Hayata yetişemiyorum..çok yorgunum çok...

Benimle aynı durumda olan arkadaşların sayısının bir hayli fazla olduğunu düşünüyorum...nasıl çözüm buluyorlar sormak istiyorum...

Evliyim, çalışıyorum, yüksek lisans vs.. ders çalışıyorum...ya da bunların hepsini ağır aksak götürmeye çalışıyorum....bu aralar çok yoruldum sanki..
Sabah 7 gibi kalkıyorum...işe gidiyorum...öğle arasını ev alışverişini yaparak değerlendiriyorum.akşam eve geldiğimde yemek yemek dahil canım uyumak dışında hiç bişi istemiyor.akşam eve gittimmi ancak yemek hazırlayıp yatıyorum...böle olsun istemiyorum.ne tv izleyebiliyorum ne evin işlerini yetiştirebiliyorum ne de başka bişi....üstüme 2 parça kıyafet deneyecek halim olmuyor.

doktora gittim bana demir ilacı verdi..birde panik ve koşuştuma yapmadan rahat rahat yaşa dedi...bu arada doktorda aynı sorunlardan müzdaripmiş...demir ilacını içincede kilo alıyorum, mutsuz oluyorum..

herkes nasıl başa çıkıyor bunlarla...sizin bana önerebileceğiniz bişi varmı?bütün bunları esneyerek yazıyorum...:83:

yok öle maske yapayım vs...kendime vakitte ayıramıyorum...

Burda kimse bu dertten muzdarip değil belliki...valla kızlar tebrikler....

Belki birisi bu başlığa bişeler yazmıştır die bakıyım dedim ama hakikaten galiba ikimizden başkakimsenin böyle bir sorunu yok heralde..

Benim durumum senden biraz daha vahim. Bende evliyim, çalışıyorum ve 1 yaşında bir oğlum var. Sabah 6 da kalkıyorum genellikle işe gitmek için evden 6:30 da çıkmam gerekiyor hergün en az 1 saat trafik çektikten sonra çok yoğun ve sinir bozucu işime geliyorum. Akşama kadar kafam kazan gibi oluyor. Akşam eve dönerken yine aynı şekilde 2 saat trafik çektikten sonra eve geliyorum ve evde yığınla iş beni bekliyor. Daha kapıdan girerken oğlum boynuma atlıyor ve sürekli ilgi istiyor. Onun yemeği ilacı bizim yemek falan filan derken bakmışım çocuğun uyku saati gelmiş. Perişan vaziyette atıyorum kendimi yatağa..
Sen yine bakım yapamamaktan bahsetmişsin ben ne eve bakabiliyorum ne kendime. Çoğu zaman banya yapmayı bile canım istemiyor. Ayrıca günün stresini evdekilerden çıkarıyorum üstüne üstlük. O yüzden psikolojik destek almaya başladım ama pek faydasını göremedim henüz..

bazen bendede oluyor bu yorgunluk hali,özelikle hayat koşturamcası ,sorunlar artınca ve sürekli düşünmeye başlayınca dahada artıyor ve yorgunluk sanki depresif bir hal alıyor..2 yaşına yakın oğlum var 19 haftamdayım,hamilelikte bu gitgide arttı..sabır sabır bi yere kadar insan bazen hakkaten hayatla baş edemiyor..

hayatından gerçek anlamda memnun olmayan insanlar yorgun hissediyorlar. evliliğinizden, eşiniziden ya da işinizden memnun olduğunuza emin misiniz?

ben buraya yorum yapmıştım 2-3 gün önce silinmiş
arkadaşlar ben daha çalışmıorum yani iş arıyorum ve iş alanım özel sektör... devlete çok az alınıyoruz:18: ve özel sektörde çalışan bayanların hepsi sizin dediğiniz gbi bir yaşama mahkumlar malesef.. hele bide evlilik ve çocuk olunca işler dahada karışıyor.. konuyu açan arkadaşımın yaşadıklarını yaşamıyorum şuan ama halini anlayabiliyorum... Ne eve vakit ayırma nede sosyal yaşama vakit ayırma var çok kötü bir durum..Daha yeni bir arkadaşım haftasonları bile tatil olmayan 12 saat çalştğı bir işten ayrıldıki bu insan evli bile deil.. Allah kolaylık versin
bu arada beslenmenize dikkat edin derim çünkü onunda yorgunluğa etkisi oluyo kızlar..

fiyonk_ .!.:

hayatından gerçek anlamda memnun olmayan insanlar yorgun hissediyorlar. evliliğinizden, eşiniziden ya da işinizden memnun olduğunuza emin misiniz?

Genişletmek için tıkla...

Haklısın canım ben işimden memnun değilim hemde hiç değilim. Birde şu iş ile ilgili sorunları işte burak vb. tavsiyeleri hiç anlayamıyorum. Yapabilen varsa alnından öpüyorum onu.. Ama ya benim işimden dolayı yada karakterim kaynaklı bilemiyorum. Bİr türlü başaramıyorum o kadar yıprandım ki bu iş yerinde. Artık canice düşüncelere kapılıyorum. Eğer maddi imkanım olsa hemen bırakırım bu işi. biraz kafa dinleyip düzgün bir iş bulurum. Ama işte iş bulmakta kolay değil hele bu özgüvensiz halimle hiçç mümkün değil..

iş arkadaşlarımdan birşeyler beklememeyi eşimden bir şeyler beklememeyi öğrendikten sonra mutlu oldum :) artık kendi kendimede çok mutluyum kadınlar kulübünü keşfettim zamanımı burda geçiriyorum yeni şeyler öğreniyorum mutfağıma mutlu girip yaptıklarımla eşimin midesini okşuyorum.. ama bundan 5 ay öncesine kadar iş yerimde ve ewimde çok mutsuzdum intiharı bil düşünöüştüm boşanmayı kararlaştırmıştık.şimdi şunu biliyorum birilerinden beklentin olmayacak bana çiçek almadı sewiyorum demedi beni yalnız bıraktı.. ben bunları bıraktıktan sonra eşim bnmle wakit geçirmeye çalışıyor ama önce ben etrafında dolanıyordum.şimdi kendime bakıyorum depresif hallerim geçti ewimle mutfağımla kendimle ilgileniyorum bnmle çok ilşgili olan bi eşim var darısı başınıza kızlar ha bu arada halen çiçek almıyor iş çıokışında elimde güllerle ewe gidiyorum kendime güller armağan ediyom :)

innuk .!.:

Haklısın canım ben işimden memnun değilim hemde hiç değilim. Birde şu iş ile ilgili sorunları işte burak vb. tavsiyeleri hiç anlayamıyorum. Yapabilen varsa alnından öpüyorum onu.. Ama ya benim işimden dolayı yada karakterim kaynaklı bilemiyorum. Bİr türlü başaramıyorum o kadar yıprandım ki bu iş yerinde. Artık canice düşüncelere kapılıyorum. Eğer maddi imkanım olsa hemen bırakırım bu işi. biraz kafa dinleyip düzgün bir iş bulurum. Ama işte iş bulmakta kolay değil hele bu özgüvensiz halimle hiçç mümkün değil..

Genişletmek için tıkla...

ben de işi eve getirirdim. insanları çok ciddiye alırdım. üzülürdüm. artık umrumda değiller. umursamayınca kötü yönlerini de görmüyorsun sanki. komik geliyor yaptıkları. iş değiştirme de kendini değiştir o zaman desem?

fiyonk_ .!.:

ben de işi eve getirirdim. insanları çok ciddiye alırdım. üzülürdüm. artık umrumda değiller. umursamayınca kötü yönlerini de görmüyorsun sanki. komik geliyor yaptıkları. iş değiştirme de kendini değiştir o zaman desem?

Genişletmek için tıkla...

Kendimi değiştirsemde fark etmez canım çünkü düşündüğünüz gibi bir iş değil benimki yani iş dediğim iş arkdaşlarımdan ya da yöneticilerimden ibaret değil ki zaten orda bir sıkıntım yok. İş dediğim bütün gün kendi egosunu tatmin edememiş, kibirli, özel hayatında problemleri olan, amacı sadece seni aşağılamak olan insanların sorunlarını telefonla çözmeye çalışmak.Şimdi ben kendimi değiştirsem ne olacak yada kendimde neyi değiştireyim ki.. Sonuçta her sabah aynı aynı aynı... telefonun diğer ucunda ya dişimi ya yumruğumu sıkarak hakaret dinlemek ve o kadar şeyi dinledikten sonra cevap olarak teşekkür etmek artık kanıma çok dokunuyor. Şimdi sen söyleyince düşündüm de kendimde neyi değiştirmeliyim. Aklıma tek bişey geliyor iş işi değiştirmeliyim diyorum yine.. Kişiliğimi kaybetmeye başladım. Anlatabildim mi bilmiyorum..

arkadaşlar kiminiz beklentilerden kiminiz işini değiştirmekten falan bahsetmiş...
hayatta kimseden hiçbirşey ama hiçbirşey beklemeden yaşamayı erken öğrenenlerdenim.hatta kendime hep derimki senin kaderin kendin pişir kendin ye konsepti...bu konuda sorunum olduğunu düşünmüyorum.
işi sevme meselesine gelince işini gerçekten severek yapan kişiler elbette vardır ama ekmek parası diye çalışıyoruz hepimiz hele hele hanımlar...
benim konuyu açarken düşüncem zamanı fiziksel bir birim olarak ele alınca günün 11-12 saati iş ve işle ilgili gitmek gelmek vs... ile geçince geriye kalan süreyi de yorgun olmaktan dolayı değerlendirememenin bana acı vermesiydi...
bunun önüne geçebilmek istiyorum ve sizlerden bu konuda yardım istiyorum...

hakılsın canım konu saptı..
Ben kendi adıma aynı sorunu yaşıyorum. Akşam eve giderken hep bu akşam şunu mutlaka yapacağım diyorum hatta bazen kendimi motive etmek için yeni şeyler alıyorum ama yok bir iki gün yapmayı başarşamda sonrasında sonuç yine aynı..
Mesela akşamları eve gittiğimde oğlumu uyutana kadar hiç birşey yapamıyorum. Her defasında diyorum ki bu akşam kendimle ilgileneceğim mesela duş alacağım sonrasında saçlarımı fön ya da bigudi sarayım diyorum ama bırak bunlarla uğraşmayı mutfağı bile toparlayamıyorum bazen.. Bu yüzden de hep kendime kızıyorum.
Sen peki neler yapmak isteyip yapamıyorsun mesela bari birbirimizi motive edelim. Belki bu şekilde birşeyler yapacak giç buluruz kendimizde..

sevgili innuk,

nerden başlasam bilemiyorum...çok sey istiyorum ama hiç birşey yapamıyorum.aslında iş değişikliği düşünüyorum özellikle onun için çalışmam gerekiyor ama eve geldiğimde zaten pestilim çıkmıs olduğu için çok istememe rağmen bunu yapamıyorum.kıyafetlerimi akşamdan hazırlayıp uyumak istiyorum ama öyle zor geliyorki...her sabah 15 dk ütü yapıyorum dırf öncedne hazırlanmadığım için.halbuki hafta başından hazırlasam banada rahat olur.akşamları tek istediğim uzanmak oluyor.boyun fıtıgım ar ve çok acı çekiyorum buda bana bahane oluyor.bir film izleyim saçımı başımı toplayım yok yapamıyorum.hepsi zaman ve enerji istiyor bendede ikiside yok.şimdi mesela yemeğimi yedim uyumamak için kendimi çok zor tutuyorum.evli olmasam şimdi uyurdum 1 saat çok değil kendime gelirdim ama ev ve evli olmanın sorumlulukları sebebi ile ayakta kalmak zorundayım.tv bile izleyemeyecek kadar yorgunum şu anda...

Loridacım anlattığın şeylerin aynıları bende de var. Bir iki gün üstüste yapabilsek aslında belki olur diye düşünüyorum ama bir yerde kelin ilacı olsa başına sürer durumu söz konusu...
Bak mesela kendimize bir gün belirleyelim o gün akşam sadece yarım saat yapmak istediğimiz bir işe ayıralım. Mesela sen o gün akşamdan kıyafetlerini hazırla ertesi gün yapmasan bile o gün yap mutlaka.. Bende aynı şekilde yani bu durum birazda hayatı planlamakla mı alakalı acaba bilmiyorum ki..
Bende aynı durumdayım inan akşam eve gidene kadar 50 tane plan yapıyorum akşam eve git çocuk tu yemekte vs. derken bazen kendimi 9,5 ta yatakta buluyorum. ayağa kalkacak halim olmuyor. Aynı şekilde bel ve sırt ağrılarım var sürekli..
Ama iste istemek başarmanın yarısıymış başlamakta diğer yarısı. Bence başlarsak olacak...

Sevgili innuk senin tavsiyene uydum ve bugun kıyafetlerim hazır bir şekilde uyuycam...işin ilginci bugun ilk defa uykum yok:)
bu saatte hala ayaktayım...kendimden şüphe etmeye başladıım
Canım umarım sende bugun kıyafetlerini hazırlarsın inş..işin ii yanı ne biliyormusun??
yarın hiç bişi hazırlamak zorunda değilim:) girişimde bulunmak için cumayı seçtim:)

canım birde ben selülitlerimden çok şikayetçiyim...sanırım dünyanın en fazla selüliti olan kişisi seçilebilirim
bugun kendime bir iyilik daha yaptım...forumun ünlüüüüü suna dumankayanın asprinli selülit giderici tarifini hazırladım...bugun kullanmadım ama yarın kullanmaya başlayacağım...umarım işe yarar...

lorida .!.:

Sevgili innuk senin tavsiyene uydum ve bugun kıyafetlerim hazır bir şekilde uyuycam...işin ilginci bugun ilk defa uykum yok:)
bu saatte hala ayaktayım...kendimden şüphe etmeye başladıım
Canım umarım sende bugun kıyafetlerini hazırlarsın inş..işin ii yanı ne biliyormusun??
yarın hiç bişi hazırlamak zorunda değilim:) girişimde bulunmak için cumayı seçtim:)

Genişletmek için tıkla...

lorida .!.:

canım birde ben selülitlerimden çok şikayetçiyim...sanırım dünyanın en fazla selüliti olan kişisi seçilebilirim
bugun kendime bir iyilik daha yaptım...forumun ünlüüüüü suna dumankayanın asprinli selülit giderici tarifini hazırladım...bugun kullanmadım ama yarın kullanmaya başlayacağım...umarım işe yarar...

Genişletmek için tıkla...

Seni tebrik ediyorum arkadaşm..
Banada acil olarak bir eylem planı gerekiyor ben dün akşam yine uyku modundaydım silkelenmem gerekiyor benimde. Bak iyi yapmışsın selülit bakımı için. insan kendisi için birşeyler yaptığında daha iyi hissediyor. İnşallah devamı gelir. Bende karar verdim pazar dan itibaren gün aşırı akşamları saçlarıma şekil vereceğim. Ve haftada bir mutlaka yüzüme bakım yapacağım. Geçen hafta aktardan kil almıştım bir haftadır çantamda geziyor benimle.. Akşama yapayım ben onu..

sevgili innuk, yatmadan önce sana heyacanla sabah için kıyafetlerimi hazırladığımı yazmıştım.ama ne oldu tahmin edemezsin....
özen bezen hazırladığım triko arkasından kocaman bir delikle beni bekliyormuş meğer.....
sonuç yeni bişiler bulup giymem gerekti...
sanırım doğa benim düzenli olmamı istemiyor

lorida .!.:

sevgili innuk, yatmadan önce sana heyacanla sabah için kıyafetlerimi hazırladığımı yazmıştım.ama ne oldu tahmin edemezsin....
özen bezen hazırladığım triko arkasından kocaman bir delikle beni bekliyormuş meğer.....
sonuç yeni bişiler bulup giymem gerekti...
sanırım doğa benim düzenli olmamı istemiyor

Genişletmek için tıkla...

Ay canım yaa çok güldüm walla o ne güzel laf öyle kendimi buldum içinde diyebilirim..
Ben dün eve giderken yine o muhteşem planlarımı yaptım..
Eve gidecektim. Oğlum uyuduktan sonra evi ve etrafı toparlayıp bir bitki çayı yapacaktım kendime yüzüme maske yapıp yarım saat titreşimli kemerimi takıcaktım. sonrada duş alıp yatacaktım.
Ama ben ne yaptım göktuğ uyuduktan sonra sadece bir çay alıp titreşimli kemeri taktım banyoyu sabaha erteleyip maskeden de vazgeçtim ve gidip yattım. Ama kısmen başalı bir plan oldu yine de.. Bakalım dedimya başlamak başarmanın yarısıdır. Direnelim bence bu durma ilk denemeden başarısızlık bizi yıldırmasın..
Bak işyerimde bir arkadaşım var. Her sabah hazırlanmak için 5 te kalkıyormuş.. Bence bizde biraz çabalarsak birşeyer olacak sonuçta..

seni tebrik ediyorum innukcum...banyoyu sabaha ertelemekte sakınca yok bence:)maskeyide bugun yaptınmı plan tamamlanmış oldu bile:)