Merhaba,
Belki bu kabusu yaşamış ve atlatmış birileri vardır diye umut ederek yazıyorum çünkü bu illet umudumu da elimden alıyor artık. Bu noktaya geleceğini tahmin etmezdim ama inanın anne olma hayallerimden hatta evliliğimden bile vazgeçecek noktaya geldim.
Bundan 5 ay önce psikolojik olarak çok kötü ve zayıf olduğum bir dönemde aniden gözümde bir kızarıklıkla başladı her şey. Önce önemsemedim arada olurdu damla kullanırdım geçerdi. Geçmeyince doktor doktor gezdim tedaviler işe yaramadı hatta ilaçlar daha kötü etti beni. Sonra genel bir taramada toz ve polen alerjim olduğu çıktı ortaya. Alerji doktorları da bir sürü tedavi denedi piyasada ne kadar ilaç varsa kullandık yok en ufak bir iyileşme olmadı üstüne alerji için içilen haplar damlalar fısfıslar da yine beni daha kötü etti.
Alerji doktoru mecburen tedaviyi kesmek zorunda kaldı cevap vermiyorum diye ve belki bir ihtimal aşı çare olur ama o da 5 senelik süreç bu süreçte hamile kalman falan nasıl olur bilemiyorum tam garanti veremem dedi.
Aşı seçeneğini eleyip bir bütüncül tıp doktoruna gittim. O da bu alerjinin altında başka bir şey var gibi dedi normal bir reaksiyon değil dedi ve şu an bağırsak tedavisi için uygulanan bir diyeti uyguluyor 3 aydır. Bir sürü takviye verdi çörek otu yağı vitaminler falan filan ama hiçbir şey işe yaramıyor. Her gün daha kötü oluyorum gözlerimden iltihap akmaya kirpiklerim hızla dökülmeye başladı. Alerji kirpik dibi iltihabına çevirdi yani ve yine hiçbir ilaç vs işe yaramıyor alerjik olduğu için.
Evde ne kadar halı varsa attım, bütün evi anti alerjik yaptım yatağıma varana kadar, durmadan deli gibi temizlik yapıyorum, evi, çamaşırları her yeri her şeyi okaliptuslu sularla dezenfekte ediyorum yok. Dışarı çıkmak bile zulüm olmaya başladı çünkü gözlerimin yaşarmasından önümü zor görüyorum. Eve dönünce de 3 gün kendime gelemiyorum.
Evin içinde de sürekli temizlik yaparak kaşınarak geziyorum deli gibi. Eşimle dışarı çıkamıyorum, biraz kalabalık ortama girsem krize giriyorum, bünyem çok zayıfladı habire enfeksiyon kapıyor ve bir türlü atlatamıyorum. İnsanlar korkudan yanıma yaklaşamıyor, evime gelemiyor bir şey bulaştırırız da yine enfeksiyon kapar diye.
Mutsuz umutsuz bir kadın olup çıktım eşime ne olur bırak git beni iyileşmezsem böyle mutsuz bir kadınla hayat geçmez diyorum. Beni öyle gördükçe sana gelmesin bana gelsin yeter ki böyle konuşma diyor ama dayanamıyorum onu öyle mahzun görmeye. Baba olmayı mutlu olmayı hak eden bir adam o ama sanki benim artık ona verebileceğim hiçbir şey kalmadı gibi.
Yok mu bu pis illetten kurtulan? Son çare aşıyı deneyeceğim ama doktorum bendekinin çok şiddetli ve değişik olduğunu yüzde yüz ondan da umut olmayabileceğini söylüyor.
