canım benim yaaa kıyamam sana boğazım düğümlendi resmen
hiç öyle kötü düşünme bende annemi evde tek bıraktım inan her gün arıyorum ilk zamanlar içim hiç rahat etmiyordu ya ona evde birşey olursa ya bana haber edemezse diye düşünüyordum sürekli ama eşim sağolsun her hafta götürüyor olmadı annem bize geliyor
hiç böyle düşünceler sarmasın seni rahat ol
İnsan ister istemez stres oluyor hele ki benim durumum malum..
Hayallerim böyle degildi. Annem vardı hepsine, simdi onun yoklugunun acısı, buruklugu üstüne birde babamın yalnız kalacagı korkusu sarınca insan kafasını toparlayamıyor..
İnsallah hersey iyi olur, yorumunuz icin tesekkürler..
canım benim yaa..o kadar kötü oldum ki yazdıklarınla :2: ne kadar fedakar bir insansın sen
ama bu kadar yapma canım olurmu öle şey..sen evlensende onların ablasısın..önce sen yuvanı kur ardından 2 kardeşininde yuvasını kurarsın..kendinide düşün
hele hele sevdigin adamıda düşün
baban madem aynı evi kabul etmiyor karşılıklı dairelerde yada altlı üstlü dairelerde oturarak çözersin..böylece yine hep babanla birlikte olursun
Bende öyle düsünüyorum canım benim, kendimi ancak böyle düsünerek rahatlatabiliyorum.. Bugün iki günlük stresin patlamasını yasadım resmen, elim ayagım buz kesiyor, titreme geliyor bunlar hepsi icimde yasadıgım stres, sıkıntı.. Zamanla hersey rayına oturacak, babam bide erkek arkadasımı severse hersey daha da güzel olacak insallah..
6 yıllık bir gecmisimiz olmasa, yeni bir iliski olsa bu kafayla coktan bitirmistim, hazır birbirimize alısmamıs, birseyleri paylasmamısken bitsin diye düsünürdüm. Ama dolu dolu 6 yıl sevgi, baglılık, ki bunlara ragmen kafamda kac kere iliskimizin muhakemesini yaptım. Umut vermeyim, benden hayır yok dedim hatta kendisine de söyledim o rahatlattı bir sekilde beni, sevgimizin dısında insan olarakta cok iyi, merhametli biri..
Annemin hastane sürecinde hep yanımdaydı, destegini hic esirgemedi. Benimle birlikte agladı, aynı seyleri yasadı. Yasadıklarıma yakından tanık oldu.
Beni cok iyi anlıyor, anladıgını söylüyor, bu düsüncelerimi, endiselerimi anlayısla karsılıyor.
Babanın hep yanında olacagız, hic yalnız bırakmayacagız diyor. Hatta o birlikte yasayalım babanla diyor da, simdi iki kardesim daha var suan icin olmaz, kendileri de kabul etmezler ancak onlar da evlenir, babam da ben evlenmeyecegim derse olur. Ben babamın evlenmesine suan pek sıcak bakamıyorum, düsünsenize eskiden sıcacık bir aileniz vardı, kocaman.. Normal bir hayatınız vardı bir anda hersey tersine döndü. Annem, babam, biizz.. Hic kolay degil, ama tabi ki kendisi isterse öyle mutlu olacaksa ben mutluluklar dilerim babama, kesinlikle karsı durmam ve zaten düsüncemiz birbirimize yakın olmak, sonucta erkek kardesim daha 17 yasında, onu yalnız bırakamam, kopmamalıyız, ona annemin yoklugunu hic bir zaman hissettirmemeliyiz, baska türlü zaten ben kahrolurum, icim rahat olmaz..
Cok sag olun, bana yorumlarınız cok iyi geldi.