Merhaba Henüz yeni doğum yaptım biraz duygularımı belkide yoğun yaşadığım dönem ondan belki herşey neyse konuya gireyim . Eşimle taşınma durumumuz var . Sincan da yaşıyoruz fakat burdan taşınmak istedik . Madem taşınacağız farklı bir ilçeye gidelim burda bizim için imkanlar kısıtlı dedik . Çankaya birinci sıradaydı eşimle benim için . Eşim ailesiyle bir süredir bozuktu ailesiyle burda aynı apartmanda yaşıyoruz bu arada . Gidip gelmezdik şu sıralar pek . Girip çıkmalar oldukça soğuk bir şekilde başladı . Herneyse taşınma planımız olduğunu söyledik . En başından buraya gelmemizin sebebi aile şirketleri olduğu için eşimde o şirkette çalıştığı içindi . Şirket bir altı ay önceye kadar battı borç harç derken bizi bağlamasa da canımız sıkıldı . Bende evlendiğim için yıllardır eşimin ailesi ankaralı olduğu için istanbuldan buraya gelmiştim . Buraya alıştım artık . Ailesi tutturdu istanbuldaki apartmanımızda oturun . Burda uzağa gideceksiniz ne gerek var . Orda yaşayın işte . En başında zaten bu işler için buraya geldik . Şimdi kendi hayatımıza yeniden başlayalım diyoruz ama eşimin çoktan aklına girmişler . Girip çıkmadan ben istanbula dönmem diyen adam şimdilerde ne olacak dönelim kendi evimiz otururuz diyor . Evide görseniz apartman dökülüyor . Gerçekten aşırı bunaldım . Sinirlenip kavga etsem ayrı dert güzel güzel anlatsam ailenin keyfine göre işmi yapacağız desem ayrı dert . Bu yaşıma kadar hep kendi kararlarımı kendim aldım . Eşimide öyle sanıyordum fark ettimki bizi şimdiye getiren kendi fikri sandığımız kararlar ailesininmiş . Zırt pırt her işe musallat olmaşarındna bıktım . Neyse işte . Dert edindim kendime yine gece gece .