Bugün diyetim de 9. günüm. Pek tasvip edilmeyen bir diyet yapıyorum. Sağlıklı olduğunu kimse söyleyemez ki zaten bunu biliyorum. Bugün BMI min 27 olduğunu öğrendim. 64 kiloya düşmeden "normal" saymıyor beni otoriteler. Bel kalça oranıma baktım ve sonuç hayal kırıklığıydı. Ben de "armut" tipliymişim ki bu hep yüzleşmeye korktuğum şeydi.
Peki "sağlıksız" rejimim nasıl? Sabah 1 dilim ekmekle bir çatal peynir yanına çay içiyorum. Canım peynir istemezse 3 adet zeytin yiyorum. Öğlen bir elma yiyorum ve ya bir çorba kaşığı salata. Eğer her ikisi de yoksa tabldotta çıkan yemekten sadece 1 çorba kaşığı dolusu koyuyorum tabağıma ve onu yiyorum. Her öğlen 12 de yarım saat yürüyorum. Akşam 5te iş çıkışı yarım saat daha yürüyorum. Saat 6 da evde oluyorum. Ve akşam yemeği olarak bir tabak sebze yemeği yiyorum. Tabi evdeki yemeğe göre değişiyor tabağım. 6 dan sonra katı hiç bir şey yemiyorum. Hafta içi yürüyüşler haricinde spor yapma fırsatım olmuyor. Ben de hafta sonu acısını çıkarıyorum ve günde en az 3 saat bisiklete biniyorum.
Kısacası vücudumun tüm enerjisi ile direniyorum. Bu hale nasıl mı geldim ? Kilolarımla zaten hiç barışık değildim. Bir akrabam, bir akraba ziyaretinde onca kişi içinde "ne kadar kilolu ve ne kadar çirkin olduğumu" söyledi bana. O yaşadığım rezilliği ve utancı hayatım boyunca unutmayacağım. Ama unutmayacağım bir şey daha var ki, sonu ne olursa olsun ben bu kilolardan kurtulacağım.
Peki "sağlıksız" rejimim nasıl? Sabah 1 dilim ekmekle bir çatal peynir yanına çay içiyorum. Canım peynir istemezse 3 adet zeytin yiyorum. Öğlen bir elma yiyorum ve ya bir çorba kaşığı salata. Eğer her ikisi de yoksa tabldotta çıkan yemekten sadece 1 çorba kaşığı dolusu koyuyorum tabağıma ve onu yiyorum. Her öğlen 12 de yarım saat yürüyorum. Akşam 5te iş çıkışı yarım saat daha yürüyorum. Saat 6 da evde oluyorum. Ve akşam yemeği olarak bir tabak sebze yemeği yiyorum. Tabi evdeki yemeğe göre değişiyor tabağım. 6 dan sonra katı hiç bir şey yemiyorum. Hafta içi yürüyüşler haricinde spor yapma fırsatım olmuyor. Ben de hafta sonu acısını çıkarıyorum ve günde en az 3 saat bisiklete biniyorum.
Kısacası vücudumun tüm enerjisi ile direniyorum. Bu hale nasıl mı geldim ? Kilolarımla zaten hiç barışık değildim. Bir akrabam, bir akraba ziyaretinde onca kişi içinde "ne kadar kilolu ve ne kadar çirkin olduğumu" söyledi bana. O yaşadığım rezilliği ve utancı hayatım boyunca unutmayacağım. Ama unutmayacağım bir şey daha var ki, sonu ne olursa olsun ben bu kilolardan kurtulacağım.