Merhaba arkadaşlar. Üniversiteye başladığımdan beri 3 yıldır ağır bir depresyondayım. Hiç kimseyi kıramıyorum, yüksek sesle konuşamıyorum, kimsenin benim yüzümden üzülmesini istemiyorum ve en kötüsüde kimseye ''hayır'' diyemiyorum. İnanın bu çok zor geliyor bana artık. Biri gelse benimle pencereden atla dese atlayacak durumdayım. Kimse üzülmesin, küsmesin diye hep içime atıyorum bu en çokta arkadaşlarım için geçerli aileme bir nebzede olsa hayır diyebiliyorum ama arkadaşlarıma asla. Halbuki 3 yıl öncesinde inanılmaz mutlu, 1 gram kimseyi takmayan biriydim ama 3 yıldır resmen psikolojim bozuk. Herkesi herşeyi düşünmekten anı yaşayamıyorum. İnanın saçımı tararken avuç avuç saçlarım dökülüyor. Bu yüzden defalarca psikologa gittim. Ama yok olmuyor beynim sürekli insanları başa sarıyor. Onu kırmayım bunu üzmeyim o bana küsmesin resmen kendime olan güvenim yerlerde. Üniversite hayatı belkide beni bu hale getirdi. Benim tarzım da olmayan kişilerle arkadaşlık etmem beni depresyona kadar sürükledi. İnanın birgün psikologla konuşurken bunun çaresi yok ben en iyisi eve gidip hemen intihar edeyim diye düşündüm. Aklıma saçmasapan şeyler geliyor buz gibi oluyorum, nefes alamıyorum, karnıma ağrılar giriyor. En kötüsüde 1 gram sevmediğim insanları düşünmek! Aranızda böyle durumda olan var mı?
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
''Hayır'' Diyemiyorum ve İnsanları Çok Takıyorum
- Konu Sahibi Iarea_
- Başlangıç Tarihi
bende aşağı yukarı senin gibiyim. Ama artık insanları takmamayı onları görmezden gelmeyi öğrendim. Öyleki demediğim bir laftan dolayı arkadaşım bana küstü ama umursamıyorum çünkü gelip ilk bana sormalıydı yada bana güvenmeliydi önce. Sende artık çevrene bağımlı yaşamayı bırak herkes kendini düşünürken sen niye başka insanları düşünesin ki? üstelik üniversite ortamında binbir çeşit insan binbir çeşit huy var o yüzden o böyle ister bu böyle ister diye yaşarsan kendini unutursun. Arkadaş çevrenden yakınmışsın bende şuan yeni başladım üniversiteye bir kızla takılıyorum hiç kafa dengim değil ama benim için sorun değil çünkü hayatın ne ondan ibaret ne de o olmasa birşey kaybederim. Sen önce çevrendekilerle sadece vakit geçirmeye bak hayatına yüzde yüz dahil etmek zorunda değilsin daha çok kafa dengin birilerini bul. acaba çevrendeki insanlar çok mu çabuk alınıp küsüyorlar?
Canım çok teşekkür ederim cevapladığın için. Evet sanırım en büyük sorunum onları okul içinde bırakmamam. Eve geldiğimde de sürekli derleyip kendimi üzecek birşeyler buluyorum. Aslında çabuk küsen tipler değil fakat kendi aralarında okadar çok şey yaşıyorlar ki onlara güvenemiyorum. Birbirleri ardından konuşup yine kardeş gibi geçinen tipler anlayacağın durum böyle oluncada sürekli şüphedeyim bu şüphe ve güvensizlikte beni bitiriyor. Ama haklısın onlar benim sadece okul arkadaşım anlık zamanların tadını çıkarmak onun dışında özelimi paylaşmamak en doğrusu sanırım canım. Tekrar teşekkür ederim sanada bir tavsiyem olacak eğer senin tarzında bir insan değilse arkadaşlık yaptığın kişi yol yakınken uzaklaşmaya bak inan yoksa o okul sana zindan oluyor zaman ilerledikçe araya mesafe koyamıyorsun ve kafayı yiyorsun
biliyorum o güvensizliğin insanı nasıl yiyip bitirdiğini :18: o dediğim kişide arkadaş sayılmayız pek sadece okul içinde konuşuyorum ki daha bir hafta oldu dediğin gibi ondan uzaklaşıp kafa dengim birini bulurum umarım
- 16 Temmuz 2013
- 596
- 232
- 73
Bu çoğu üniversiteliyi ilgilendiren önemli bir konu, ben de bir ara böyleydim ve ciddi ciddi okulumu değiştirdim kendi isteğimle, sonra da sınırlarımı çizdim etrafla olan, üniversite hayatımda bu olayları yaşamadım yani öncesinde oldu, ve dersimi almışım ki üniversiteye başladıktan birkaç ay sonra sürekli oturduğum kızla ilişiği kestik, çünkü fazlasını yapamazdık ben de farkındaydım o da.
Canım ben de bu yıl okulumu değiştirmek için elimden geleni yaptım fakat geçeceğim okulda görmediğim dersler olduğu için mezun olmam uzayacak bu riski göze alamadım ama bir yandan da psikolojim fena. İnanılmaz takıntılı biri oldum. Sanki onlar beni hiç umursamıyorlar ki kendi aralarındaki arkadaşlıkta çıkar ilişkisi adeta bu apaçık belli. Okul bitsin ilk işim herkesi silmek olacak sanırım. Fazlasını yapamazdık derken? Tarzınız farklı olduğu için daha fazla uzatmadınız mı arkadaşlığınızı?
- 16 Temmuz 2013
- 596
- 232
- 73
İnşallah hayırlısıyla bitirirsin okulunu ve istediğin gibi hayatını sürdürürsün. Demek istediğim evet tarzımız, mizahımız çok farklıydı, bir gün o ortamdan hızlıca gidelim diye koluna girdim biraz çekiştirerek ve deli gibi bağırarak çok aptal bir tepki vermişti sanki canına kastetmişim gibi, alt tarafı azıcık çekiştirdim ne var bunda, o günden sonra herşey netleşti zaten, iyi de oldu
Kontrolsuz tepki veren insanlardan son hız kaçıyorum artık, çekmek zorunda değilim. Son düzenleme:
İnşallah hayırlısıyla bitirirsin okulunu ve istediğin gibi hayatını sürdürürsün. Demek istediğim evet tarzımız, mizahımız çok farklıydı, bir gün o ortamdan hızlıca gidelim diye koluna girdim biraz çekiştirerek ve deli gibi bağırarak çok aptal bir tepki vermişti sanki canına kastetmişim gibi, alt tarafı azıcık çekiştirdim ne var bunda, o günden sonra herşey netleşti zaten, iyi de oldu
Bende çok farkındayım onlarla uyumsuz olduğumun çünkü onlar şeytanın sol kolu gibiler inanılmaz çıkarcılar ve çok uyanıklar. Şu sıra onlardan uzağım ders aralarında yanlarına pek gitmiyorum onlarda bunun farkında en azından daha az düşünmeme neden oluyor. Umarım beni psikolojik baskı altında ezmezler. Bu konuda 1 kişiden şüpheleniyorum diğerleri yapamazlar ama o 1 kişi resmen insan görünümlü şeytan Allahım uzak tutsun herkesi ne olduğu belli olmayan varlıklardan
Canım ben de seninle aynı durumları yaşıyorum ama çok şiddetli değil.Bazen daha fazla takıyorum.Ya ben şuna şunu söyledim ama kalbini mi kırdım acaba?, bilmeden bir yanlış mı yaptım diye düşünürüm sürekli. Kendimden önce onlara öncelik verir, onları kırmamaya çalışırım ama neredee bunu fark eden olmaz bile.Üstelik arkamdan yüzlerini ekşitirler birbirlerine imalı bakarlar bu insanlar.Bu kadar iyi düşünmene rağmen.Demek istediğim senin arkadaşlığını hak etmeyen insanlara kat kat fazla değer vermek ve onların buna değmediğini bile bile yapmak gerçekten çok kötü. Bence senin iyi niyetini anlayıp sana bu konuda baskı uygulamaya çalışmışlar nasılsa bu kız her şeye peki diyor her isteneni yapıyor diye.Kendi problemlerin olsa anlarım da gerçekten değmeyecek insanlar için kendine bu kadar eziyet etmen yanlış, (sana gerçekten yakın, sevdiğin arkadaşların hariç tabi) kendini çok yıpratmışsın.Bunları kendi kendine birden kafandan silip atmak zor biliyorum ama ilaç tedavisiyle bu düşüncelerini biraz geri plana atmak, hayat kaliteni artırmak açısından faydalı olacaktır.Öyle bir yardım al derim ben.Unutma bu insanların yüzde doksanı gelip geçici insanlar olacak.Bu kadar tavizi hak ediyorlar mı?
Tatlim bende aynen senin gibiyim fakat biz bu şekilde sadece kendimize zarar veriyoruz kimsenin hiçbirşey umrunda değil cnku bu şekilde davraninva biz hayir diemmedikce kendi içimizde kayboluyoruz
Benim son zamanlarda herşeyi kafama takmaktn tansiyonum
dusmuyir sürekli bas dönmesiyle yasiyorjm canim en azindn sen kendine dikkat et cnm benim gibi olma..
- 1 Eylül 2013
- 4.526
- 2.100
- 178
Ahh canım sadece sende değil birçoğğumuzda var bu sorun ama bu sorunla yaşamamk da emin ol senin elinde.
Yani yapabilcek çok şeyin var sana yapabilceğin en son şeyi söyleyeyim:ilaç kullanmak,herkeste aynı etkiyi yapar mı bilmiyorum ama ilaç kullandıktan sonra bana bir özgüven bir özgüven!! aslında olması gerektiği kdar oldu şimdi bakıyorum da ne kadar sessiz,hasss,artık ne denirse işte öyleymişim.
Düşünüyorum o ne der bu ne düşünür peki o düşününce ne değişecek. O bi an düşünecek ve normal yaşamına geri dönecek peki bana ne olacak?? Ne olacak biliyor musun uykularım kaçacak,hayatım zehir olacak tüm bunlar o kişinin benim hakkımda bir kaç saniyelik olumsuz düşüncesi sonucu. Sen biri hakkında olumsuz düşünüyorsun diyelim sence bu o kişinin ne kadar umrunda olabilir ki?? Sen hayır dedikçe güçlü olacaksın hani ya öyle derlese ya böyle düşünürlerse deyip hayır diyemiyoruz ya işte o zaman zaten hakkımızda en kötüsünü düşünüyorlar yeri geliyor kullanıyorlar ufak denemelerle bunu aşabilirsin.
Yani yapabilcek çok şeyin var sana yapabilceğin en son şeyi söyleyeyim:ilaç kullanmak,herkeste aynı etkiyi yapar mı bilmiyorum ama ilaç kullandıktan sonra bana bir özgüven bir özgüven!! aslında olması gerektiği kdar oldu şimdi bakıyorum da ne kadar sessiz,hasss,artık ne denirse işte öyleymişim.
Düşünüyorum o ne der bu ne düşünür peki o düşününce ne değişecek. O bi an düşünecek ve normal yaşamına geri dönecek peki bana ne olacak?? Ne olacak biliyor musun uykularım kaçacak,hayatım zehir olacak tüm bunlar o kişinin benim hakkımda bir kaç saniyelik olumsuz düşüncesi sonucu. Sen biri hakkında olumsuz düşünüyorsun diyelim sence bu o kişinin ne kadar umrunda olabilir ki?? Sen hayır dedikçe güçlü olacaksın hani ya öyle derlese ya böyle düşünürlerse deyip hayır diyemiyoruz ya işte o zaman zaten hakkımızda en kötüsünü düşünüyorlar yeri geliyor kullanıyorlar ufak denemelerle bunu aşabilirsin.
- 16 Aralık 2011
- 13.791
- 13.671
- 498
Psikologlar buna asertif olmak diyor..Ankara'daysan iyi bir psikolog önerebilirim.
Asertif Olmak
Asertif Olmak
Canım ne güzel yazmışsın kesinlikle söylediklerine katılıyorum. Değmeyen insanlar için fazla değer vermeyeceksin ama ben bunu en başından yaptım çok saf olduğumu çok iyi biliyorlar. Fakat birkaç gündür yanlarına çok az gidiyorum ki çıkışta beni bile görmüyorlar zaten. Bazen niye yanımıza gelmiyorsun diyorlar ve bu gitgide onlar için nefrete dönüşeceğim biliyorum (hiçbirşey yapmadığım halde) ve benden nefret etmlerini istemiyorum kimsenin. Çok yakın bir arkadaşımla paylaşıyorum bu durumu ve benim için o da çok endişeleniyor. İnan okula adımımı attığım an kalbim yerinden çıkacak gibi, nefes alamıyorum ve karın ağrısı çekiyorum. Bir insan bu kadar nefret edemez yani okuldan ve insanlardan. Farklı olarak 2 ilaç kullandım fayda etmedi daha sonra nörolojiye bile gittim herhangi bir sorun çıkmadı. Beni bu hale getiren sürekli küçük hesaplar peşinde koşan ve sürekli mutsuz, suratı asık etrafına negatif enerji saçan insanlar.
Haklısın canım herkeste az da olsa var ama beni öyle bir yıprattı ki sürekli aklımda şüpheler, kaygılar, mide bulantıları kısacası mutsuzum. Başkalarını mutlu etmekten kendim mutlu olamıyorum. İnanıyorum ki ben dünyanın en iyi insanı olsamda iftira atanlar veya benden nefret eden insanlar mutlaka olacak bu doğanın bir kanunu fakat ben bunların bilincinde olduğum halde yine de kendimi durduramıyorum. Aptal gibi onaylıyorum inan kim olduğumu unuttum. Çocukluğumu düşünüyorum acaba ben ne yaşadım da böyle oldum diye ama cevap bulamıyorum hayatımın en güzel yaşlarını düşünerek geçiriyorum içime atmaktan ve iyi insan olmaktan yoruldum...
Canım bence bu insanlarla ilişkini daha fazla sürdürmemen lazım bana göre ki yavaş yavaş muhabbeti kesmişsin iyi olmuş.Sana yakın olsun tek bir arkadaşın olsun sana yeter.Ben de iyi bilirim nefret ettiğim insanlarla dolu bir ortama girmenin ne demek olduğunu.Bence araştır şöyle iyi bir psikiyatriste gidersen bu durum için faydalı olacak ilaç vardır zaten.Küçük hesaplar deyince; bak gruptan bir kız arkadaşımız var 3 yıl önce ortak arkadaşımız aracılığıyla tanıştığımız. pek yakın da değiliz de işte bazen de biraz daha iyiyiz.Bu arada ortak arkadaşımız da onun huylarını daha iyi biliyo. Ben zaman zaman bu kızla aylarca karşılaşmadım..Neyse 10 gün kadar önce o hafta okulda beraber takıldık arkadaşlar pek yoktu o hafta gezdik yemek yedik dolaştık falan.İyiydi.Akşam okul çıkışı bir çocuk buna itirafta bulundu açıldı.Ertesi güne bir insan bu kadar mı değişir.Çocukla sevgili oldular 1 haftada.Artık fazla yanımızda da durmuyor bir tercih yapılacaksa hemen onu seçiyor.Biz artık yokuz gibi.Ortak arkadaşm sormuş biliyor ya huyunu kızları arıyor musun diye.O da yook işte çocuğu beklerken, ya da o yokken gidiyorum yanlarına demiş.3 yıllık arkadaşlığı 1 haftalık kişiye sattı.Anlatacağı şeyler olduğu zaman da hemen yanımıza damlıyor bize danışıyor.İşi düşüyor ya.Bu duruma biraz daha devam ederse ben de onun anladığı şekilde davranacağım.İnsanlar hep böyle işte canım.Çıkarsız, saf, temiz dost bulmak şimdi çok zor.vardır öyle isanlar ama nerede bizde şans denk gelelim
Canım bence bu insanlarla ilişkini daha fazla sürdürmemen lazım bana göre ki yavaş yavaş muhabbeti kesmişsin iyi olmuş.Sana yakın olsun tek bir arkadaşın olsun sana yeter.Ben de iyi bilirim nefret ettiğim insanlarla dolu bir ortama girmenin ne demek olduğunu.Bence araştır şöyle iyi bir psikiyatriste gidersen bu durum için faydalı olacak ilaç vardır zaten.Küçük hesaplar deyince; bak gruptan bir kız arkadaşımız var 3 yıl önce ortak arkadaşımız aracılığıyla tanıştığımız. pek yakın da değiliz de işte bazen de biraz daha iyiyiz.Bu arada ortak arkadaşımız da onun huylarını daha iyi biliyo. Ben zaman zaman bu kızla aylarca karşılaşmadım..Neyse 10 gün kadar önce o hafta okulda beraber takıldık arkadaşlar pek yoktu o hafta gezdik yemek yedik dolaştık falan.İyiydi.Akşam okul çıkışı bir çocuk buna itirafta bulundu açıldı.Ertesi güne bir insan bu kadar mı değişir.Çocukla sevgili oldular 1 haftada.Artık fazla yanımızda da durmuyor bir tercih yapılacaksa hemen onu seçiyor.Biz artık yokuz gibi.Ortak arkadaşm sormuş biliyor ya huyunu kızları arıyor musun diye.O da yook işte çocuğu beklerken, ya da o yokken gidiyorum yanlarına demiş.3 yıllık arkadaşlığı 1 haftalık kişiye sattı.Anlatacağı şeyler olduğu zaman da hemen yanımıza damlıyor bize danışıyor.İşi düşüyor ya.Bu duruma biraz daha devam ederse ben de onun anladığı şekilde davranacağım.İnsanlar hep böyle işte canım.Çıkarsız, saf, temiz dost bulmak şimdi çok zor.vardır öyle isanlar ama nerede bizde şans denk gelelim
Bazen sabret diyorum kendi kendime bazende kır dök ortalığı diyorum. Hayatta en kötü hastalık ruh bozukluğu iç sıkıntı Allah kimsenin başına vermesin çok zor. Böyle çıkarcı insanların varlığı beni hayattan soğutuyor. Sevgili görünce arkadaşını unutan tipler hep vardır zaten ayrıldığında yine gelecektir yanınıza :) Böylelikle aslında hayattan beni tek çıkarsız seven kişinin Annem olduğunu daha iyi anlıyorum.
Bazen sabret diyorum kendi kendime bazende kır dök ortalığı diyorum. Hayatta en kötü hastalık ruh bozukluğu iç sıkıntı Allah kimsenin başına vermesin çok zor. Böyle çıkarcı insanların varlığı beni hayattan soğutuyor. Sevgili görünce arkadaşını unutan tipler hep vardır zaten ayrıldığında yine gelecektir yanınıza :) Böylelikle aslında hayattan beni tek çıkarsız seven kişinin Annem olduğunu daha iyi anlıyorum.[/QUOTE
Her insanın hayatında çıkarsız sevip sevildiği insan ya da insanlar vardır.Umarım bu insan sayısı hayatının ileri dönemlerinde artar