Zaten yapması gereken buydu. Yazık bir de konu sahibi ne tepki verecek diye heyecanla beklerken, hediyeni aldım demeye tenezzül bile etmemiş. Bunlar hangi mağarada yetişiyor anlamıyorum. 2 TL’ye dürüm yediğimiz fukara öğrencilik dönemimizde, bana sevgilimin bir milyoncudan aldığı ledli ufak kalp ve iğneli çanta rozeti hediyesine çok sevinmiştim, uzun süre saklamıştım. Ne çantama taktım ne bir şey yaptım. Ben şu çantasına sürekli bir şey takana boyayana kıro derdim;ama olsun beni düşünüp almış dedim, baktıkça mutlu olurdum, ahşap bir kutuda yıllarca saklardım.
Ben böyle insanlara uyuz oluyorum. Bir kız arkadaşım vardı, üniversitenin ilk senesindeydik. Ee sevgilisi de öğrenci hâliyle para durumu sıkıntılıydı, doğum gününde bizim kıza Koton’dan t-shirt almış. Arkadaşım hayıflandı ne basit bir hediye, ben bunu cam bezi bile yapmam dedi. O kadar üzüldüm ki, arkadaşımdan da soğudum. Gerçi yıllardır görüşmüyoruz. Küçük nüanslar kişilik ve karakter hakkında büyük ipuçları veriyor.
