Hayatıma devam edemiyorum...

Merhaba..Konuşmaya ihtiyacım olduğu için sıkıntımı anlatmak istedim..

19 Aralık 2017 de 21 haftalık hamileydim ve kızımı kaybettim..18. haftaya kadar herşey normaldi.2 li taramamızda fetal dna yaptırdık..benden kan alındı ve amerikada kromozom tahliline tabi tutuldu..sonuç normaldi yani genetik,kromozom bozukluk yoktu..Ayrıca gebeliğim planlı olduğu için 3 aylık folik asit alımım vardı ve tüm kan değerlerim normaldi..18. haftada doktorum bebeğin başında su toplaması gördü ayrıca 4 lü taramaya istinaden afp denilen bir kan değerine baktı..2,54 geldi..sınır 2,50 imiş..Bizi 20. haftada perinatoloğa yönlendirdi..20. haftada gittiğimizde bebeğimde nöral tüp defekti (spina bfida yani omurilik açıklığı) buldu.Tam kuyruk sokumunda..başındaki su toplaması (hidrosefal) ciddi durumdaydı..bu defektin 4 aşaması varmış ve bizimki en ağırı olan meningomyelosel yani tüm sinir dokusu omurilik sıvısı ile cilt dokusunun altındaydı..beyin defekti de mevcuttu..bu yüzden teşhisten 4 gün sonra normal doğum yolu ile bebeğimden ayrıldım..
Bugün 32 gün oldu...hala acı içindeyim..işimi bıraktım çünkü zaten stresli ve yorucuydu bu moral ile devam edemezdim..en yakınım dediğim,tüm zor günlerinde,hastalıklarında yanında olduğum insanlar durumu bildiği halde ne aradı ne sordu ne de geldiler..Eşim çok destek oldu hala oluyor ama onun hayatı devam ediyor..ben geceleri uyuyamıyorum her gece ağlıyorum saat 3-4 oluyor..ama o horlayarak uyuyabiliyor..anlayamıyorum bir türlü..hayatıma devam edemiyorum..anne olmaya o kadar adapte olmuşum ki şu an oda gitti elimden ve kocaman bir boşluktayım..hiçbirr amacım yok..hayatıma dair hiçbir fikrim yok..psikiyatriye gittim tabi ama ilaç vermedi..bu yas sürecini yaşamalısın dedi..şu an hayatımda karar alma döneminde olmadığımı,hobi edinmemi kafamı dağıtıp hayatın tadını çıkarmamı söyledi.. peki nasıl?? dışarı çıkıyorum elinde bebeği ya da hamile olan insanlar görüyorum..içime daha büyük bir acı saplanıyor..niye diyorum niye benim bebeğime bu oldu..herşeyi yaptım o sağlıklı olsun diye..diyetisyene de gidiyordum ama olmadı olmadı..
ben sadece bunları yazmak istedim..belki benden başka birileri ile,bu acıyı yaşamış beni anlayan birileri ile konuşursam iyi hissederim..çünkü artık ne yapacağımı bilmiyorum...

Başın sağolsun. Allah dayanma gücü versin.. acını yaşa, çok zor. İçinde tutma sakın.

Şu anda insanlar ne yapsa sana batar, kendimden biliyorum. Dertlenirler, bu ufacık şeye mi üzülüyorlar dersin. Gülerler, beni nasıl da umursamıyorlar dersin.
Ama zamanla bununla yaşamaya alışacaksın. Rabbim cennette kavuştursun seni kuzunla, gönlüne ferahlık versin.

Basın sagolsun canım benm yasmayan anlayamaz acını emınım ama Cok cok uzuldum ınan.. Imtıhan dunyası ıste benım ardı ardına 2oglum oldu sukurler olsun ama babaları ıstemıyo dogmalarını mılım ıstemeyen bı koca ve su an kopmus bı es ılıskısı.. Esın de ıstıyomus o yanndaymıs en azından buna sukret duanı eksık etme Rabbım yıne verır ınsallah O herseyı goruyo..

Allah rahmet eylesin bebeğinize
Size de sabırlar versin
Kolay değil elbette ben yaşamadım bilemem
Ama nacizane size şunları hatırlatmak isterim
Belli bir dönem tabiki acıyı yoğun şekilde duymanız çok normal. Yine de uzun vadede sizin sadece çocukla tanımlı bir anne olmadığınızı hatırlayın. Diğer insanlar her türlü bizden iyi ya da kötü durumda olabilir. Ancak sanki kendimizi eksik gördüğümüz konuda hepsi daha iyi durumda gibi bir yanilsama yasiyoruz. Niceleri hamile kalamıyor niceleri doğumda kaybediyor niceleri kuvezde ya da çocukları 20 yaşına geldiğinde... ölüm her an gelebiliyor. buna hazir olmak ne kadar mümkün bilmiyorum ama ölüm geldiğinde bu gercegin herkes için her an kapıda olduğunu tekrar hatırlamış oluyoruz.
siz en güzel şekilde tedbirli bilinçli de davranmışsınız. Ama ömür öyle birşey ki bi lokmamızı yutamasak elden bir sey gelmiyor. Annelik hak edilecek bir sey de değil zaten. Bir tecrübe sadece. Evet çok özel bir duygu ama dünyanın tamamı değil. O yüzden eşinizi kınamayın. Siz de zamanla durumu kabul edersiniz umarım. Mesele kabul etmekte. Durumu değiştirmek mümkün değil zaten. Kendinizi hırpalamayın. Hayatın akışını izleyin acınızı duyun. Bu çok insanî . Ama tum hayati annelik ve kaybiniz ile yorumlamayin bence. Zamanla toparlanirsiniz insallah
Sevgiler

2ba- .!.:

Başın sağolsun. Allah dayanma gücü versin.. acını yaşa, çok zor. İçinde tutma sakın.

Şu anda insanlar ne yapsa sana batar, kendimden biliyorum. Dertlenirler, bu ufacık şeye mi üzülüyorlar dersin. Gülerler, beni nasıl da umursamıyorlar dersin.
Ama zamanla bununla yaşamaya alışacaksın. Rabbim cennette kavuştursun seni kuzunla, gönlüne ferahlık versin.

Genişletmek için tıkla...

Çok iyi özetlemişsiniz aynen böyle hissediyorum..Güzel dileğiniz için teşekkür ederim <3

Pamuk Prensesiniz .!.:

Basın sagolsun canım benm yasmayan anlayamaz acını emınım ama Cok cok uzuldum ınan.. Imtıhan dunyası ıste benım ardı ardına 2oglum oldu sukurler olsun ama babaları ıstemıyo dogmalarını mılım ıstemeyen bı koca ve su an kopmus bı es ılıskısı.. Esın de ıstıyomus o yanndaymıs en azından buna sukret duanı eksık etme Rabbım yıne verır ınsallah O herseyı goruyo..

Genişletmek için tıkla...

Sizinde zor bir yaşamınız varmış ama çok şükür iki delikanlıya sahipsiniz..sizin hediyenizde onlar olsun inşallah..ben ayrı anne babanın çocuğuyum..annem yıllarca tek başına baktı bize ve zamanı geldiğinde biz görevi devraldık..onun elini sıcaktan soğuğa sokmadık..inşallah evlatlarınız büyür delikanlı olur ve size yaşam sevinci olurlar..sağlıklı ve uzun ömürleriniz olsun <3

Dross .!.:

Allah rahmet eylesin bebeğinize
Size de sabırlar versin
Kolay değil elbette ben yaşamadım bilemem
Ama nacizane size şunları hatırlatmak isterim
Belli bir dönem tabiki acıyı yoğun şekilde duymanız çok normal. Yine de uzun vadede sizin sadece çocukla tanımlı bir anne olmadığınızı hatırlayın. Diğer insanlar her türlü bizden iyi ya da kötü durumda olabilir. Ancak sanki kendimizi eksik gördüğümüz konuda hepsi daha iyi durumda gibi bir yanilsama yasiyoruz. Niceleri hamile kalamıyor niceleri doğumda kaybediyor niceleri kuvezde ya da çocukları 20 yaşına geldiğinde... ölüm her an gelebiliyor. buna hazir olmak ne kadar mümkün bilmiyorum ama ölüm geldiğinde bu gercegin herkes için her an kapıda olduğunu tekrar hatırlamış oluyoruz.
siz en güzel şekilde tedbirli bilinçli de davranmışsınız. Ama ömür öyle birşey ki bi lokmamızı yutamasak elden bir sey gelmiyor. Annelik hak edilecek bir sey de değil zaten. Bir tecrübe sadece. Evet çok özel bir duygu ama dünyanın tamamı değil. O yüzden eşinizi kınamayın. Siz de zamanla durumu kabul edersiniz umarım. Mesele kabul etmekte. Durumu değiştirmek mümkün değil zaten. Kendinizi hırpalamayın. Hayatın akışını izleyin acınızı duyun. Bu çok insanî . Ama tum hayati annelik ve kaybiniz ile yorumlamayin bence. Zamanla toparlanirsiniz insallah
Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

Aslında ben ölümü çok görmüş biriyim..babam,annem kadar sevdiğin yeğenim..diğer akrabalarımdan o kadar çokki..hepsinde güçlüydüm hatta ben teselli ederdim çevremi..ama evlat çok başkaymış..içimden bi parça koptu gitti sanki..her acı geçer biliyorum sadece zaman lazım..Güzel yorumlarınız için teşekkür ederim.Bazen benim göremediklerimi duymak çok iyi geliyor <3

Çevrendekileri ya da eşini suçlama lütfen.
Arkadaşın olsaydım ben de seni arayamazdım,seni düşünmediğimden ya da sevmediğimden değil ne diyeceğimi bilemediğimden... İnsanın ağzı dili bağlanıyor,sözcükler düğüm düğüm oluyor boğazında.
Eşin içinse maalesef erkekler böyle demek zorundayım. Kadınlar kadar hassas değiller ve bebeği kucağına almadan babalık fikrine adapte olamıyorlar. Dahası içten içe üzülse dahi sen daha kötü olma diye dışarı yansıtmıyordur.
Ben de bir kayıp yaşadım ve çok üzüldüm ama Rabbim şükürler olsun ki tekrardan bebek sahibi olmayı nasip etti. Senin de doğru zamanda sağlıklı,hayırlı,upuzuuun ömürlü bir evladın olacak. Kendini hırpalama lütfen

Çok ama çok üzüldüm arkadaşım Allahım sana sabırlar versin inşallah

Allah yardimciniz olsun.Fakat gercekten annelik hak edilip elde edilen birsey degil.Bazi cocuklar anne babalariyla imtihan oluyor.Tanidik bir kadin dogum uzmani bayan;" Dusuk yapanlarin cocuklarinda hep saglik sorunu oluyor aslinda uzulmeseler hayirli olan bu"demisti.Butun omur evladinizin aci cekmesini izlemeyi isteyeceginizi sanmiyorum.Allah saglikli ve hayirlisini versin yoksa dogurduguna pisman olup evladindan dolayi aci ceken insanlar da var.Her evlat sahibi olani mutlu zannetmeyin.Allah yardimciniz olsun.

çok üzüldüm inan...
ama senin ya da herhangi birinin suçu yok ki...
yani eşinin horul horul uyuması falan, erkek bu.. ama sen kadınsın...
yani cinsiyetçilik değil bu öyle anlaşılmak istemem ama düz mantıklar ya biraz erkekler ondan sanırım...

Rabbim sabırlar ferahlıklar versin içine...
ne denir bilemiyorum...
inan bi öküz oturdu boğazıma okuyunca...

Yvzcgl .!.:

Aslında ben ölümü çok görmüş biriyim..babam,annem kadar sevdiğin yeğenim..diğer akrabalarımdan o kadar çokki..hepsinde güçlüydüm hatta ben teselli ederdim çevremi..ama evlat çok başkaymış..içimden bi parça koptu gitti sanki..her acı geçer biliyorum sadece zaman lazım..Güzel yorumlarınız için teşekkür ederim.Bazen benim göremediklerimi duymak çok iyi geliyor <3

Genişletmek için tıkla...

Hayat her gun yeni seyler gosteriyor. Tecrube edecek cok şey var. Hayat her şeye rağmen değil her şeyle güzel.. karninizdaki bebeğe duyduğunuz sevgiyi öleceğini bilseniz de duyardınız. aciyacak diye sevmezlik etmezdiniz. boyle bir tecrube idi. yasadiniz. cok insanî birşey su an da üzülmeniz. Ama olanı değiştiremiyoruz. sadece olanı olduğu gibi tecrübe ediyoruz. elimizden gelen güzellik iyilik varsa yapmaya çalışıyoruz. Ama sahip olamıyoruz hicbir şeye bebeğe de doğup büyüyen çocuğa da kendi sağlığımıza da.. elden gelecek şeyleri zaten yapmışsınız. bundan sonrası olanı kabul etmek. Allah hayırlısı ile güzel anlar yaşamayı farkindaligimizi artırarak yaşamayı nasip etsin..
Sevgiler

Yvzcgl .!.:

Sizinde zor bir yaşamınız varmış ama çok şükür iki delikanlıya sahipsiniz..sizin hediyenizde onlar olsun inşallah..ben ayrı anne babanın çocuğuyum..annem yıllarca tek başına baktı bize ve zamanı geldiğinde biz görevi devraldık..onun elini sıcaktan soğuğa sokmadık..inşallah evlatlarınız büyür delikanlı olur ve size yaşam sevinci olurlar..sağlıklı ve uzun ömürleriniz olsun <3

Genişletmek için tıkla...

Hadı yaa.. Ne guzel bı annenız varmıs. Cok sanslısınız. Ben de ınsallah annenız gıbı hakkını veren analardan olurum. Sırd meleklerımı dogurmak ıcın herseyden vazgectım ben,, Kendımden kocamdan.. Pısman mıyım? Mılım olmam. Evlat bambaska. Darısı sıze olsun ınsaallah..

_Vendetta_ .!.:

Çevrendekileri ya da eşini suçlama lütfen.
Arkadaşın olsaydım ben de seni arayamazdım,seni düşünmediğimden ya da sevmediğimden değil ne diyeceğimi bilemediğimden... İnsanın ağzı dili bağlanıyor,sözcükler düğüm düğüm oluyor boğazında.
Eşin içinse maalesef erkekler böyle demek zorundayım. Kadınlar kadar hassas değiller ve bebeği kucağına almadan babalık fikrine adapte olamıyorlar. Dahası içten içe üzülse dahi sen daha kötü olma diye dışarı yansıtmıyordur.
Ben de bir kayıp yaşadım ve çok üzüldüm ama Rabbim şükürler olsun ki tekrardan bebek sahibi olmayı nasip etti. Senin de doğru zamanda sağlıklı,hayırlı,upuzuuun ömürlü bir evladın olacak. Kendini hırpalama lütfen

Genişletmek için tıkla...

İçten yorumunuz için çok teşekkür ederim..umarım bende birgün bu mutluluğu yaşayacağım..size ve ailenize sağlık ve mutluluklar <3