E
EU1
Ziyaretçi
- Konu Sahibi EU1
-
- #1
kendımı okadar kötü hissedıyorumkı.konuşacak kimsem olmadığı için buraya yazıyorum belkı siz bile okumıycaksınız.kocam askerde,ben ailemın yanımda kalıyorum.hiç arkadaşım yok.bütün gün evdeyim.kocamın ailesınden bir allahın kulu bıle aramıyor.bense burda depresyon ilaçlarına mahkum kalmış bi şekılde yaşıyorum.kımse bana değer vermıyor.herkese dürüst davrandığım içinmi böyle oldum.ikiyüzlülük yapmadım dıyemi?kendıme olan güvenımı yıtırmek üzereyım.hiçdeğilse burdan arkadasım olsaydı.ama oda yok.çok sıkıldım arkadaşlar çok.kımse benı anlamıyor.babamın sorumsuzluğu hepten benı mahvetti,evle hiç bi alakası yok.annem boncuk işliyerek geçindiriyor bizi.bense zengin bi aileye gelın gittım.bırakın maddı yardımı bı telefon açıpta yavrum nasılsın demedıler.insanlar bukadarmı öldü.hayata resmen küstüm.dışarı bile çıkmıyorum,insanlar üstüme üstüme gelıyor.bumu hayat denılen şey......