Hayatım zindana dönmüş

simge8200 .!.:

şimdi sınavlarımız iptal oldu,yeni sınav 31 ekim'de yapılacak ve ben buna iyi bir şekilde hazırlanmayı çok istiyorum.anladım ki tek kurtuluş yolum bu.ve kimseden bana hayır yok.

Genişletmek için tıkla...

simge böyle düşünmene sevindim kızım opuyorumnanaktan hadi bakalım sınava hazırlan canım benim sınavda sen başarılı olacaksın bundan eminim.Sonrasındada hayata atıldığında kendi paranı kazanmaya çalıştığında her şey farklı olacak göreceksin opuyorumnanaktan her şey gönlünce olsun mutlu ol simgeciğim...

Benim ailem çok baskıcıydı doğru dürüst gezemezdim ya da 10 dk lık bir merkezemi gittim 1 saat oyalanıp gelmeliydim çok fazla baskı uyguladığı zamanlar oldu hatta yalovadaydı üniversitem servisle gidip geliyordum 15 gün katlandm ve eve çıktım aileme karşı çıktım bende çok pasiftim ama anladım ki hayatta hiç bir yere gelemem.ama yalnız şöyle bi avantajım oldu 14 yaşımdan itibaren her yaz çalıştım ama pasiftim çekiniyordum. üniversitede bilerek ortamlara girdim salak saçma laflarımla muhabbet ede ede sosyalleştim...bence ilk yapman gereken iletişim seni anlayabilecek biri ile görüşmen ben psikolog a gitmeni öneririm çünkü özgüven ve yetersizlik hissi önemli ve uzman bir görüş gerek..ailene biraz kendini ıspatla.gerektiği yerde kırman gerekiyorsa kır çünkü geleceğin tehlikeye giriyor.kendine özen göster toplan önce görünüş olarak duruş olarak değiş ve güven..iş bu konu da ideal yavaş yavaş istemesende değişirsin olumlu yönde.diyorum ya senin kadar olmasa da bunu yaşadım şuan bir şirkette muhasebe ve halkla ilişkilerdeyim ve çok insanla konuşuyorum kimseden çekinmiyorum karşımdakide bir insan sonuç itibari ile..hadi çeki düzen ver kendine kaydirigubbakcemile5

Bende senin sıkıntılarını yaşayan bir kişiydim.Üniversitede okurken birkaç kez psikiyatri bölümünden randevu aldım ama gitmedim cesaret edip.Yıllar geçti.^3 yıl önce bir doktora gittim.Bana bir ilaç verdi. İlaç verdi.İlaç birkaçgün sersem etti beni fakat devam ettim. 6 ay içinde düzelmeye başladım. Daha cesaretli ve sosyal oldum. Sıkıntılarım yüzünden bazen kendimi çaresiz hissederdim.Bu arada gayet iyibir ailem var.Mutluyum onlarla ama hastalık işte bu.Bir süre sonra ilacı bıraktım.Ama hastalık bu malesef nekadar öyle değilgibi gelsede.Bazen bu düşünceler tekrarlamaya başlıyor o zaman ilacı tekrar alıyorum belli bir süre. Tavsiyem bir doktora git.Şimdi keşke yıllarımı bu ufak hastalık için feda etmeseydim başta gitseydimdiyorum.Herşey daha güzel