Herşeyin sebebi sensin anne

Evet anne herşeyin sebebi sensin.

Benim bu saatte, derin bir uykuda olmam gereken bu saatte kafamın derinliklerinde zonklayan seslerin, kurtulamadığım yaşanmışlıkların, ezikliğimin, iyi bir anne olamamamın sebebi hep sensin.

Hatta etrafıma baktığımda göremediğim insanlığın, merhametin yokluğuyla sığındığım şu siteye ne zaman iç döksem peşime takılan hastalıklı düşüncelerin, sürekli takip ediliyor sanıp kafayı yeme noktasına gelmemin, bu yüzden birçok hesabı iptal ettirip yönetimden her seferinde özür dileyip yeni hesap açmamın da sebebi sensin. Yüzbinlerce insanın olduğu bir mecrada bile kendimi "işte o işte o" diye parmakla gösterilen, bütün gözlerin üzerinde olduğunu zannetmeme sebep olacak kadar paranoyak, tedirgin olmamın da sebebi sensin.

Aslında sana hiç kondurmuyordum. Hala konduramıyorum. Hep suçu kendi pasifliğimde, kendi ezilmişliğimde buluyordum. Ama öyle değil anne.

Ben daha küçücük bir çocukken bir yere giderken bile beni bırakıp kardeşimi aldığını biliyorum anne. Senin için hep kardeşlere bakmakla yükümlü evin işlerini görmekten sorumlu bir paçavra olduğumu da biliyorum. Yaşayamadığım çocukluğum, oynayamadığım oyunlar, edinemediğim arkadaşlar hep sırtımda yük şimdi. Suçum neydi diye sormayı akıl bile edemedim. Ben bu olmak için dünyaya gönderilmiş gibiydim. Başka birşey görmedim ki çocukluk bu, ben olmak bu sandım hep. Bir kere bile kızım demeyişine öyle alışıktım ki. Hiçbir şey yapmasam bile, birkaç saniye tvye dalmam bile beddua yemem için yeterli sebep oldu hep. Sen beni hiç sevmedin anne.

Biraz büyüyüp arkadaş edinmeye başladığımda arkadaşlarımı azarlamaktan beni utandırmaktan da geri durmadın. Gururum, onurum senin için hiç önemli olmadı. Bir arkadaş edinmemi bile bana fazla gördün. Zaten okumak benim neyime? Okul birincisi olmak benim neyime? Okuyup başına avukat mı olacaktım? En iyisi münasip bir kısmetle baş göz etmek. Eşimi tanımak benim için büyük şans olsa da senin için sırtındaki kamburdan kurtulmaktı. Ödün patladı vazgeçicem de başına kalıcam diye.

Kalmadım, evlendim. Bir de hamile kaldım. Sen milletin gelini, kızı doğuma kadar iş yaptı diye diye beni işe zorladın. Güzelce söylesen ben yine yapardım işlerini ama sen yine azarlamayı, aşağılamayı seçtin. Ona da razı oldum. Sezaryenden sonra başımda bir gece bile, sadece bir gece bile kalma zahmetinde bulunmadın. Bir kap yemek bile yapmadın bana. yemeğime, bulaşığıma,hatta hasta bezime bile kocam koştu. Çok utandım anne. Beni hiç bilmediğim bir işle, annelikle yalnız bırakıp gittin. Ben görmediğim anneliği çocuğuma göstermeye çalışınca tam bir dram çıktı ortaya. Ota .oka bağıran, asık suratlı, annelikten gram anlamayan, saçma sapan bir insan oldum.

Kendi kendimi büyütüp yaralarımı biraz da olsa sarana kadar, kendime azıcık gelene kadar berbat bir anne oldum senin bana bıraktıklarınla. Şimdi ne kadar toparlamaya çalışsam, ne kadar normal olmaya uğraşsam sol yanımı sık sık yoklayan sancılardan kurtulamıyorum. Gülüşüm hep yarım anne, hayatı öylesine yaşıyorum. Dünya benim olsa birkaç saniyeden fazla mutlu olamıyorum. Sol yanımı çok acıttın anne. Alacağın olsun.

Buraya böyle yazdığıma bakma birazdan deli gibi pişman olup hatayı kendimde aramaya başlarım. Herşeyin suçlusu olduğum gibi ana kıymeti bilmeyen, beceriksizliğini, hatalarını annesine atan zavallı ve bencil kızın olurum. Senin bana öğrettiğin ben olurum.

Herşeye rağmen seni çok seviyorum anne..

Yaşamayan anlayamaz var olan annenin yokluğunu... İnsanı en çok sevmesi gereken kişi annedir ya hani, onun şefkati üzerinden eksik olunca zanneder ki kendisi sevilmeye layık biri değil. Zanneder ki suç kendinde, karakterinde. Ömür boyu eksik yaşar, insanların kendisine duyduğu sevgiyi hep sorgular, en ufak ilgiye çözülüverir... En büyük zaafı sevilmektir çünkü. Annesinden göremediği sevgiyi ömür boyu başka şeylerle telafi etmeye çalışır...

Gecenin bu saatinde gözlerim dolu dolu okuduysam bir yerde acılarımız kesişmiş demektir arkadaşım. Çok iyi anlıyorum seni.
Umarım kendi kurduğun ailenle çok mutlu olursun ömrünün sonuna kadar.

çok üzügünüm öz vatanın, çocukluğun ne yazıkki annelliği bilmeyen birinin elinde heba olmuş. annenin yetiştirilmesi de muhtemelen anneannenden kaynaklanıyor. ezilmiş ezmeyi öğrenmiş.ve sanırım ilk çocuksun bu sebeplede bildiği ezilmişliği kendinden güçsüz gördüğü sana empoze etti. çok üzgünüm. bunların farkında olan biri iyi bir anne olur. sen iyi bir annesin. kaybolan çocukluğuna ilk gençlik yıllarına birşey yapamayız fakat geleceğini ve çocuğunu kurtarabilirsin. sıfır beklentiyle yaşa. kimseden birşey bekleme. ben uzundur beklentisiz yaşıyorum, inanır mısın, mutluyum. bende seninkine benzer bir çocukluk yaşadım. anneni sev ama hayatının içine alma. mümkünse azami görüş uzak kal. güzel bebeğinin mutluluklarını çoğalt. anne mutluysa çocuklarda mutlu olur. unutma sen sana yardım edebilirsin ve bir tek sen seni terk edemezsin. sev kendini hemde çok sev. annelerimizi seçemiyoruz ama onlarla yaşamamayı seçebiliriz. yeterince üzülmüşsün. ne olur artık pişman olma. hayat senin ve aldığın nefesi bir daha alma şansın yok.

MinervaMcGonagall .!.:

Yaşamayan anlayamaz var olan annenin yokluğunu... İnsanı en çok sevmesi gereken kişi annedir ya hani, onun şefkati üzerinden eksik olunca zanneder ki kendisi sevilmeye layık biri değil. Zanneder ki suç kendinde, karakterinde. Ömür boyu eksik yaşar, insanların kendisine duyduğu sevgiyi hep sorgular, en ufak ilgiye çözülüverir... En büyük zaafı sevilmektir çünkü. Annesinden göremediği sevgiyi ömür boyu başka şeylerle telafi etmeye çalışır...

Gecenin bu saatinde gözlerim dolu dolu okuduysam bir yerde acılarımız kesişmiş demektir arkadaşım. Çok iyi anlıyorum seni.
Umarım kendi kurduğun ailenle çok mutlu olursun ömrünün sonuna kadar.

Genişletmek için tıkla...

O kadar güzel anlatmışsın ki, bu satırları ancak annesi yaşadığı halde öksüz bırakılan biri yazabilir. Sol yanımız hep acısa da inşallah dediğin gibi kendi küçük dünyamızda küçük mutluluklara sarılma gücü bulabiliriz arkadaşım.

şöyle annelerle (anne demeye bin şahit ister)görüşmeyin ya bende kendı ekonomik ozgurlugumu elıme alayım gorusmıycem kendi annemle yüzümü gösterirsem namerdim(.)

herdemk .!.:

çok üzügünüm öz vatanın, çocukluğun ne yazıkki annelliği bilmeyen birinin elinde heba olmuş. annenin yetiştirilmesi de muhtemelen anneannenden kaynaklanıyor. ezilmiş ezmeyi öğrenmiş.ve sanırım ilk çocuksun bu sebeplede bildiği ezilmişliği kendinden güçsüz gördüğü sana empoze etti. çok üzgünüm. bunların farkında olan biri iyi bir anne olur. sen iyi bir annesin. kaybolan çocukluğuna ilk gençlik yıllarına birşey yapamayız fakat geleceğini ve çocuğunu kurtarabilirsin. sıfır beklentiyle yaşa. kimseden birşey bekleme. ben uzundur beklentisiz yaşıyorum, inanır mısın, mutluyum. bende seninkine benzer bir çocukluk yaşadım. anneni sev ama hayatının içine alma. mümkünse azami görüş uzak kal. güzel bebeğinin mutluluklarını çoğalt. anne mutluysa çocuklarda mutlu olur. unutma sen sana yardım edebilirsin ve bir tek sen seni terk edemezsin. sev kendini hemde çok sev. annelerimizi seçemiyoruz ama onlarla yaşamamayı seçebiliriz. yeterince üzülmüşsün. ne olur artık pişman olma. hayat senin ve aldığın nefesi bir daha alma şansın yok.

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle, sevgi nesilden nesile aktarılan bir miras olmalı. Biz o mirasa nail olamadık. İnşallah çocuklarımız nail olur. Güzel yorumun için çok teşekkürler..

Ahhh canım benim ne kadar üzüldüm sen çok güzel anne ol yavruna kol kanat ol senin yaşayamadığını o yaşasın o versin sana annenin veremedikleri

Mavimavisular .!.:

O kadar güzel anlatmışsın ki, bu satırları ancak annesi yaşadığı halde öksüz bırakılan biri yazabilir. Sol yanımız hep acısa da inşallah dediğin gibi kendi küçük dünyamızda küçük mutluluklara sarılma gücü bulabiliriz arkadaşım.

Genişletmek için tıkla...

İnsanı ömrü boyunca yaralayan bir şey annesinin sevgisini esirgemesi. Ben bunu hayatta payıma düşen sınavlardan biri olarak kabul ettim ve "neden" diye sorgulamayı bıraktım... Bir gün çocuklarım olduğunda onlara annemin bana veremediği sevgiyi vereceğim, en büyük hayalim bu. Dilerim sen de evlatlarının sana duyduğu sevgiyle iyileşirsin... Kendi mutluluğum kadar istedim mutlu olmanı inan ki.

Mavimavisular .!.:

Aynen öyle, sevgi nesilden nesile aktarılan bir miras olmalı. Biz o mirasa nail olamadık. İnşallah çocuklarımız nail olur. Güzel yorumun için çok teşekkürler..

Genişletmek için tıkla...

yazdıklarını üçüncü kez okuyorum her seferinde başka bir şey kalbimi yaktı. acını anlıyorum ve böylesi içten inanılmaz akıcı anlatman beni çok etkiledi. acının güzeliği olmaz nasıl söyleyeceğimide bilemiyorum senin kadar yetenekli değilim. kalemin çok güzel. her yazarın harcı değil bir acıyı yüreğe işler yazmak sende yazma,yorumlama kabiliyeti var, farkında mısın? konuyu saptırmak istemeden kısa keseceğim; hayatında güzel şeyler olabilir yeteneğini geliştirmeni öneririm. sevgiler.

MinervaMcGonagall .!.:

İnsanı ömrü boyunca yaralayan bir şey annesinin sevgisini esirgemesi. Ben bunu hayatta payıma düşen sınavlardan biri olarak kabul ettim ve "neden" diye sorgulamayı bıraktım... Bir gün çocuklarım olduğunda onlara annemin bana veremediği sevgiyi vereceğim, en büyük hayalim bu. Dilerim sen de evlatlarının sana duyduğu sevgiyle iyileşirsin... Kendi mutluluğum kadar istedim mutlu olmanı inan ki.

Genişletmek için tıkla...

Ah keşke bebeğimi kucağıma almadan önce cesaret edip kaderimle yüzleşseydim de bu kadar hata yapmasaydım. Bundan sonrası için didiniyorum. İnşallah hatalarımı telafi ederim.
Mutlu bir yuva kurup o yuvaya bir melek getirdiğin zaman olur da benim gibi annenden ufacık da olsa bir parça görürsen kendinde hemen silkelen. Benim gibi hataya düşme. Allah sana da bana da tüm kader ortaklarımıza da yaşayamadığı çocukluğunu yaşatabileceği mutlu yuvalar evlatlar versin.

Madem öyle uzak dur dahada seni yaralamasın

herdemk .!.:

yazdıklarını üçüncü kez okuyorum her seferinde başka bir şey kalbimi yaktı. acını anlıyorum ve böylesi içten inanılmaz akıcı anlatman beni çok etkiledi. acının güzeliği olmaz nasıl söyleyeceğimide bilemiyorum senin kadar yetenekli değilim. kalemin çok güzel. her yazarın harcı değil bir acıyı yüreğe işler yazmak sende yazma,yorumlama kabiliyeti var, farkında mısın? konuyu saptırmak istemeden kısa keseceğim; hayatında güzel şeyler olabilir yeteneğini geliştirmeni öneririm. sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim canım. Acı da olsa yüreğine dokunabildiğim için mutlu oldum.
Okuluma zamanında devam edebilseydim çok daha güzel şeyler başarabileceğimi içim yana yana bilsem de, eşimin desteğiyle bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Bu kadarı bile o kadar mutluluk veriyor ki bana

Mavimavisular .!.:

Çok teşekkür ederim canım. Acı da olsa yüreğine dokunabildiğim için mutlu oldum.
Okuluma zamanında devam edebilseydim çok daha güzel şeyler başarabileceğimi içim yana yana bilsem de, eşimin desteğiyle bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Bu kadarı bile o kadar mutluluk veriyor ki bana

Genişletmek için tıkla...

sevindim. nefes aldığımız sürece hiçbirşey için geç değil,di mi :) mutluluğun daim olsun yüzün gülsün.

Mavimavisular .!.:

Ah keşke bebeğimi kucağıma almadan önce cesaret edip kaderimle yüzleşseydim de bu kadar hata yapmasaydım. Bundan sonrası için didiniyorum. İnşallah hatalarımı telafi ederim.
Mutlu bir yuva kurup o yuvaya bir melek getirdiğin zaman olur da benim gibi annenden ufacık da olsa bir parça görürsen kendinde hemen silkelen. Benim gibi hataya düşme. Allah sana da bana da tüm kader ortaklarımıza da yaşayamadığı çocukluğunu yaşatabileceği mutlu yuvalar evlatlar versin.

Genişletmek için tıkla...

Kendini sakın suçlu hissetme arkadaşım. Birçok psikolojik bozukluğun hatta sapkınlığın altında kötü aile ilişkileri ve anne ilgisinin eksikliği yatarken senin kendini kötü hissetmen ne kadar yersiz. Ki bunun için vicdan azabı duyman bile çok güzel bir kalbin olduğunu gösterir. Anneliğe alışma sürecinde her kadın bocalar. Bundan sonrası çok daha güzel olacaktır eminim. İnşallah ben de senin gibi kendimin farkında olurum her zaman, evlatlarıma iyi anne olurum :)

Ben herşeye rağmen sevmezdim kimse kusura bakmasın ne olursa olsun annendir babandır lafları bana işlemez bende babamla hiç anlaşamazdım ama sizinki gibi değil genede evlenincede aramızda sorun falan kalmadı sizde geçmişi unutmaya çalışın o kadınlada görüşmeyin derim

Canım ,hepsini okudum şimdi sende annesin ,onun sana davrandığı gibi davranma evladına .......,hem kendini,hem evladını üzersin ,,önüne bak ,éşinle mutlu ol, annene görüşme biraz,mesafe koy ,Bu bir haykırış seninki ,evinde huzurla başlangıç yap, gençsin seni mutlu eden kişilerle görüş huzuru mutluluğu kendi yuvanda yarat gerisi gelir yavrum ,evladının bir gülüşü sana huzur versin kızım

Kiyamam ben sana. Annelik en yuce mertebelerdenmis ama senin annen olacak onsan becerememis. Insallah sen kendi yavrularinla istedigin gibi saglikli mutlu iliskiler kurarsin. Elbette yeni dogum yaptiginla 2 yil sonraki halin ayni olmayacak. Bebegine gerekli sabri ozveriyi sevkati gostereceksin. Sen kotu birisi degilsin cunku sadece hayat sana karsi biraz yenik baslamis. Ama hepaini aşacaksin.biraz karisik yazmis olabilirim ama cok duygulandim bu saatte idare et.

Belki seninki kadar değil ama benim de kötü hatiralarim var. Ve benim de 2,5 yaşında bir evladim var.. Inan ben de onu o küçücük halde incittim çığlıklarim azarlarim onun ruhunda kimbilir ne yaralar açtı ama toparlanmaya iyi.olmaya ufak tefek yaramazliklarina karşı sabırlı olmaya çalışıyorum.

Benim başka sorunlarım da var bu.nedenle.tedavi görüyorum. Eğer baş edemiyorsan sana da tavsiye ederim muhakkak uzman bir.psikologtan yardım al..

Eminim sen çok.iyi bir anne olacaksın.

Ve.eminim.annen de seni isteyerek incitmedi.. Belki cahildi belki sorunları vardı aşamadığı ve.kurban olarak seni.seçti bilemiyorum.

İnşallah bundan.sonra ailenle çok çok mutlu olursun. Eşine ve evladina sımsıkı sarıl.

Malesef senin mantığında çok anne görüyorum.Kız çocuğunu baskılamakla,işleri Ona yıkmakla hayata hazırladığını sanan,ne kadar iyi davranırsa,yüz verirse o kadar tepesine çıkacağına inanan,çevre baskısından korkup,falancanın kızı şöyleymiş dedirtmemek için baskı kuran,kızını dövmeyen dizini döver mantığıyla cahilce yaklaşımlar.Birde evin en büyük çocuğuysa bir nevi evin 2.hanımı.Çocukluğunu yaşayamadan kendini kadın gibi hissedenler.Eminim ki anneni hala seviyorsun kırgınlığın yeterince ,doya doya anne sevgisi yaşayamamak.Bence annenle hislerini paylaşmalısın,seni kırdığının farkında bile değildir,harketlerini normal karşılıyordur.

Mavi sular hanim insanin yasadigi psikolojik sikintilarda cocukluguna iniyorlar anneyle araniz nasildi nasil bi aileniz vardi diye sorarlar.eminim sizin anneannenizde anneniz gibi bi kadindi anneniz boyle oldu.siz boyle olmayinki sizin cocugunuzda boyle olmasin esinize ve cocugunuzada simsiki sarilin mutlu olmaya calisin ve birilerine kizdiginiz hayatin acisini kizinizdan cikarmayin kizdiginiz anne konumuna sizde dusmeyin hata yapmayin bebisinize ve size bol gulucuklu zamanlar insallah