Her gecen yil daha mi kötü

Her cümleniz sonuna kadar doğru
 
Al benden de o kadar bu aralar çok mutsuzum. Gerçi benim sebebim çokta.
 
Daha bu sabah aynı şeyi söyledim beni mutlu eden bişey yok.pandemi deprem falan neyse de ekonomi kırdı geçirdi bizi.deprem bolgesindeyim halime sukrediyorum hayattayım evim yıkılmadı ama onu bile korkusu geçti.ekonomik kriz megersem hepsinden kötüymüş pandemi bu kadar kötü değildi.eskiden istediğim şeyleri biraz zorlanarak alabiliyorken şuan herşeye aman olmasada olur diye almıyorum.bu beni çok mutsuz ediyor zoraki aldığım seylerinde parasını dusunmekten yine mutlu olamıyorum.bi taraf para içinde yüzerken bı taraf sürekli ekonomiyi düşünüyor bu beni delirtiyor.maddi olarak kotu değiliz ama daha iyi olabilecekken neden bu durumdayız diye düşünüp üzülüyorum.hem üzgün hem çok ofkeliyim en büyük ofkemde bizi bu hale getirenler.neyse daha fazla konuşmak istemiyorum
 
Bence de temel problem maddiyat. Sürekli ev sahibi-kiracı kavgası, herşeye zam, ev-araba ihtiyaçları almanın zorlaşması,iş bulamamak, mülteci akını, emeğin karşılığının olmaması, sosyal medyadan millet kendi hayatını izleterek zengin olduğunun havasını atması,kalitesiz insanlar ..... hangi birini sayalım. Ne biçim çağa denk geldik. Zor dönem dediğin 1 bilemedin 2 sene olur. 2016 dan sonra ipin ucu kaçtı. 7 senedir herşey kötü. İnsanın sabrı,umudu mu kalır. Pozitif olmayı sevdiğim için tamamen kendimi bırakamıyorum. Hayat felsefem hala birşeyleri başaran varsa sende yapabilirsin vazgeçme. Kendime hedefler koyup başarmaya çalışıyorum. İlahi adalet tecelli edecek diye avutuyorlar . Ordan da birşey yok.......
 
Şu an enflasyon yüzde 150. Maaslara zam en fazla yüzde 40 - 45. Tabi ki fakirleşiriz. Gıda çok pahalı asıl bel büken kiralar ve gıda. Peynir olmuş kilosu 250 tl. 4 kişilik aile peyniri gıdım gıdım yese 1 hafta belki yeter. Sadece peynir masrafı ayda 1000 tl. Varın gerisini hesaplayın. Bu gidişle emekli olduğumuzda büyük şehirde ev yoksa hiçbirimiz oturamayacağız. Herkes ya köyüne dönecek ya da bazıları zamanında şanslı ve akıllı olup iyi kötü bir arsa almışsa üstüne prefabrik ev yapıp sade hayat sürecek. Bunlara ekonomi yüzünden sahip olamayanlarda maalesef sürünecek. Şu an kimse çalışmak istemiyor. Çünkü çalışarak sadece boğazından yemek geçiyor bir de dört duvarda kalıyorsun. Eskiden insanlar tatile giderdi, gezerdi, mal mülk sahibi olurdu, çocuklarını okuturdu, bayramda kurbanini keserdi dağıtırdı. Şimdi antrikot, pastirma, biftek yiyen kaç kişi? Bunlar bizim toplumda lüks gıda. Ama Avrupada bunlar normal yenmesi gereken gıda. Avrupa'da en kral antrikotu, pastirmayi asgari ucretli de yiyebilir. Bizde nerede.. 100 gr kıyma alinca et yedik (!) oluyoruz. İlişkiler de yok artık. Sosyalleşemiyoruz. Bir cafede bir dilim pasta ve bir kahveye 150 tl vermek artık yürek ve bütçe istiyor. Eve çağırmak istesen o da dünya masraf. Artık çekirdek aileler bile yakınım gelmesin diye kimseyi arayıp sormuyor. Kuru çay ikram etmeye utanıyor insanlar. Türk kahvesi olmuş zaten 100 gr, 40 tl. Bir pasta, kurabiye, tuzlu kurabiye yapmaya kalksan yumurtanın olmuş tanesi 3 tl. Bir de fabrikasyon yumurta bu. Süt, yoğurt inanılmaz pahalı. Geçen gün c vitamini takviyesi alayım dedim. 200 tl olmuş. Sadece suda eriyen vitamin bu. Bir insanın umudunu alırsan geriye bir şey kalmaz. Yaşayan ölü gibi olur mazallah. Ülkenin en az yarısı bu halde. Kimi saklıyor kimisi de artık numaramı yapacağım diye bosvermis. Bu ekonomik fakirlesme ne zaman bitecek bilen bana da söylesin. Artık sadece yaşamı idame etmek için çalışmaktan bıktım. Ot gibi yaşayıp ot gibi ölmemeliyiz. Zaten çocuklu ailelere de ayrı üzülüyorum. O çocuklar yeterli beslenemiyor. Daha 37 yaşındayım ama bu ülkede 87 yaşında gibi hissediyorum. Umarım en kısa zamanda en azından şu gıda enflasyonu biraz düşer. Üretim artar da millet nispeten ucuza dengeli beslenebilir.
 
Ben su sebeplerden oturu yurt disina tasindim ama burdanda eski tadi alamiyorum. Hayat o kadar renksizlestiki. Ne eski iliskiler kaldi ne eski umutlar. Insanlarin akil verme konusuna gelince sonuna kadar katiliyorum. Herkes akil hocasi olmus karsisinda kucuk cocuk varmis gibi yonlendirmeye calisiyorlar. Heleki yasadigin síkíntílí donemlerden haberdar iseler vay haline. Baskalarinin hayatini malzeme haline getirmek bazi insanlarin en favori hobisi gercekten. Ben mutlululugumu cocuklarimdan aliyorum. Su aralar beni mutlu eden tek sey onlar cunku. Guzel bir isim var ama hayatimda yasadigim bazi seyler isimden zevk almamada engel olmaya basladi. Uzerine golge dusmeyen tek mutluluk kaynagim cocuklarim. Gece yanlarina uzanip onlari koklayinca dunyalar benim oluyor :)))
 
Her geçen gün çok çok daha zoruna uyanıyoruz. Alım gücü öyle düştü ki nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum. Çocuğum için çok endişeleniyorum…
Sizce umut var mı? Bir şeyler düzelecek mi?
 
O kadar haklisiniz ki. Özellikle su aralar depremler, seller, yangınlar herşey üst üste geliyor ekonomiyi hic söylemiyorum bile. Kendiniz için birşeyler yapin. Ben inşallah pazartesi spora başlamayı düşünüyorum mesela. Bir de en huzurlu hissettiğim zamanlar kuran okuduğum zamanlar oluyor ❤. Canım sıkkın mesela ya da ufak bi meseleyi kafaya taktim, kuran ı özellikle türkçe meali ile birlikte okuyunca içim huzur doluyor. Canımın sıkkınlığını unutuyorum.
 
benim ailesinden dolarla para alan arkadaşlarım bile ülkeye geldikleri ilk zamanla şimdiki zamanın alım gücünün çok düştüğünü söylüyor. o arada dolar kaç katı oldu. öğrenci halimle para biriktirip arkadaşlarımla tatillere giderdik. her şeyin fiyatı dolara endeksli diyorlar yalan dolara bir de türk enflasyonunu uygulayın. geçen özel üni fiyatlarına baktım geçen sene 5 bin dolarken şimdi 10 bin dolar. 60a aldığım arabanın değeri 500 olmuş. aldığım tabağa sevinir hale geldim. kira zaten imkansız eskiden insanlar kira öder gibi ev sahibi olurdu şimdi kredi öder gibi kira. maaştan çok olan var. 3 dilim kuzu pirzola aldım geçen 350 tl tuttu. ne haddimize dimi onu yemek
 
benim ailesinden dolarla para alan arkadaşlarım bile ülkeye geldikleri ilk zamanla şimdiki zamanın alım gücünün çok düştüğünü söylüyor. o arada dolar kaç katı oldu.
yurtdışından döneli birkaç haftaoldu
750 ml zeytinyağını 5 euroya alıyordum, ithal üründü bulunduğum ülkede zetin yeişmiyor, ispanyadan geliyordu
geldim burada litresi 220 lira olmuş
normal marketten alınan dümdüz z.yağından bahsediyorum

biz zeytin ülkesiyiz ve şu anda burada daha pahalı...hani telefon elektronik taşıt filan zaten pahalı da temel gıda bile inanılmaz oldu

ben döviz kazanıyorum ve ona rağmen fiyatlarda inanılmaz fark görüyorum
 
Arkadaşlar merhabalar biraz uzun olucak kusura bakmayın lütfen bana bana bir akıl verin lütfen
Rabbim hepimize şifa versin
Bende yaygın anksiyete bozukluğu var
Geçen sene gittim psikoloji doktoruna ilaç verdi içmeye başladım ama sonrasında ilacı bıraktım
Benim ilk anksiyete ile tanışmam 2017 yılında olundu 9 ay kustum
42 kiloya düştüm bütün doktorları gezdim gastroenteroloji kan sonuçları temiz çıkmıştı endoskopi dendi ama korkudan endoskopi ünitesinde fenalaştım iptal edildi
Doktor psikolojik olduğu dedi
İlaç başladım sonra çevrem ilacı bırak kötü dedi ve bıraktım
Bir iyi bir kötü hayatta devam etmeye çalışıyordum.kizim var sun ada 8 yaşında
Geçen sene 2022 bir anda panik atak mide bulantısı kusma baş dönmesi her gün hastane sonuçlar temiz doktor psikolojik.dedi ilaç başladı sonra ilacı bıraktım gene bir iyi bir kötü hayatta devam ettim
Bu arda birde Vertigo çıktı
Geçen ay bir anda kotulestim
Kusma ağlama nefes alamam kalp çarpıntısı baş dönmesi yemek yiyemez hale geldim
Acile gidiyorum sonuçlar temiz.
Doktor psikolojik olduğu ve vücudumun iyice psikolojik olarak çökmeye başladığı söyledi
Psikolojik ilaç başladım
1 aydır dışarı çıkmaktan korkuyorum
Kızıma kayınvalidem bakıyor
Ben yatıyorum yatmaktan kalkamıyorum
Annem ve babam ben 8 yaşında iken ayrıldı tek çocuğum
Annem de yok babamda yok
İkisi de hayatta ama beni arayıp sormazlar
Ben ararım acmak isterse açarlar telefonu
Babam başkası ile evli
Annemin başka biri ile ilişki var (evli biriyle)
Oda benim başıma bela oldu hiç bir suçum yokken
Annemin ilişki yaşadığı adamın eşi beni buldu
Telefonla bir anda neye uğradığımı şaşırdım kaldım.hic haberim yoktu bile bir ilişkisi olduğunundan dünya başıma yıkıldı bir anda elime kötü fotoğrafları gelmeye başladı
Kadın esime cevreme yazmaya başladı eşime çevreme çok mahcup oldum yüzlerine bakamıyorum.hele de eşimin
Kolu komşu akraba bana mesaj atmaya beni aramaya başladı kadın herkese mesaj atmış fotoğraf atmış herkes beni arayıp soruyor.annemi ariyorlarmıs ama telefonu.acmiyormus bir anda bunla boğuşmaya başladım
annem babam kendileri hasta olunca beni ararlardı
Annem gel ben hastayım bana bak der giderim 1 ay bakarım
İyi olur kendini toplar evime gelirim 1 hafta zaman geçer akrabalar beni arar sen neredesin annen hasta niye bakıyorsun der. Baktım yanından yeni geldim derim ama annen bize hiç gelip bana bakmadı diyor derler
Anneme babama hastayken baktım k tabi bakarım onlar benim annem babam
Onlar beni arayıp sormasada bakarım
İşleri bitince beni kimse aramıyor
Anneme nasıl evli biriyle birlikte oluryorsun dedim
Ve beni hayatından sildi
Babam aramaz annem aramaz bu hayatta tek savaşmaya çalışıyorum
1 aydır ataklar kusmalar baş dönmesi evden cikamaktan korkuyorum evde yanlız kalıyorum
Ağlıyorum içimde çok sıkıntı var ilaçları içiyorum.
Yoruldum.cok.yoruldum
 
burdan nasıl bir şifa bekliyorsunuz psikiyatriye ve psikoloğa gitmeniz gerejik
 
Yazılanları beğenirken ciğerim soldu vah bize vahlar bize. Beni en çok üzen de depremden, selden kader gibi yazılması. Evet zamanı bilinemez ama deprem değil bina öldürüyor, dere yatağına usülsüz yapılan evler öldürüyor. Resmen Çin malı insanlarız üçüncü beşinci kaliteyiz, bir Avrupalıya bakıyorum bir de bizim insanımıza biz yaşıyor muyuz diyorum. Bir diğer isyanım da pahalı ama kalitesiz gıda tüketmeye, dünyanın en kötü ekonomisinde dümdüz peynire yüzlerce lira ödüyorum ama neden yapıldığına dair en ufak fikrim yok! Bütçeme göre, görece iyi olanı tüketmeye çalışıyorum kendimce. Her gün daha da kötüye gittiğinden eşim de ben de koyverdik, günlük yaşıyoruz. Hele ben ne görsümse almaya başladım bir daha bu fiyata bulamam diye. İçimizden geçtiler, geçiyorlar Allah sonumuzu hayır etsin.
 

O insanlar gerçekten neyin kafasını yaşıyor bilemiyorum? Hani şu siz eskileri bilmiyorsunuz? İlaç kuyrukları, yağ kuyrukları diyen insanlar şimdi gayet gönüllü fakirleşiyorlar. Bir de yarabbi şükür diyorlar.

Çok değil 4-5 yıl öncesi bile şimdiye göre mükemmelmiş. Sorsanız çoğu da siyasetten, ekonomiden anlamayan insanlar. Yaşamayı sadece peynir yiyebilmekten, meyve alabilmekten ibaret görmek, hayatı hiç anlamamaktır.

Üzülüyorum gerçekten, bu dünyaya kişisel ihtiyaçlarımızı güç bela karşılamaya, sadece boğazımı doyurmak, mecburi giderleri karşılamak için yaşamaya gelmedik. Dünya'nın nimetlerinden faydalanmak bu değil.

Yaşamayı bundan ibaret gören insanlara üzülüyorum ben.
 
Haber izlemeyi bıraktım uzun zamandır. Bazen öyle gündemden kopmayayım diye netten bakıyorum. Film açıp izliyorum. Gün geçtikçe kötüye giden ekonomi vs. Zaten günlük hayatta yeterince hissettiriyor kendini. Ne bileyim hiç yaşam enerjim kalmadı. Siz daha zor günlerden geçmişsiniz. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Galiba herkes aynı duygularda. Gayet normal ülke koşullarında haliniz.
 
En basitinden kızıma damla aldım. Geçen sene 110 tl aldığım damla bu sene 300 tl.
İsviçre’den arkadaşımız geldi. Adam diyor ki “Allah Türkiye’de yaşayanlara sabır versin. Para yetiştiremedik” İsviçre’de yaşayan adam diyor bunu. Avrupa’nın en kıymetli paralarından biri ile geçinen.
Yurtdışı basını zaten “Türkiye iflas etti” diye çoktan yazmış. Yaşamıyoruz, çile çekiyoruz.
 
Cumartesi akşamı için arkadaşlarla yemeğe gidelim dedik. Normalin bir level üstü birkaç yer var gidebileceğimiz hepsi de alkollü mekan. Hiç birinde rezervasyon için yer bulamadım. Sonuncu yeri ararken umudum kalmadıydı artık. Telefonu açan görevli bana dedi ki son iki masam var birleştireyim buyrun gelin dedi. Şaka gibi,koskoca büyükşehirde yemek yemeye yer bulamadım resmen.

Ülkenin bir tarafı yangın yeriyken,lüks restoranlarda yer yok. Bir taraf gitgide fakirleşirken,diğer taraf içler acısı. Neye üzüleyim ben de bilemedim. Bu memleketin işçisi emeklisi,emekçisine yazık.
 
Genel olarak dünyadan korkuyorum artık, işsizlik, ekonomik küçülme, buhran , gerileyen ekonomiler ... ABD şirketinde çalışıyorum, ABDde bile işsiz o kadar nitelikli insan var ki korkuyorum gelecekten ben de kapı dışarı kalır mıyım diye. Türkiye zaten bomb.k herkes 3 kuruşa çalışıyor, insanlarımız geçinemiyor. Dünya nereye gidiyor arkadaş belli değil, nasıl bir zamanda ne şekilde yaşıyoruz böyle
 
Konuyu açtığın günün sabahı eşime söyledim aynı şeyleri, demekki böyle düşünen bir tek ben değilmişim
Eşime dedim, aslında baktığın zaman 2016-2017 senelerimden pek farkım yok çok şükür(annemle babamın boşanması dışında) baktığım zaman herşey aynı gibi dururken beden böyle mutsuzuz yaşama enerjisi yok, hep bir düşünce canım birşey yapmak istemiyor
Bu durum bende aslında pandemi dönemi değilde ondan sonra başladı yani 2021 den sonra. Hatta ben hep aşılara bağladım enerjimizi aldı eskisi gibi değiliz diye ama ekonominin de etkisi çok tabiki
İki kişi çalışıyoruz, eşimin maaşı normalin üstü ama neden hala birşey alırken elli kere düşünüyorum?
Önceden ev aldık, eşyalarımızı değiştirdik, durmadan gezerdik, dışarıdan yerdik, kızıma ayrı bana ayrı hergün kargo gelirdi
Şimdi evet eşya alınıcak yaptırmak istemiyorum ama zamlanıcak diye yaptırıyoruz. Kızıma kıyafetleri küçüldüğü zaman alıyorum, kendime bakım ürünleri vs gibi şeyler almıyorum sadece yüz kremi. Dışarıdan yemek işini baya azalttık
Bunlara rağmen maaş yetmiyor hiç birşey anlamıyorum
Birde insanlarda genel bir mutsuzluk var ya gerçekten hiç birşey eskisi gibi değil
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…