Doğduğum evde babam amcam yengem halam babaannem ve dedem yasıyorduk. Annemi babamdan bosatmis babaannem bu arada dizilerdeki kötü karakterlere taş çıkartır babaannem ve halam. Annem boşanıp gittikten sonra yıllarca haber alamadım ondan sadece yasadigi semti duymustum konusurlarken. baba evinde çok dayak yedim ilkokuldan zorla aldılar ögretmene ben okumak istemiyorum diceksin dediler döve döve söylettiler. ev işi ve yemek yapmam gerekiyordu çünkü bi gün yine yemegi düzgün yapamadım diye çok dayak yedim yaşım 13 gözüm mor ve şiş bi halde aç bırakıldım 2 gece boyunca karar vermistim gidecektim o evden cantamı topladim bi kac parca kıyafet sabaha karsı evden çıktım param yoktu açtım ve nereye gittigimi de bilmiyordum bi kac saat dolandim oyle bir is hanina girdim bakiniyordum bi konfeksiyon gordum girdim iceri iş istedim kalacak yerim yok dedim tamam dediler ortacı yaptılar beni geceleri de burda uyursun dediler o an büyük is basarmisim gibi hissettim artik kaderim degisecekti dayak açlık yoktu.. bir sure calistim orda bi yandan korkuyordum da gelip beni bulurlar diye cunku yuruyerek ne kadar uzaklasabilirdim ki ayni semtteydik hala ailemle. 3 ay kadar calistiktan sonra bi gece is yerinde uyurken bi ses duydum biri girdi içeri kimsin demeye kalmadan patronu gordum ve o an hayatın hicte benim sandigim gibi olmadigini anlamistim benim sahipsiz oldugumu iyice bellemis zaten arayan soranda yok cok aglamistim canim cok yanmisti oradan da kaçtım annemi bulmaya karar verdim bir taksiye bindim ama param yoktu annemi bulacaktim iste daha kolay olacakti hayat... taksiyle baya bi gittik annemin yasadigini duydugum o semte geldik taksiden indim bi tekelin onunde tekele girdim ve adama taksiyi öderse onunla birlikte olacagimi soyledim adam taksiyi ödedi bende onunla yattım biraz para da verdi bana meydan gibi bir yere geldim yol bilmiyorum iz bilmiyorum adres yok elimde bi adam bana yaklasti senin ailen yokmu burada tek basinasin çocuk dedi bende annemi aradigimi soyledim adresi biliyormusun dedi yok dedim gel eve gotureyim seni boyle bulunmaz ki sonra karakola gider sorariz dedi aksam olmustu hava kararacakti gittim onunla evine karisi acti kapiyi bize 3 te kız cocugu vardi adamin ama nasil bir fakirlik yemek sofrasinda kuru bir ekmek birde corba benimle oldular 6 kisi paylastilar benimle yemeklerini orada yaklasik 3 sene yasadim onlarla o adam bana annemi bulmam konusunda yardimci oldu karakola gitti sordu etti en sonunda buldum annemi gittim o kadar heyecanliydim ki annem sahip cikacakti bana ama hicte sandigim gibi olmadi tekrar evlenmis cocuklari olmus bana gelme bir daha benim bir duzenim var bu duzeni bozmana izin vermem dedi bende gerisin geri dondum tabi bu arada o adam bana iş ayarladi zengin bir ailenin yaninda hizmetcilik o işe girdim 5 sene çalıştım orda ilkten evin hanimi öldü sonra beyi issiz kaldim tekrar o beni sahiplenin adamin yanina donmedim konustugum biri vardi bana cok iyi davraniyordu onunla evlenecektim en sonunda benimde guzel bir yuvam belki cocuklarim olacakti evlendik ilk aylar cok guzeldi bir sure sonra kavgalar basladi kumar oynuyordu alkol sorunu vardi evlenmeden once bilmiyordum bunlari sonra dayaklar basladi sonra kumar borcu icin peşkeş cekmeler... kactim yine gidecek bir yerim yoktu bir banka oturdum dusunmeye basladim ne yapacagimi bilmiyordum. Bir süre sokaklarda yattim sonra tekrar yatılı iş aramaya koyuldum temizlik isi buldum yatili biraz para biriktirip eve cikacaktim benim olan bi ev olacakti. Orada baya süre calisip para biriktirdim sonra bir göz oda bir ev tuttum kendime azicik aşım agrisiz basim hala temizlige gidiyorum az da olsa kazaniyorum cok sukur. bazen dusunuyorum da 13 yasindayken o evden cikmasaydim hayatim nasil olurdu acaba....