Sabahın ilk ışıkları...
Biraz umut olsun diye yazıyorum bunları...
Ilk 3 ay çocuk istemedik ben hiçbir zaman bakabilecegime emin olamadim. O aralar bir hamilelik geçirmişim farkinda olmadan testler negatif...
6 haftalikken ögrendim fazla da kalmadi zaten gitti.
O minicik şey güclu bir sekilde sanci yapiyor yerleşiyordu. Onun yarattigi sanciyi sevdim ben.
Anne olabilirim dedim hazirim dedim.
Ama işler hiç oyle ilerlemedi.
Başladik çocuk yapmaya..! Kolay saniyor insan bazi şeyleri.
5 senelik yolculuğum işte öyle başladi.
Ilk korunmadigimizda karnimi tuttum hep içimde sandim adet oldum yıkıldım. Gülüyorum şimdi kendime. Çnku önumde daha 5 sene varmış bilmiyordum...
6 ay kadar olmayinca doktora gittim. Doktor bir sorun olmadigini soyledi 2 ay ultrason kontrolunde yumurtlamayi gorup iliski denedik olmadi..
Sperm testi verdik sorun yok.
Yumurtlama var sperm var devami yok. Ozel hastaneye gittim hala doktorum olan doktor bey rahim filmi istedi.
Temiz.!
Klomen okudum kk da doktordan istedim verdi. 3 ay denedik yine elde var 0...
Bu surecte kuzenim , arkadaşlarim hamile kaliyor. Ben içten ice uzuluyor daha çok araştirma yapiyordum.
Çocuk nasil yapilir ?!
Tek yol var kocanla cinsi münasabet...
Ama olmuyordu.
Başka bir doktorla tanistim femara başlayalim sorun yok dedi.
Prolaktin yuksekmiş başlamadik... !
Sonra 3 aydir çocuk yapmasina yardimci olmaya calistigim kuzenim birgun bana testinin fotografini atti... Hemde ben daha elimde gebelik testimin sonucunu beklerken...
Tabiki negatifti. Ve kuzenimin pozitif gebelik testi karşimdaydi...
Agladim.!
Çok agladim. Ama size bunu tarif edemem. Içimde hem sevinç hem buhran. Anlatılmaz yaşanir...
Cok kavga ettik eşimle çok agladim çok üzüldum.
Aşilama deneyelim dedik başladik...
Tam test tarihime 4 gün kala adet oldum beklemiyordum...
Yine çok agladim. Hayirlisi dedim.
Insanlar hamile kaliyorlardi hala haberleri geliyordu.
Bana sorulan sende yokmu biseyler sorularina cevap vermekten bunalmiştim.
Eltim vardi benden hamilelik haberi bekliyordu eli kulaginda...!
Her firsatta sordu her firsatta yok istemiyorum dedim.
Insanlar canimi acitmaya başlamislardi artik.
" bak senden once eltin hamile kalacak yap bitane çocuk daha" sozleri kalbimi delen bir hançer misali , yaralaniyordum...
Bazen hicbir saglik sorunum olmamasina ragmen kalkamiyordum.
Insanlar nasil acimasiz...!
Sonra
tüp bebek yaptiralim dedik. Finansal destek lazimdi. O sirada da kaynim evlenecekti erteledik.!
Tüp bebek doktoruna gitmeden 1 hafta önce eltimin hamilelik haberini yüzümüze tokat yemiş gibi aldik.
O gece ben ve eşim kaç saat ağladik bilmiyorum. Kayinvalidem geldi bizimle saatlerce konuştu. Biz ise sadece agladik.
Asıl o gün başliyormuş o gün benim miladimdı...
Eltim çocugumuzun olmadigini bile bile her firsatta hamileligini gözume sokmasi , şımarikliklari , kavgalari, laf soylemeleri , kendini ustun gormeleri , istekleri hiç bitmedi...!
Bizede tup bebek doktorum tedavi verdi 1 sene. Beklemedeydik yoksa rapordan yararlanamayacaktik.
Iste o 1 sene cehennem gibi gecen 1 sene. "Canım çilek istiyor" diye bagiran bir elti düşünün...
Eziliyordum. Bu yükün altında eziliyordum. Beni hergün yaraliyordu. Görusmesem mesaj atiyordu. Hamileliginden başka birsey konuştugunu hatirlamiyorum...
Aglamadigim 1 gün bile hatirlamiyorum.
Birgun hiç unutmuyorum. Bir fotograf eltimin eli karninda...
"Büyüyoruz aşkimla... "
Bu söze ne kadar üzülebilir bir insan.
Kalktim buzdolabindan bir .... aldim diktim kafama içtim agladim agladim agladim. O gun dedimki bir gun olurda hamile kalirsam asla kimsenin gozune sokmayacagim...
Birgün yine eltim hamileligini gözüme sokmuş eve geldim muzik dinliyorum " sevdadandir dedi annem aldirma" sözüne yere yıkıldigımi hatirliyorum... birden aglamaya başladim. Görmüyordum nefesim kesiliyordu. Ben bunlari hakedecek ne yapmiştim.
Bebek doğdu sevemedik. Allah affetsin annesiyle babasinin yaptiklarindan sonra ısınamadık. Bebegin hiçbir suçu yoktu
Ama çok aglamiştim. Birgun aldim kucagima sessizce kulagina fısıldadım. " çok agladim ama senin hiçbir suçun yok melek , sakın bana darılma olurmu " dedim. Gülümsedi bana...
Böyle 1 sene geçti. Rabbime sukurler olsun 1 sene sonra tup bebegimiz tuttu.
Son kalan embriyomdu...
Sımsıkı tutundu bana.
Dünya tersine döndu. O siyah bulutlar gitti.
Sahi gökyuzu maviydi degilmi ?
Unutmuşum...
Güneş doğdu...
Çicekler açtı dünyama. Tam 5 sene sonra geldi mucizem...
Imkansiz gibiydi... Anne olmak , bir canlıya sahip olmak.
Ama hayir... Vakti degildi. Gormem gereken şeyler vardi...
O 5 senede hamile olan arkadaşlarim hep benimle iletişimi kestiler... Onlara sessizligimi armagan ettim.
Görmem gereken tanimam gereken insanlari tanidim.
O 5 sene bana cok sey ogretti. Hamile oldugumu duyan o sozde arkadaslarimin hepsi yazdilar sonra bana...
Sildim hepsini.
Demem o ki arkadaşlar. Tup bebege başlarken hiç umudum yoktu tukenmiştim olmayacak gözuyle baktim hep.
Oldu ama. Mucizem yanimda uyuyor. Öyle bir zamanda geldi ki "iyiki şimdi geldi " dedim...
Hayal edin ❤
Umut edin ❤
Şükredin ❤
Rabbim olmayana isteyene duasinda olana nasip etsin inşallah
❤
Bunu ancak çeken bilir.
Allah hepimizin yardımcısı olsun. Sabrını arttırsın.
