Arkadaşlar uzunca zamandan beri süregelen benim düzelecekmiş gibi gördüğüm sorunları artık kaldıramıyorum evliligimden öyle sogudum ki mücadele edecek gücüm kalmadı.Eşimle severek ve uzun süren bir flörtle evlendik onu çok ama çok sevdim onunda beni çok sevdigini düsünüyordum bunun içinde 6 sene flörtte o kadar sıkntılar yaşamamıza rağmen sonuna kadar mücadelemi sürdürdüm
((( ama şimdi sorun mutsuzummm hemde çok mutsuz tam düzelecek gibi oluyoruz tekrar tekrar yineleniyor sorunlar...Şimdi sorun ne diye soracaksınız inanın nerden başlayacagımı bilemiyorum o kadart uzun ki sebebi en başta ailesinin ilgisiz ve sorumsuzluklarından ötürü bu kadar geç evlendik çünkü hiç bizim sevgimiz icin bir aile olarak destek verip ilgilenmediler hep yalnız bıraktılar işte o zamanların acısını şimdi evliligimizde çekiyoruz çünkü bir ton borçla evlendik dügünümüz dışında hiçbirsey yapmadılar hep paramız yok yok deyip geri çekildiler sanki onların evlatları degilmiş gibi benim eşim ,ne aradılar ne sordulAR yani madden yapmadılar manende kapatmadılar bu açığı buda aramıda hep bir sogukluk oluşturdu bir türlü ısınamadım ama ne saygımda kusur ettim ne de başka bir şeyde çünkü benim ailemden görüdüğüm görgü buydu.
Evet ne oldu binbir sıkntı mücadele icinde evlendik fakat eşimin aldıgı maaş borçlarımıza yetmiyordu bende hep iş aradım bi oldu bir olmadı o yüzden açıkcası çok bir destek olamadım kredi çektik kimseye boyun eymedik bir kerede arayıp demediler bir sıkıntınız varmı diye bu beni çok üzdü bu ve bu tarz konular yüzünden çok agladım çok tatrıştık çok gerildik birbirimizi yıprattık hemde evliligimizin başında yani açıkcası evliligimin tadını çıkaramadık hiç yeni evli gibi hissedemiyorum kendimi sanki yıllardır tüm yük omuzlarımda çökmüş gibiyim ne olacka bizim bu halimiz bilmiyorum ailesinede bir gram laf kondurtmuyor bir şey söyledigim an üstüme geliyor hemen korumaya kalkıyor bir ara hergün kavga kavga mahvettik şimdi iyi gibi oluyorruz bu seferde başka başka sorunlarımız var çıldıracagım gercekten artık patlamak üzereyim şuanda bu satuırları yazarken gözyaşlarımı tutamıyorum !!!!
Rabbim yardımcın olsun öncelikle..
evliliğinizde hayırlı olsun onu da Rabbim huzurla tamammına erdirsin..
ağlamanın kimseye bir faydası olmayacak kendinizi üzmekten başka birşeye yaramayacak bunun bilincinde olun.
evlendiğimiz ilk yıllarda o kadar çok borcumuz vardı ki
hala hatırlayınca burnumun direği sızlar makarnanın yanına alacak yoğurdumuz yoktu..
kantinin önünden birbirimizi kollayarak geçerdik 3 -5 lira borcumuz var diye..
birlikte sıırt sırta verip ödedik bende çalıştım öğretmenim eşimde subay..haliyle zor oldu ama
birbirimize daha çok yakınlaştık.
sizin geçtiğiniz evrelerden herkes geçiyor sanmayın ki tek sıkıntı da olan sizsiniz..
dinç olun kendinize gelin
bi iş bulun ivedilikle
hem maddi açıdan rahatlarsınız hemde manevi olarak dikkatinizi
kendinize işinize ve arkadaşlarınıza verirsiniz
eşinizi özlersiniz
kötü gün insanın yanına kalmaz sonunda akşam olunca herkes dışarda kalıyor (anneannem gibi konuştum :))
bunlar geçer geçmesine de kavga edip gelecek günlerinizi de yıpratmayın biraz
oluruna bırakın ufak tefek şeyleri görmezden gelin
bi de siz ne kadar bunaldıysanız eşiniz de o kadar bunalmıştır borçtan çok da üzerine gitmeyin..