Hayatımın hatası mı ???

mugla26

Üye
Kayıtlı Üye
22 Temmuz 2016
31
6
35
Merhaba, ben 1,5 yıllık evli 5 aylık bebeği olan biriyim. Eşimle nişandan itibaren sorunlarımız başladı, çok kavgalar ettik ancak sonunda genede evlendik. Ardından işim nedeniyle 6 ay ben Ankara’da o İzmir’de kaldı ve tüm hamileliğim bunun için suçlanarak geçti. Logusalığımın 10. Gününde terk edildim ve baba evine döndüm. Ardından bebeğimin hattına 3 aylık olduğunda tekrar barıştık. Su anda ise durumum daha da kötü. Eşim sürekli beni kendisine ilgisizlikle suçluyor ve buna dayandırarak alkol alıyor. Alkolle arası ise cok kötü, ya tamamen kendini kaybediyor ya da siddet hakaret.
Alkol almadığında (normal zamanlarında) sinirli ama genede bi şekilde idare edebiliyoruz. Bu arada ben üniversitede çalışan bir bayandım ve tayinim olmadığı için işimi bırakmak durumunda kaldım.
Hep düzelecek diye umuyorum ama bir türlü anlaşamıyoruz. Çok kararsızım, erken mi pes ediyorum yoksa zaten olmaz mı...
 
Yüreğinizden geçen nedir ?
Bence insan evliliğinde acabalari baştan başladı mı o evlilik mutlaka bir gün bitiyor düşüncesindeyim. Kendim için de aynısını düşünüyorum.
İş imkanınız varmış şuan çocuğum yok ama onu mutsuz ve ozguveni eksik bir ailede yetiştirmek istemem sanıyorum .
Ayaklarınızın üzerinde durun ve kendinizi ezdirmeyin lütfen.
Yoksa çaresizlik girdabi nin içinde kayboluyor insan .
 
Öncelikle Allah sabır ve güç versin.
Eşinizle psikolojik destek almayı düşündünüz mü? Belki ilişki terapisti derdinize deva olabilir.

Bir de tek tartışma konunuz ilgisizlik mi, yani nasıl nişandan beri tartışacak şey buldunuz ve bu ortamda bebeğe nasıl cesaret ettin?
 
Merhaba, ben 1,5 yıllık evli 5 aylık bebeği olan biriyim. Eşimle nişandan itibaren sorunlarımız başladı, çok kavgalar ettik ancak sonunda genede evlendik. Ardından işim nedeniyle 6 ay ben Ankara’da o İzmir’de kaldı ve tüm hamileliğim bunun için suçlanarak geçti. Logusalığımın 10. Gününde terk edildim ve baba evine döndüm. Ardından bebeğimin hattına 3 aylık olduğunda tekrar barıştık. Su anda ise durumum daha da kötü. Eşim sürekli beni kendisine ilgisizlikle suçluyor ve buna dayandırarak alkol alıyor. Alkolle arası ise cok kötü, ya tamamen kendini kaybediyor ya da siddet hakaret.
Alkol almadığında (normal zamanlarında) sinirli ama genede bi şekilde idare edebiliyoruz. Bu arada ben üniversitede çalışan bir bayandım ve tayinim olmadığı için işimi bırakmak durumunda kaldım.
Hep düzelecek diye umuyorum ama bir türlü anlaşamıyoruz. Çok kararsızım, erken mi pes ediyorum yoksa zaten olmaz mı...
Ayy su zıkkım aslanı susturur bilmem neyi konusturur diye bosa dememisler benimde ayni problemim var ictimi kopuyor icmedimi kuzu
 
Beraber aile terapistine gitseniz?
Neden ilgisizlikle suçluyor sizi? Beklentileri neler, hayal kırıklıkları neler? Sevgisi tükendi mi gerçekten? Önce bu sorulara cevap alın eşinizden. Sonra kendinize sorun . İçinizdeki sesi dinleyin sonrada...
 
Üzülerek yazıyorum ama daha 10 günlük bebek kucağınızdayken sizi terk edebilen bir adamın düzelebileceğine inanıyor musunuz? Konu ne olursa olsun 10 günlük bebeğinizi terk eder miydiniz?
 
Sizi suçlayıp alkol alıp size şiddet gösteren bir eş için neyin erken mi acaba diye sorabiliyosunuz ya okumuş bilinçli bir kadinsinz yapmayın Allah aşkına ya keşke 10.cu günde biraktiginda donmeseymissnz baya sonra barismissiniz
Hayatı çoğunlukla tek yasamissiniz
Bence bu adamsiz daha mutlu olursunuz !
 
haklısınız ama ayrı kaldığımız zamanda lohusalığın stresi yada başka bir nedenle cok acı cektim. Tekrar gidip tekrar çekmekten korkuyorum
Yüreğinizden geçen nedir ?
Bence insan evliliğinde acabalari baştan başladı mı o evlilik mutlaka bir gün bitiyor düşüncesindeyim. Kendim için de aynısını düşünüyorum.
İş imkanınız varmış şuan çocuğum yok ama onu mutsuz ve ozguveni eksik bir ailede yetiştirmek istemem sanıyorum .
Ayaklarınızın üzerinde durun ve kendinizi ezdirmeyin lütfen.
Yoksa çaresizlik girdabi nin içinde kayboluyor insan .
 
Öncelikle Allah sabır ve güç versin.
Eşinizle psikolojik destek almayı düşündünüz mü? Belki ilişki terapisti derdinize deva olabilir.

Bir de tek tartışma konunuz ilgisizlik mi, yani nasıl nişandan beri tartışacak şey buldunuz ve bu ortamda bebeğe nasıl cesaret ettin?
aslında bebek aniden düğünden hemen sonra oldu ve koyamadık. Şimdiki aklım olsa evet kesinlikle yapmazdım. Birincisi bebeğin olması daha evliliği anlayamadan bizi anne baba yaptı, bu da bizi daha büyük sorunların içine sürükledi ikincisi ise boşandığım taktirde onun hayatının da kararını vermiş hissediyorum .
Konuştuk aslında ama sadece konuşmada kaldı terapi fikrimiz.
 
Göre göre lades demişiniz bide üstüne bir bebek yapmısınız ayrıldınız halde yine barışmısınız hata üstüne hata ve bide soruyorsunuz erken mi pes ediyorum diye bence doktordan yardım alın normal karar veremiyorsunuz cünki
Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama 10 günlük bebeğin babasız büyümesi fikri beni cok korkuttu. Her sabah ağlayarak uyanıyordum kendimi cok ama cok suçlu hissediyordum.
 
Beraber aile terapistine gitseniz?
Neden ilgisizlikle suçluyor sizi? Beklentileri neler, hayal kırıklıkları neler? Sevgisi tükendi mi gerçekten? Önce bu sorulara cevap alın eşinizden. Sonra kendinize sorun . İçinizdeki sesi dinleyin sonrada...
İlgisizliğin kaynagı benim çocukla uğraşmaktan yorulup geceleri onunla uyumam, artık cinsel hayatımızın cok azalmış olması ki benim kendisine karşı bir isteğim yok dolayısıyla bu da onda Özgüven sıkıntısına neden oluyor anladığım kadarıyla. Cok seyler beklemiyorum diyor aslında ama genede aramızdaki problem büyük. İçimdeki ses ise kendim için git diyor bunları haketmedin ama çocuğun için dayan sabret diyor. Çünkü biliyorum ki çocuğum daha iyi şartlarda (maddi anlamda) yetişebilir eğer kalırsam
 
Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama 10 günlük bebeğin babasız büyümesi fikri beni cok korkuttu. Her sabah ağlayarak uyanıyordum kendimi cok ama cok suçlu hissediyordum.

Peki şu an babayla birlikte cocugunuz peki bu durum cocugunuz ve sizin acınızdan daha mı iyi oldu böyle babayla büyüp mutsuz olucana babasız büyüp mutlu olur böyle babayla çocuğunuza ne büyük yaralar actının ne yazıkki farkında degilsiniz böyle bir ailede saglıklı cocuk yetişmez
 
Üzülerek yazıyorum ama daha 10 günlük bebek kucağınızdayken sizi terk edebilen bir adamın düzelebileceğine inanıyor musunuz? Konu ne olursa olsun 10 günlük bebeğinizi terk eder miydiniz?
Asla terk etmezdim etmedim de , ama dediğim gibi alıp gitme sürecinde o kadar sancılı oldu ki hala canımı acıtıyor
 
Sorunlar başta başlamış ve her şey daha yeniyken bitirilmeliydi ama hata yapmışsınız. Bence şimdi bebeğiniz için en azından onunla olmayın her ne olursa olsun erkeğin bahanesi ne olursa olsun şiddet affedilemez affetme
 
X