- Konu Sahibi mihrimahayse
- #61
Bende insanlara düşünüyorum deme gafletinde bulundum..Çok pişmanım keşke hep düşünmüyorum deşeydim.gerci ozaman da "aaa hiç mu düşünmüyorsun" "anne olmak dünyanın en güzel hissi keşke ben daha önce yapsaymışım diye pişmanım" gibi saçma şekilde uzuyor muhabbet sonra "düşün düşün çocuk dünyanın en guzel hissi" falan diyolarlar..Bir de ne bekliyorsun ki evin var isin var bekleyecek bir seyin yok falan diyolarlar..keske diyorum okulum tezim bahane edecek biseyim olsaydi, sunu bekliyorum falan diyebilseydim..Dusunuyorum diyince de cevremdeki tedavi ile çocuk sahibi olanlar resmen bi problem var diyim diye gözümün içine bakıyorlar gibi geliyo. Problem olsa mutlu olacaklar sanki...Hayır yaş 32 düşünüyorum desem ayrı düşünmüyorum desem "yaşın geciyor" "ikinciyi yapmayacaksın ozaman" "kardeş sart" "35e ne kaldı ki" gibi saçma yorumlar yapıyolar...Gerçekten su süreçte insanlardan soğudum..Birde herkesin bebeği ve küçük çocuğu var etrafımda, hep onlarla ilgilenmemi aramamak sormamı istiyolar benim hayatımı boş ve dertsiz görüyorlar, kaprislerini bile bana yapıyolar..