• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayır diyememe aileye bağlılık

Ben de hiç anlam veremiyorum.
Ne gereksiz şeyler aynı şeyi erkek yapsa neler deriz ki normal de değil yani.
Benim evde aynen de erkek yapıyor bunu😂
Dış bir göz olarak tüm süreçten çıkarımım ‘aileler evlatlarına öz benlik değil sadece koşullu sevgi ve varlık aşılıyor, o sebeple de sonu böyle oluyor.’
Çünkü evladı bana baksın, yardımcı olsun, erkek ise getir götürü yapıp yaşlanınca işi devralsın, kızı ise evdeki adeta yardımcı gibi kullanmak amacıyla yetiştirip, kendilerine arkadaş sırdaş olsun diye bir hayat kurup, başka bir dünyaları olmalarına da müsade etmiyorlar zaten.

Ana baba kuzuları her yerde, toplum içinde hakkını arayamazlar ama bir anasına laf söyle, 7 ceddinin kulağı çınlar, tek varlıkları onlar çünkü😂😂
 
Benim evde aynen de erkek yapıyor bunu😂
Dış bir göz olarak tüm süreçten çıkarımım ‘aileler evlatlarına öz benlik değil sadece koşullu varlık aşılıyor, o sebeple de sonu böyle oluyor.’
Çünkü evladı bana baksın, yardımcı olsun, erkek ise getir götürü yapıp yaşlanınca işi devralsın, kızı ise evdeki adeta yardımcı gibi kullanmak amacıyla yetiştirip, kendilerine arkadaş sırdaş olsun diye başka bir dünyaları olmalarına da müsade etmiyorlar zaten.

Ana baba kuzuları her yerde, toplum içinde hakkını arayamazlar ama bir anasına laf söyle, 7 ceddinin kulağı çınlar, tek varlıkları onlar çünkü😂😂
Benim annem bizi yani kızlarını adeta hizmetçi gibi kullanır ama asla böyle bir bağımlılığı yok. İki gün gitsek üçüncü gün kızım senin evin yok mu der. Bu başka bir boyut bence sanırım çocuğu olunca yüzde yüz bütün hayatını çocuğa fokuslayan ebeveynlerde oluyor 🤔
 
Direkt soyleyemıyorsanız bahaneler bulun
Bir gün alışverişe gidin
Bir gün arkadaşınız gelsin
Bir gün siz arkadaşınıza gidin
Sonra başka arkadaşınıza gidin.... bu sekilde işleriniz olduğunu belirtin
Bunu da yapamıyorsanız ne diyeyim size
En güzel hayır deme şekli:)
 
Benim annem bizi yani kızlarını adeta hizmetçi gibi kullanır ama asla böyle bir bağımlılığı yok. İki gün gitsek üçüncü gün kızım senin evin yok mu der. Bu başka bir boyut bence sanırım çocuğu olunca yüzde yüz bütün hayatını çocuğa fokuslayan ebeveynlerde oluyor 🤔
Bende öyle düşünüyorum.oraya gidince evindeki işlere yardım ediyorum.hatta bazen hepsini yapı yorum.belki beni o yüzden çağırıyor.bensiz yapamadığını söylüyor.biliyorum çoğu kişi saçma buluyor.ama biliyorum ki benim gibi hayır diyemeyen cok kişi var malesef
 
Benim annem bizi yani kızlarını adeta hizmetçi gibi kullanır ama asla böyle bir bağımlılığı yok. İki gün gitsek üçüncü gün kızım senin evin yok mu der. Bu başka bir boyut bence sanırım çocuğu olunca yüzde yüz bütün hayatını çocuğa fokuslayan ebeveynlerde oluyor 🤔
Yok, demek istediğim farklıydı.
Annemin evinde ben de elini işe sürdürmem ama mesela kayınvalidemin annesi 30 yaşında en büyük çocuğu 12 yaşında iken kenara çekilmiş, temizliktir yemektir her türlü işi bit kadar çocuklara gördürürmüş, kendi köşe yastığı kıvamında takılmış.
Değişik bir öğreti.

Aksine evde yaşam süren herkesin bir şekilde iş bölümünde olması gayet olağan hatta olması gerekendir cinsiyet farketmeksizin.
 
Bende öyle düşünüyorum.oraya gidince evindeki işlere yardım ediyorum.hatta bazen hepsini yapı yorum.belki beni o yüzden çağırıyor.bensiz yapamadığını söylüyor.biliyorum çoğu kişi saçma buluyor.ama biliyorum ki benim gibi hayır diyemeyen cok kişi var malesef
Kendinize ait bir hayatınız olduğunu idrak etmesi için biraz geç kalmışsınız ama yine de yapabileceğiniz şeyler var.
En basiti gerçekten bir hayat kurmak:)
Evde olmak sadece iş değil ki, bir düzen bu.
İster kitap okursunuz ister toto devirir yatarsınız, canınız sıkılır dışarı çıkarsınız, kendi canınızın kahyası sizsiniz.
Buna da artık en basit haliyle ‘canım istemiyor gelmeyeceğim’ diyerek başlayabilirsiniz.
 
Yok, demek istediğim farklıydı.
Annemin evinde ben de elini işe sürdürmem ama mesela kayınvalidemin annesi 30 yaşında en büyük çocuğu 12 yaşında iken kenara çekilmiş, temizliktir yemektir her türlü işi bit kadar çocuklara gördürürmüş, kendi köşe yastığı kıvamında takılmış.
Değişik bir öğreti.

Aksine evde yaşam süren herkesin bir şekilde iş bölümünde olması gayet olağan hatta olması gerekendir cinsiyet farketmeksizin.
Hah işte ben ve ablalarım o dediğiniz örnekteki gibi büyüdük elimiz biraz iş tutunca annemiz kenara çekildi hem de ne çekilmek
 
Kendinize ait bir hayatınız olduğunu idrak etmesi için biraz geç kalmışsınız ama yine de yapabileceğiniz şeyler var.
En basiti gerçekten bir hayat kurmak:)
Evde olmak sadece iş değil ki, bir düzen bu.
İster kitap okursunuz ister toto devirir yatarsınız, canınız sıkılır dışarı çıkarsınız, kendi canınızın kahyası sizsiniz.
Buna da artık en basit haliyle ‘canım istemiyor gelmeyeceğim’ diyerek başlayabilirsiniz.
Teşekkür ederim.galiba birinin bana gerçekleri söylemesi veya cesaret vermesi gerekiyordu
 
İyi kızım istemiyorsan beni gelme.bizi istemiyorsun biliyorum zaten demişti

Ee desin? Deyince ne oluyor? Biraz yetişkin ol ya, gerçekten. Ergenler bile kendine ait bir hayat istiyor. Annen bir iki trip atar sonra alişir.

Eşin şimdi bişey demez ama ya sonra? O ev nasil dönüyor? Yemeği, temizliği, aliş verişi,..? Bu şekilde sadece yipranip depresyona girersin.

En acilinden bir psikolog ile özgüvenine çalişman lazim.
 
Hah işte ben ve ablalarım o dediğiniz örnekteki gibi büyüdük elimiz biraz iş tutunca annemiz kenara çekildi hem de ne çekilmek
Hadi ya, hiç olabilitesi var gibi gelmemişti bana belki eski zamanlarda evet ama yeni jenerasyonlarda karşılaşılmaz diye düşünüyordum.

Ben de tam aksi fazla kendi hayatı olan bir anne babanın evladıyım, hep bir programı gezmesi bir şeyi vardı çocukluğumdan beri annemin, baba zaten işte pek görmedik.
Hala da öyle, 5 dk ötemde oturur, davetli gider geliriz çat kapı olamaz😂
 
ben tek çocuğum, ben evlenince annem de bir bocaladı. halbuki evlenmeden önce aynı evde olmamıza rağmen daha az vakit geçirirdik. şimdi de 10 dakikalık mesafedeyiz. her telefon konuşmamızın sonu hadi gel, gelsene, gel oturalım, napıyorsun evdeyle bitiyordu. başlarda gelmeyeceğim demek bana bile zor geliyordu, ki ben laf söylemeyi de esirgeyen biri değilim. çat çat gelmek istemiyorum diye söylerim. gitsem de zaten geldiğin mi var diyip duruyordu. bir iki söylendim, bir iki kavga ettim, gerek sert gerek yumuşak. en sonda sen beni davet etme, yabancı değilsin ben geleceğim zaman sana söylerim dedim. iki üç söylenmeden sonra anladı, şimdi sen müsait olduğunda gelirsin zaten deyip çağırmayı bıraktı ya da bir iki davet ettiğinde gelmeyeceğim dersem tamam diyor. kaçmıyoruz ya, buradayız yani. bence siz de artık bir şekilde anlatın annenize, aman kırmayayım diye düşündükçe hasta olan siz olursunuz
 
Siz yetişkin olamamışsınız.
Bağımlı bir kişilik var annenizi kaybetme korkusu baskın geliyor. Oysa ki evlisiniz. Gerçi evli olmaya da gerek yok bir yaştan sonra insanların kendi yaşamları olur. Gezeceği, görüşeceği, dinleneceği aileye bağlı olamaz.
Eşinizi de bahane etmeye gerek yok.
Sonuçta siz bir bireysiniz. Eşiniz yada annenizle bağlantılı bir durum değil bir yere gidip gitmeme kararı.
 
Anne ev işim var, ütüm var , çamaşırım var, bulaşığım var, süpürmem lazım , toz almam lazım :D daha zibilyon şey var. Bunları söyleyin.
 
Ya bunda uzulecek bisey yok anneniz evlendiginizi kabullenecek esim beni cagirmasaydida her gun gitmesinden rahatsız olurdum neden evlendiniz ozaman? Hayir demeyi ogrenin haftada bir iki yeterli uzulecek edecek diye ne demek her gun gitmek
 
Back