çalışıyorsanız iş yerinizde birini akşam bi kahve içmeye davet edebilirsiniz. Maddi durum elveriyorsa bir kursa kaydolup sosyalleşebilirsiniz . İllaki çevrenizde kimyanızın uyduğu birileri vardır. Bir de insanlar sizi neden kıskansınlar ki ? Yani kıskanan eden elbette olabilir . Bazıları diyerek bir genelleme yaptığınız için biraz tuhaf geldi açıkçası.
İçlerinden birinin kötü olması hepsini kötü yapmıyor bohçacı sevgilimin. :) Sen beni çok sevdin Kibariye’nin annesi.
kullanıcı isminiz efso bu arada hahahshadjadjdkad
Onlarca merhabalaştığım, laklak ettiklerimin dışında, aynı frekansta olduğum bir kişiyi örnek verdim zaten. Ayaküstü bir sürü kişiyle sohbet edebilirsin ama içini dökebilecek kadar anlaştığın kişiyi bulmak için biraz zaman tanımalısın.
ivitİçlerinden birinin kötü olması hepsini kötü yapmıyor bohçacı sevgilimin. :) Sen beni çok sevdin Kibariye’nin annesi.
DD
