psikiyatriste gittinizmi ilaç verir rahatlarsınız biraz...
içinde çok fazla şey biriktirdigini yada kendinle yüzleşmekten kaçtıgını düşünüyorum arzuladıgın hayatı yaşamıyorda olabilirsin insan illakı psikologa gıtmek durumunda degil belki istemdıgı için gitmez yada kendı çözmeye çalışır çevremde psikologa giden bir tanıdıgım var ama o kendını degiştirmedıgı sürece faydası olmadı insan kendını degiştirirse iyileşir bunun içinde sorunlardan kacmamak lazım nedennı kendı ıcınde bulursun mutlaka
içimde çok şey biriktirdiğim doğru eskiden çok haksızlığa uğradım ve hala olanları sindiremiyorum cesaretimi toplayıp iki laf edemedim diye kendimi yiyorum bir de eski arkadaşlarımla zamanında fazla samimiyet kurmuştum birbirimizin herşeyini biliyoduk ben kimsenin sırrını kimseye söylemem ama onların benim gibi olduğu konusunda şüphelerim var ondan dolayı sürekli "şu sırrımı söylerlerse şöyle mi yapsam yoksa bunu mu yapsam" diye söyleniyorum bu sorunumun da ilaçlarla çözüleceğini düşünmüyorum arkadaş konusunda fazla takıntılıyım bazı kişileri görüyorum ne kadar rahatlar çevrelerinde olanların hiç birini dert etmiyorlar...
psikologa gitsem bana ne dicek ki zaten sürekli kendi kendime sorunlarımı analiz ediyorum bir de o konuşturur beni daha fazla hatırlarım.
psikolog olarak konuşmalıyım galiba.. tamamen yanlış düşünceler içindesin
içinde biriktirdiklerin ileride daha kötü geri dönüşüm verebilir ...
-insanlarla karşılaştırarak bn normalim anormalim demesin kimse lütfn..kişiliği farklı herksin
gitmelisin
mrb, actiginiz konuya yazmadan evvel özelde yazmak istedim ama özelden yazamiyorum mecbur burdan yazmak zorunda kaldim. Hayal kurup yüksek sesle konusuyorum dediginizden yola cikarak, gece kabus filanda görüyormusunuz aklima cin rahatsizligi olabilirmi diye geldi. Gölgeler gece uykuda sycrama yüksekten düsme kovalanma uykuda eger bunlar oluyorsa size yardimci olabilirim....
hayır söylediğiniz türde kabus görmüyorum aslında kabus hiç görmüyorum. hayal kurup konuşmak dışında hayal kurmadan konuştuğum da oluyor evdekiler beni deli sancak diye korkuyorum valla
heliconia bu tabi bir tür bastırılmış duygular olabilir psikolojik bir rahatsızlığın başlangıcı olabilir ama yalnız değilsin bunu bil..:)
özellikle ilkokulun sonu ortaokulun başında evde kimse olmadığında ben yüksek sesle konuşur tartışmalar yapar, ve özellikle çevremdekilere sert cevaplar verirdim hem de saatlerce... bence senin dediğin gibi bu normalde veremediğin karşılıkların birikmesi ve içinden bunu atma isteği ama bastırılmış kişilik, bunu gerçek hayatta yapmanı engelliyor ve sen de kendini bu şekilde rahatlatıyosun, bunu yapmaya ihtiyacın var.. konuşmaya başladığında ''ay yine başladım'' diyip sussan bile ki zannetmiyorum iç sesin konuşmaya başlar.. seni çok iyi anlıyorum ben, bunu artık yapmasam bile, çünkü asıl problemim annemlerleydi artık onlara bağırıyorum, gereken cevabı veriyorum içimde bir şey kalmıyo, zira arkadaşlarımla böyle ilişkiler kurmaya çalışıyorum, içimde bir şey kalırsa illa bir şekilde belli ediyorum, belki iğneliyorum ama o duyguyu atıyorum içimden, kendi kendime çok konuşmuş biri olarak ancak bu kadar yardımcı olabildim canım.. seni sıkan bastıran, sana hislerine ket vuran neyse onu tespit etmelisin, dışarıdan gözüken sen'den mutlu değilsen onu değiştirmelisin, ve kendi kendineyken olduğun gerçek sen'i ortaya çıkarmalısın bence öncelikle.. hala içimden muhakeme ederim bu arada ama bunu normal buluyorum en azından ''iç ses''e indirgedim olayı:)
benim belirttiklerim kendini belli eden tiplerin vakaasi rüyada yüksek yerden düsme bagirma cagirma gibi durumlar. Bazilari kendini belli ettirmedende musallat olurlar yani demek istedigim sirf bedene girip oynayanlardan bahsediyorum. Onlar senin kendi sesinle icinden konusur senide konustururlar hic farketmezsin ikinci sahis oldugunu icinde. Ara sira olan bir davranis bozuklugu degl yani sürekli oluyor degilmi..
konuşunca ben de rahatlıyorumm :) dediğim gibi yoğun olduğum zaman bunların hiç biri olmuyor erkek arkadaşım varken de olmuyordu çünkü eski yaşadıklarımı sorun haline görmüyordum artık ayrılınca arkadaşlarımla aramda geçenler aklıma daha fazla takılmaya başladı konuştukça da rahatlıyorum içimde tutmayıp samimi arkadaşlarıma da anlatıyorum ama onlar zaten yapıca çok rahat insanlar "amaaan heliconia bu da dert mi yaa" diyorlar beni küçümsediklerinden değil rahatlıklarından öyleler...
sürekli konuşmamı sağlayan nedeni ben zaten tespit ettim sadece ne yapacağımı bilmiyorum
ben bir konuyu çok düşündükçe mutlaka kötü şeyler oluyor ondan dolayı düşünmek istemiyorum ama konuşunca da çok rahatlıyorum derslerime daha rahat konsantre oluyorum inanılmaz bir hayal dünyam var ama eskiden hiç konuşmazdım çünkü eskiden sorun yoktu
şu okuldan bi mezun olsam sorun filan kalmayacak aslında :)))
içimde çok şey biriktirdiğim doğru eskiden çok haksızlığa uğradım ve hala olanları sindiremiyorum cesaretimi toplayıp iki laf edemedim diye kendimi yiyorum bir de eski arkadaşlarımla zamanında fazla samimiyet kurmuştum birbirimizin herşeyini biliyoduk ben kimsenin sırrını kimseye söylemem ama onların benim gibi olduğu konusunda şüphelerim var ondan dolayı sürekli "şu sırrımı söylerlerse şöyle mi yapsam yoksa bunu mu yapsam" diye söyleniyorum bu sorunumun da ilaçlarla çözüleceğini düşünmüyorum arkadaş konusunda fazla takıntılıyım bazı kişileri görüyorum ne kadar rahatlar çevrelerinde olanların hiç birini dert etmiyorlar...
psikologa gitsem bana ne dicek ki zaten sürekli kendi kendime sorunlarımı analiz ediyorum bir de o konuşturur beni daha fazla hatırlarım.
bence travma yaşıyorsun seni anlıyorum bahsettigin tüde bir arkadaşım olmuştu onla ilişkini birşekilde bitir çok samimim söylüyorum acaba sırrım güvendemi düşünüyorsan ona zaten güvenmiyorsundur nedenini sen daha iyi biliyorsun ama onunla kesınlıkle ilişkini bitir yoksa ileride daha kötü oluyor iyi niyetle sürdürüyor olabılırsın ama arkdasın senı haketmıyor ıkıyuzlu birisi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?