1,5 yıl hiç düşünmediğim bebeğimi yapmaya karar verince anladım hayatımın en doğru kararını verdiğimi
ama sadece düşünmekle olmuyormuş ne kadar uğraşsakta olmadı tedaviye başladık
tahliller testler derken ikinci bir şoku daha yaşadık malesef olumsuz
dr "sizin doğal yollarla çocuğunuz olmaz boşuna uğraşmayın isterseniz
tüp bebek deneriz tutarsa" dedi
boşuna uğraşmayın-tutarsa dr herşeyi 3 kelimeye sığdırdı bunu da beynimize ok gibi sapladı
bunun için henüz hazır olmadığımızı söyleyip ayrıldık hem dr dan hemde birbirimizden
asla ayrı kalmadığım eşimle iki yabancı olmuştuk birbirimiz görmüyorduk artık
zamanla bu duruma alışmaya bu kez de çocıukları görmemezlikten gelmeye başlamıştık
derken Yüce Rabbim dualarımızı kabul etti ve mucizemiz içimde can buldu
dr 4 haftalık hamilesin deyince sanki bütün dünya çiçek açmıştı
artık bir bedende iki candık o içimde büyüdükçe bağımız daha da büyüdü
herşey onun için herşey onunlaydı konuşmalarım gülüşlerim hareketlerim nefesim...
kontroller testler taramalar ikili normal üçlü riskli bir şok daha sonuç amniyosentez
bebeğimi aldırmayı hiç düşünmediğim halde bu testi yaptırdım sonuçta daha pişman oldum
bu kez sonuç sıkıntısı 1 2 3 derken sonuç yok artık 1 ayı geçmişti ki bugün aradım
öğleden sonra bana dönüş yapıp BEBEĞİNİZ DOWN SENDROMLU
hayat o an durmuştu elimi göbeğime koydum ağlayarak içerden hareketlenmeye başladı
beni iyice kahretti dr karar sizin dilerseniz sonlandıralım dedi
sonlandırmak mı o benim canım kanım hareketlerim neşem gülüşlerim herşeyim...
kendi ellerimle kendi nefesimi sıkmamı istiyorlar benden,kendi canımı kendimin almasını istiyorlar
herşeye rağmen o beni bulmuşken benden mucizemi yok etmemi istiyorlar
ve tüm bunlara rağmen bebeğim benden kopmamak için annesine varlığını bugün daha çok hissettiriyor...