- 9 Aralık 2020
- 608
- 215
- 33
- Konu Sahibi Sonbaharimhep
- #1
Eski konularimi bilenler vardir.ben 1 ay önce kürtaj oldum 
nedenini yazmistim.
O günden beridir yasamiyorum ..yemekler zehir..yatagim nefes aldigim mezar
Her gun onu dusunuyorum.5 haftalikti hamileligimi ogreneli bir gun olmustu ama ben onu sanki yillardir taniyordum ve kaybettim ahh benim melek yavrum annen yuzune hangi çoplukte yatiyorsun simdi kurban olayim ben senin minicik bedenine cok kotuyum her dakika agliyorum.psikiyatriye gittim suan psikologada gidiyorum 10 gun sonra randevum var.ama bedenim cabalasada iyi olmak icin ruhum bitmis durumda.ne tarafa baksam bebek hamile komsumuzu goruyorum agliyorum...pismanlik....
Esimle tartistim sabah neden bana engel olmadin cok kotuydun dedi olacaklardan korktum ya daha kotu olsaydin dedi..
Niye benim kolumdan tutmadin niye beni sarsmadin..niye ailemi arayip haber vermedin keske anlatsaydin..keske beni baglasaydinizda bebegim dursaydi
Keske ben delirseydimde o yasaydi cok kotuyum ...duzelmekten umudu kestim.tam mutluyken bicak gibi kesiyor beni bebegimin acisi.evet bi cocugum daha var ama insan onu severken bile utanir mi oda benim yavrumdu .. nefes alip vermem duzeldi eskisi kadar bogulmuyorum artik..kalbimin agrisi ic sıkintim hic gecmiyor.nasil nasil oldu beynim beynimi yiyor nasil yapabildim ben bunu o hissiz gunu hatirlamaya calisiyorum.hissiz bi vucut uyusuk beyin ve eger hamileligim devam ederse deliririm hissi..cildirma hissi ahh diyorum ahh allahim nasil birsey bu nasil bir dert...yaniyorum icim yaniyor ben niye yasiyorum ki diyorum..bu beyinle zaten cok zamana kalmaz ya hastalanirim ya deliririm diyorum. Esime ve kizima uzuluyorum.hatta son gunlerde ben ölim esim duzgun biriyle evlensin diye dusunceler gecmeye basladi aklimdan cunku zaten kotu olan ben evladimin celladi olmakla daha da kotulendim ben duzelmem artik hayat bitti bana pencereden akip giden hayati izliyorum herkes yasamina devam ediyor niye allahim diyorum neden ben nasil yaptim ben bunu esim yemege geliyor uniformasiyla yakisikli bi subay ..artik kendimi ona layik gormuyorum benim gibi assagilik evladina kiymis kadini kim ne yapsin ustelik duzelme umudumuda yitirdim gecmiyor acisi nolur beni anlayin onu unutamiyorum.zaten yasayan bir öluydum suan gomulmeyi bekleyen bir öluyum sanki kizimi merak edenler icin ona iyi bakiyorum mis gibi sarilip kokluyorum.agliyorum onu oynatirken yuzume bakinca gulumsiyorum elbette hissediyor ama napim elimde degil ben duzelemiyorum
nedenini yazmistim.O günden beridir yasamiyorum ..yemekler zehir..yatagim nefes aldigim mezar
Her gun onu dusunuyorum.5 haftalikti hamileligimi ogreneli bir gun olmustu ama ben onu sanki yillardir taniyordum ve kaybettim
ahh benim melek yavrum annen yuzune hangi çoplukte yatiyorsun simdi kurban olayim ben senin minicik bedenine cok kotuyum her dakika agliyorum.psikiyatriye gittim suan psikologada gidiyorum 10 gun sonra randevum var.ama bedenim cabalasada iyi olmak icin ruhum bitmis durumda.ne tarafa baksam bebek hamile komsumuzu goruyorum agliyorum...pismanlik....Esimle tartistim sabah neden bana engel olmadin
cok kotuydun dedi olacaklardan korktum ya daha kotu olsaydin dedi..Niye benim kolumdan tutmadin niye beni sarsmadin..niye ailemi arayip haber vermedin keske anlatsaydin..keske beni baglasaydinizda bebegim dursaydi
Keske ben delirseydimde o yasaydi
cok kotuyum ...duzelmekten umudu kestim.tam mutluyken bicak gibi kesiyor beni bebegimin acisi.evet bi cocugum daha var ama insan onu severken bile utanir mi oda benim yavrumdu .. nefes alip vermem duzeldi eskisi kadar bogulmuyorum artik..kalbimin agrisi ic sıkintim hic gecmiyor.nasil nasil oldu beynim beynimi yiyor nasil yapabildim ben bunu o hissiz gunu hatirlamaya calisiyorum.hissiz bi vucut uyusuk beyin ve eger hamileligim devam ederse deliririm hissi..cildirma hissi ahh diyorum ahh allahim nasil birsey bu nasil bir dert...yaniyorum icim yaniyor ben niye yasiyorum ki diyorum..bu beyinle zaten cok zamana kalmaz ya hastalanirim ya deliririm diyorum. Esime ve kizima uzuluyorum.hatta son gunlerde ben ölim esim duzgun biriyle evlensin diye dusunceler gecmeye basladi aklimdan cunku zaten kotu olan ben evladimin celladi olmakla daha da kotulendim ben duzelmem artik hayat bitti bana pencereden akip giden hayati izliyorum herkes yasamina devam ediyor niye allahim diyorum neden ben nasil yaptim ben bunu esim yemege geliyor uniformasiyla yakisikli bi subay ..artik kendimi ona layik gormuyorum benim gibi assagilik evladina kiymis kadini kim ne yapsin ustelik duzelme umudumuda yitirdim gecmiyor acisi nolur beni anlayin onu unutamiyorum.zaten yasayan bir öluydum suan gomulmeyi bekleyen bir öluyum sanki kizimi merak edenler icin ona iyi bakiyorum mis gibi sarilip kokluyorum.agliyorum onu oynatirken yuzume bakinca gulumsiyorum elbette hissediyor ama napim elimde degil ben duzelemiyorum
