Durumunuz cidden çok kötüymüş gerçekten çok üzüldüm. Annenize üzülmemek elde mi, o sizin hayatta en sevdiğiniz kişi. Ama siz de daha çok genç, üstelik ciddi hasta olan bir kişisiniz. Artık "benim suçum" diye düşünmeyi bir an önce bırakıp "hem anneme hem de kendime yardımcı olmak için ne yapabilirim?" diye düşünmeye gayret edin. Öncelikle bu, sonra da aslında, annenizden ve çevrenizden gelen her türlü zorluğa rağmen iyiye gidebilir... Mesela memlekete gidiş-dönüş bileti alarak tahlillerini alıp gelmesi- oradaki bir akraba ile konuşup "annemi orda hastaneye götürür müsün?" demek. Her şeyi 20li yaşlarında bir genç kız yapamaz, bence akrabalarınızdan da (makul olanlardan) yardım isteyin. Yani orada götürebilecek biri varsa orda gitsin. Yoksa eğer gidip filmlerini alıp eve dönsün burda gitsin. İkna etmeye çalışın. Başka yapabileceğiniz bir şey yok yani, bu kadar, sadece doktora gidecek.
Siz acaba psikiyatrist yanında psikologa da gidiyor musunuz?
Böyle konuşmak çok kolay tabi, şunu yap bunu yap demek ama çok üzücü bir durum, inşallah bir an önce ikiniz de iyileşirsiniz, acil şifalar diliyorum.