Merhaba arkadaşlar. Ben hayata bir sıfır geride başlayanlardanim konularımi bilen bilir. Yapı olarak kararsız, duygusal, ağlak , korkak, ama yeri geldiğinde dikbasli ve gözüm kara olan zıt bir karakterim. Onca olumsuzluğa rağmen Rabbime şükürler olsun ki üni sınavına girdim ve güzel puan aldım ve tercih yapacağım. Eşimin uzaktan akrabasınin torununa günlük bakmak için de anlaşmış sayılırım ücret çok değil ama boş durmaktan iyidir. online olarak da normalde hafızim ama çoğu şeyi unuttuğum için de tekrar başlıyorum günlerim çok yoğun olacak. Ama sorun benim ic dunyam her geçen gün kilo alıyorum durmadan ekmek tüketiyorum acikmama izin vermeden ve hiç kimsem Yok ne akraba ne arkadaş en çokta bir annenin sıcaklığını arıyorum buraya yazıyorum iç dökmek için lütfen hoş görün. Evliliğim berbat karmaşık bir hal içinde çoktan bitmiş bir evlilik şuan mecburiyet var ve delil toplanıyor neyse kısa keseyim burayı hiç bir yerden nefes alacak yönüm Yok hayatımın sadece bir çocuklarım var . Bu aralar çok rüyalar görüyorum . Çok duygusalim evde çok bunaliyorum bir desteğe bir sıcak sarılmaya bir arkadaş sohbetine ne bileyim en ufak bir sosyalleşmeye o kadar ihtiyacım var ki . Hayatıma bakıyorum robot gibiyim sabah namazı ondan sonra hafızlık dersi sonra ev işi akşama kadar çocuklar tüm gün böyle tabi arada eşinde assagilamalari eksik kalmıyor. En çokta annemi özledim hatırlamıyorum bile ama ne bileyim insanları görünce dışardan gözlerim doluyor aynı anda çok güçlü gibi görünüp aynı anda harap olmuş birinin vücut bulmuş haliyim eğer müslüman olmasaydım ve çocuklarım olmasaydı çoktan intihar ederdim herhalde beni ayakta tutan tek şey çocuklarım ve imanım . Bir insanın hiç mi hayatında iyi şeyler olmaz çocukken ayrı işkence gördüm evlendim ayrı dert sıkıntı var yaa bu yaşıma geldim sevilmedim , daha simsrtilmak nasıl bir duygu onu bile bilmiyorum hele aile o benim kanayan yaram....