- 28 Kasım 2020
- 857
- 1.447
-
- Konu Sahibi Parolterafarvele
- #21
Her cümleniz sonuna kadar doğruPandeminin buna etkisi büyük ama beni asıl üzen ve yoran insanların cahilliği. Cahil insan zaten mutlu ama onun cahilliği benim hayatımı etkiliyor.
Sosyal medya desen zaten bomboş bir mecra. Sanki herkesin hayatı mukemmelmis bizde problem varmış gibi.
Bide zengin gösteriş meraklıları var ki paralarını gözümüze gözümüze sokan, 'haketmediginiz için Allah size vermiyor' diyen. Gelde sinirlenme.
Ama herşeyin en temel sebebi maddiyat. Bazı kesim kabul etmesede maddi olarak yavaş yavaş bitiyoruz.
Burada, 'nasıl geçiniyorsunuz' konularını okudukça çok üzülüyorum. Çünkü çok kötü durumdayız. İhtiyaç olan herşeyi almanın lüks olduğu ülkede yaşıyoruz ve artık bazen nefes alamıyorum. Geleceğimi göremiyorum, açıkçası gelecektende pek umudum yok artık.
Al benden de o kadar bu aralar çok mutsuzum. Gerçi benim sebebim çokta.Merhaba kızlar
Bir tek ben de olmadığına eminim. Pandemi dönemi bile daha iyiymiş diyorum. Her gece yıl etrafımdaki herkes ailem daha kötüye gidiyor , dışarıdan biseyleri yürütüyoruz gibi gorunsede maddi manevi çöküşe girdik. Ve alıştıra alıştıra oldu bu yüzden huzursuzlugumuz fakedilmeden yerleşti
Ekonomi daha kötüye gitti bu süreçte malumunuz hersey çok pahalı oldu kişisel bakım için tercih ettiğim çoğu şeyden vazgeçmek zorunda kaldım en başta,insan kendi öz bakımını dahi yapamaycqksa niye çalışıyor değil mi, evlenen arkadaşlarım oldu bu süreçlerde ,geçen biriyle konuşuyorum yok aynı tadı alamıyoruz sabah huzursuz uyanıyorum diyor bunu söylediği gün başka bir arkadaşım hiç iyi hissetmiyorum. Eskisi gibi tad alamıyorum. Diyor.
Düşündüm tek değilim.cok yıprandık. Pandemjden sonra deprem bizi yıktı geçti zaten .ruhsal olarak hayata tutunmak zorlaştı.maneviyata yöneldik dünya saçma gelmeye başladı.instagramdaki gösteriş meraklısı herkesi ama herkesi takipten çıktım. Gösteriş, şatafat için yaşayan bir neslin içinde olmaktan mutsuzum kendi mutluluğumu göremeyecek kadar etkiliyorlar insanı.
Bir yandan
Henüz acı dert görmemiş insanlar oturmuş acı yaşamış depresyonla savasan insana motivasyon videosu çekiyor..psikologların işini devralan binlerce etkileşim meraklısı insan.
Bu insanlar sadece sosyal medyada değil etrafımda da var ,Evet belki akil veriyor destek oluyor neden bu kadar tepkilisin diyebilirsiniz. Hayatında hiç acı görmemişler gelmiş şunu şöyle neden yapmadın böyle yap ,bak tatlım kendini böyle şey yapma..
Sıkıntılı olduğum zamanlarda bu insanlar beni daha çok geriyordu ve insan içine çıkmak istemiyordum artık.
Çok şükür artık insanlra dert anlatmıyorum kimse bilesiyimi bilmiyor en güzeli buymuş. Senin enerjinden faydalanan çok oluyor ne demek istediğimi akıllı kadınlar anladı.
Tabiki iyi niyetle gerçekten yardımcı olanlar da var.onlari da anlıyoruz biz kadınlar .
Yani artık daha az şey anlatan ,ve şükreden insana olmak istiyorum. Ama ge4cekten günden güne kötüye gidiyor memleketin insanının hali üzülüyorum. Sel deprem ekonomi savaş, şehitler... biz ne zman ülkedeki feraha kavuşcaz. Dertsiz tasasız cocuklugum çok özlüyorum. Yine sıkı ti cekiyorduk belki ama daha mutluyduk. Bir aradaydik. Akrabalık ilişkileri de azaldı. Akrabalar siyasetçi oldu her biri. Bir ortamda düzgün muhabbet yapılmıyor ya ekonomi ya siyaset. Çok nadir normal muhabbet oluyor.
Neyse geleyim mevzuya
herkesin bu aralar kötü hissetmesini neye bagliyorsunuz? Ortaya karışık yazdım dertlesyim dedim canım benimde çok sıkkın çünkü.
Şu an enflasyon yüzde 150. Maaslara zam en fazla yüzde 40 - 45. Tabi ki fakirleşiriz. Gıda çok pahalı asıl bel büken kiralar ve gıda. Peynir olmuş kilosu 250 tl. 4 kişilik aile peyniri gıdım gıdım yese 1 hafta belki yeter. Sadece peynir masrafı ayda 1000 tl. Varın gerisini hesaplayın. Bu gidişle emekli olduğumuzda büyük şehirde ev yoksa hiçbirimiz oturamayacağız. Herkes ya köyüne dönecek ya da bazıları zamanında şanslı ve akıllı olup iyi kötü bir arsa almışsa üstüne prefabrik ev yapıp sade hayat sürecek. Bunlara ekonomi yüzünden sahip olamayanlarda maalesef sürünecek. Şu an kimse çalışmak istemiyor. Çünkü çalışarak sadece boğazından yemek geçiyor bir de dört duvarda kalıyorsun. Eskiden insanlar tatile giderdi, gezerdi, mal mülk sahibi olurdu, çocuklarını okuturdu, bayramda kurbanini keserdi dağıtırdı. Şimdi antrikot, pastirma, biftek yiyen kaç kişi? Bunlar bizim toplumda lüks gıda. Ama Avrupada bunlar normal yenmesi gereken gıda. Avrupa'da en kral antrikotu, pastirmayi asgari ucretli de yiyebilir. Bizde nerede.. 100 gr kıyma alinca et yedik (!) oluyoruz. İlişkiler de yok artık. Sosyalleşemiyoruz. Bir cafede bir dilim pasta ve bir kahveye 150 tl vermek artık yürek ve bütçe istiyor. Eve çağırmak istesen o da dünya masraf. Artık çekirdek aileler bile yakınım gelmesin diye kimseyi arayıp sormuyor. Kuru çay ikram etmeye utanıyor insanlar. Türk kahvesi olmuş zaten 100 gr, 40 tl. Bir pasta, kurabiye, tuzlu kurabiye yapmaya kalksan yumurtanın olmuş tanesi 3 tl. Bir de fabrikasyon yumurta bu. Süt, yoğurt inanılmaz pahalı. Geçen gün c vitamini takviyesi alayım dedim. 200 tl olmuş. Sadece suda eriyen vitamin bu. Bir insanın umudunu alırsan geriye bir şey kalmaz. Yaşayan ölü gibi olur mazallah. Ülkenin en az yarısı bu halde. Kimi saklıyor kimisi de artık numaramı yapacağım diye bosvermis. Bu ekonomik fakirlesme ne zaman bitecek bilen bana da söylesin. Artık sadece yaşamı idame etmek için çalışmaktan bıktım. Ot gibi yaşayıp ot gibi ölmemeliyiz. Zaten çocuklu ailelere de ayrı üzülüyorum. O çocuklar yeterli beslenemiyor. Daha 37 yaşındayım ama bu ülkede 87 yaşında gibi hissediyorum. Umarım en kısa zamanda en azından şu gıda enflasyonu biraz düşer. Üretim artar da millet nispeten ucuza dengeli beslenebilir.Merhaba kızlar
Bir tek ben de olmadığına eminim. Pandemi dönemi bile daha iyiymiş diyorum. Her gece yıl etrafımdaki herkes ailem daha kötüye gidiyor , dışarıdan biseyleri yürütüyoruz gibi gorunsede maddi manevi çöküşe girdik. Ve alıştıra alıştıra oldu bu yüzden huzursuzlugumuz fakedilmeden yerleşti
Ekonomi daha kötüye gitti bu süreçte malumunuz hersey çok pahalı oldu kişisel bakım için tercih ettiğim çoğu şeyden vazgeçmek zorunda kaldım en başta,insan kendi öz bakımını dahi yapamaycqksa niye çalışıyor değil mi, evlenen arkadaşlarım oldu bu süreçlerde ,geçen biriyle konuşuyorum yok aynı tadı alamıyoruz sabah huzursuz uyanıyorum diyor bunu söylediği gün başka bir arkadaşım hiç iyi hissetmiyorum. Eskisi gibi tad alamıyorum. Diyor.
Düşündüm tek değilim.cok yıprandık. Pandemjden sonra deprem bizi yıktı geçti zaten .ruhsal olarak hayata tutunmak zorlaştı.maneviyata yöneldik dünya saçma gelmeye başladı.instagramdaki gösteriş meraklısı herkesi ama herkesi takipten çıktım. Gösteriş, şatafat için yaşayan bir neslin içinde olmaktan mutsuzum kendi mutluluğumu göremeyecek kadar etkiliyorlar insanı.
Bir yandan
Henüz acı dert görmemiş insanlar oturmuş acı yaşamış depresyonla savasan insana motivasyon videosu çekiyor..psikologların işini devralan binlerce etkileşim meraklısı insan.
Bu insanlar sadece sosyal medyada değil etrafımda da var ,Evet belki akil veriyor destek oluyor neden bu kadar tepkilisin diyebilirsiniz. Hayatında hiç acı görmemişler gelmiş şunu şöyle neden yapmadın böyle yap ,bak tatlım kendini böyle şey yapma..
Sıkıntılı olduğum zamanlarda bu insanlar beni daha çok geriyordu ve insan içine çıkmak istemiyordum artık.
Çok şükür artık insanlra dert anlatmıyorum kimse bilesiyimi bilmiyor en güzeli buymuş. Senin enerjinden faydalanan çok oluyor ne demek istediğimi akıllı kadınlar anladı.
Tabiki iyi niyetle gerçekten yardımcı olanlar da var.onlari da anlıyoruz biz kadınlar .
Yani artık daha az şey anlatan ,ve şükreden insana olmak istiyorum. Ama ge4cekten günden güne kötüye gidiyor memleketin insanının hali üzülüyorum. Sel deprem ekonomi savaş, şehitler... biz ne zman ülkedeki feraha kavuşcaz. Dertsiz tasasız cocuklugum çok özlüyorum. Yine sıkı ti cekiyorduk belki ama daha mutluyduk. Bir aradaydik. Akrabalık ilişkileri de azaldı. Akrabalar siyasetçi oldu her biri. Bir ortamda düzgün muhabbet yapılmıyor ya ekonomi ya siyaset. Çok nadir normal muhabbet oluyor.
Neyse geleyim mevzuya
herkesin bu aralar kötü hissetmesini neye bagliyorsunuz? Ortaya karışık yazdım dertlesyim dedim canım benimde çok sıkkın çünkü.
O kadar haklisiniz ki. Özellikle su aralar depremler, seller, yangınlar herşey üst üste geliyor ekonomiyi hic söylemiyorum bile. Kendiniz için birşeyler yapin. Ben inşallah pazartesi spora başlamayı düşünüyorum mesela. Bir de en huzurlu hissettiğim zamanlar kuran okuduğum zamanlar oluyor ❤. Canım sıkkın mesela ya da ufak bi meseleyi kafaya taktim, kuran ı özellikle türkçe meali ile birlikte okuyunca içim huzur doluyor. Canımın sıkkınlığını unutuyorum.Merhaba kızlar
Bir tek ben de olmadığına eminim. Pandemi dönemi bile daha iyiymiş diyorum. Her gece yıl etrafımdaki herkes ailem daha kötüye gidiyor , dışarıdan biseyleri yürütüyoruz gibi gorunsede maddi manevi çöküşe girdik. Ve alıştıra alıştıra oldu bu yüzden huzursuzlugumuz fakedilmeden yerleşti
Ekonomi daha kötüye gitti bu süreçte malumunuz hersey çok pahalı oldu kişisel bakım için tercih ettiğim çoğu şeyden vazgeçmek zorunda kaldım en başta,insan kendi öz bakımını dahi yapamaycqksa niye çalışıyor değil mi, evlenen arkadaşlarım oldu bu süreçlerde ,geçen biriyle konuşuyorum yok aynı tadı alamıyoruz sabah huzursuz uyanıyorum diyor bunu söylediği gün başka bir arkadaşım hiç iyi hissetmiyorum. Eskisi gibi tad alamıyorum. Diyor.
Düşündüm tek değilim.cok yıprandık. Pandemjden sonra deprem bizi yıktı geçti zaten .ruhsal olarak hayata tutunmak zorlaştı.maneviyata yöneldik dünya saçma gelmeye başladı.instagramdaki gösteriş meraklısı herkesi ama herkesi takipten çıktım. Gösteriş, şatafat için yaşayan bir neslin içinde olmaktan mutsuzum kendi mutluluğumu göremeyecek kadar etkiliyorlar insanı.
Bir yandan
Henüz acı dert görmemiş insanlar oturmuş acı yaşamış depresyonla savasan insana motivasyon videosu çekiyor..psikologların işini devralan binlerce etkileşim meraklısı insan.
Bu insanlar sadece sosyal medyada değil etrafımda da var ,Evet belki akil veriyor destek oluyor neden bu kadar tepkilisin diyebilirsiniz. Hayatında hiç acı görmemişler gelmiş şunu şöyle neden yapmadın böyle yap ,bak tatlım kendini böyle şey yapma..
Sıkıntılı olduğum zamanlarda bu insanlar beni daha çok geriyordu ve insan içine çıkmak istemiyordum artık.
Çok şükür artık insanlra dert anlatmıyorum kimse bilesiyimi bilmiyor en güzeli buymuş. Senin enerjinden faydalanan çok oluyor ne demek istediğimi akıllı kadınlar anladı.
Tabiki iyi niyetle gerçekten yardımcı olanlar da var.onlari da anlıyoruz biz kadınlar .
Yani artık daha az şey anlatan ,ve şükreden insana olmak istiyorum. Ama ge4cekten günden güne kötüye gidiyor memleketin insanının hali üzülüyorum. Sel deprem ekonomi savaş, şehitler... biz ne zman ülkedeki feraha kavuşcaz. Dertsiz tasasız cocuklugum çok özlüyorum. Yine sıkı ti cekiyorduk belki ama daha mutluyduk. Bir aradaydik. Akrabalık ilişkileri de azaldı. Akrabalar siyasetçi oldu her biri. Bir ortamda düzgün muhabbet yapılmıyor ya ekonomi ya siyaset. Çok nadir normal muhabbet oluyor.
Neyse geleyim mevzuya herkesin bu aralar kötü hissetmesini neye bagliyorsunuz? Ortaya karışık yazdım dertlesyim dedim canım benimde çok sıkkın çünkü.
yurtdışından döneli birkaç haftaoldubenim ailesinden dolarla para alan arkadaşlarım bile ülkeye geldikleri ilk zamanla şimdiki zamanın alım gücünün çok düştüğünü söylüyor. o arada dolar kaç katı oldu.
burdan nasıl bir şifa bekliyorsunuz psikiyatriye ve psikoloğa gitmeniz gerejikArkadaşlar merhabalar biraz uzun olucak kusura bakmayın lütfen bana bana bir akıl verin lütfen
Rabbim hepimize şifa versin
Bende yaygın anksiyete bozukluğu var
Geçen sene gittim psikoloji doktoruna ilaç verdi içmeye başladım ama sonrasında ilacı bıraktım
Benim ilk anksiyete ile tanışmam 2017 yılında olundu 9 ay kustum
42 kiloya düştüm bütün doktorları gezdim gastroenteroloji kan sonuçları temiz çıkmıştı endoskopi dendi ama korkudan endoskopi ünitesinde fenalaştım iptal edildi
Doktor psikolojik olduğu dedi
İlaç başladım sonra çevrem ilacı bırak kötü dedi ve bıraktım
Bir iyi bir kötü hayatta devam etmeye çalışıyordum.kizim var sun ada 8 yaşında
Geçen sene 2022 bir anda panik atak mide bulantısı kusma baş dönmesi her gün hastane sonuçlar temiz doktor psikolojik.dedi ilaç başladı sonra ilacı bıraktım gene bir iyi bir kötü hayatta devam ettim
Bu arda birde Vertigo çıktı
Geçen ay bir anda kotulestim
Kusma ağlama nefes alamam kalp çarpıntısı baş dönmesi yemek yiyemez hale geldim
Acile gidiyorum sonuçlar temiz.
Doktor psikolojik olduğu ve vücudumun iyice psikolojik olarak çökmeye başladığı söyledi
Psikolojik ilaç başladım
1 aydır dışarı çıkmaktan korkuyorum
Kızıma kayınvalidem bakıyor
Ben yatıyorum yatmaktan kalkamıyorum
Annem ve babam ben 8 yaşında iken ayrıldı tek çocuğum
Annem de yok babamda yok
İkisi de hayatta ama beni arayıp sormazlar
Ben ararım acmak isterse açarlar telefonu
Babam başkası ile evli
Annemin başka biri ile ilişki var (evli biriyle)
Oda benim başıma bela oldu hiç bir suçum yokken
Annemin ilişki yaşadığı adamın eşi beni buldu
Telefonla bir anda neye uğradığımı şaşırdım kaldım.hic haberim yoktu bile bir ilişkisi olduğunundan dünya başıma yıkıldı bir anda elime kötü fotoğrafları gelmeye başladı
Kadın esime cevreme yazmaya başladı eşime çevreme çok mahcup oldum yüzlerine bakamıyorum.hele de eşimin
Kolu komşu akraba bana mesaj atmaya beni aramaya başladı kadın herkese mesaj atmış fotoğraf atmış herkes beni arayıp soruyor.annemi ariyorlarmıs ama telefonu.acmiyormus bir anda bunla boğuşmaya başladım
annem babam kendileri hasta olunca beni ararlardı
Annem gel ben hastayım bana bak der giderim 1 ay bakarım
İyi olur kendini toplar evime gelirim 1 hafta zaman geçer akrabalar beni arar sen neredesin annen hasta niye bakıyorsun der. Baktım yanından yeni geldim derim ama annen bize hiç gelip bana bakmadı diyor derler
Anneme babama hastayken baktım k tabi bakarım onlar benim annem babam
Onlar beni arayıp sormasada bakarım
İşleri bitince beni kimse aramıyor
Anneme nasıl evli biriyle birlikte oluryorsun dedim
Ve beni hayatından sildi
Babam aramaz annem aramaz bu hayatta tek savaşmaya çalışıyorum
1 aydır ataklar kusmalar baş dönmesi evden cikamaktan korkuyorum evde yanlız kalıyorum
Ağlıyorum içimde çok sıkıntı var ilaçları içiyorum.
Yoruldum.cok.yoruldum
Pandeminin buna etkisi büyük ama beni asıl üzen ve yoran insanların cahilliği. Cahil insan zaten mutlu ama onun cahilliği benim hayatımı etkiliyor.
Sosyal medya desen zaten bomboş bir mecra. Sanki herkesin hayatı mukemmelmis bizde problem varmış gibi.
Bide zengin gösteriş meraklıları var ki paralarını gözümüze gözümüze sokan, 'haketmediginiz için Allah size vermiyor' diyen. Gelde sinirlenme.
Ama herşeyin en temel sebebi maddiyat. Bazı kesim kabul etmesede maddi olarak yavaş yavaş bitiyoruz.
Burada, 'nasıl geçiniyorsunuz' konularını okudukça çok üzülüyorum. Çünkü çok kötü durumdayız. İhtiyaç olan herşeyi almanın lüks olduğu ülkede yaşıyoruz ve artık bazen nefes alamıyorum. Geleceğimi göremiyorum, açıkçası gelecektende pek umudum yok artık.