Hastalık korkusu

S

Sule0007

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
14 Haziran 2022
2
2
25
Selamlar. Ben artık kendi kendime yapabilecek hiç bir şey bulamadığım için buraya yazma gereği duydum. 22 yaşındayım üniversite öğrencisiyim ve içimde asla geçmeyem bir hastalık korkusu var. Neredeyse bir yıl olacak. Her zaman şiddetli olmuyor ama son zamanlarda artık baş edemiyorum. Düşüncelerim sürekli değişiyor düşünmediğim hastalık kanser türü kalmıyor bazen. Boynum ağrıyor nefesim daralıyor. Bunlar için doktora da gidemiyorum sonuç beklerken ölüyorum resmen. Önceden gittiğimde doktor bir şey yok dediğinde geçiyordu. Daha sonraları içim rahat etmiyordu sanki gözden kaçan bir şeyler var gibi hissediyordum şuan tamamen doktora gitmeye korkuyorum. Ayrıca sağlıkçıyım. Bazen hastanedeki hastaların da beni çok etkilediğini düşünüyorum. Ve her şeyi bilmek çoğu hastalığı tanımak daha da korkunç oluyor. Bunları düşününce uyuyamıyorum yiyemiyorum gülemiyorum bile. Psikiyatri ye de gitmek istemiyorum çünkü antidepresan kullanmak istemiyorum. Lütfen yardım edin bunları yaşayan ve kurtulan var mı acaba. Bide böylr düşünmek beni hasta eder diyenlere beni daha da korkutuyor çünkü zaten böyle düşünmek elimde değil
 
Sule0007 .!.:
Selamlar. Ben artık kendi kendime yapabilecek hiç bir şey bulamadığım için buraya yazma gereği duydum. 22 yaşındayım üniversite öğrencisiyim ve içimde asla geçmeyem bir hastalık korkusu var. Neredeyse bir yıl olacak. Her zaman şiddetli olmuyor ama son zamanlarda artık baş edemiyorum. Düşüncelerim sürekli değişiyor düşünmediğim hastalık kanser türü kalmıyor bazen. Boynum ağrıyor nefesim daralıyor. Bunlar için doktora da gidemiyorum sonuç beklerken ölüyorum resmen. Önceden gittiğimde doktor bir şey yok dediğinde geçiyordu. Daha sonraları içim rahat etmiyordu sanki gözden kaçan bir şeyler var gibi hissediyordum şuan tamamen doktora gitmeye korkuyorum. Ayrıca sağlıkçıyım. Bazen hastanedeki hastaların da beni çok etkilediğini düşünüyorum. Ve her şeyi bilmek çoğu hastalığı tanımak daha da korkunç oluyor. Bunları düşününce uyuyamıyorum yiyemiyorum gülemiyorum bile. Psikiyatri ye de gitmek istemiyorum çünkü antidepresan kullanmak istemiyorum. Lütfen yardım edin bunları yaşayan ve kurtulan var mı acaba. Bide böylr düşünmek beni hasta eder diyenlere beni daha da korkutuyor çünkü zaten böyle düşünmek elimde değil
Genişletmek için tıkla...
Özelden yazın size bikac önerim olacak
 
Sule0007 .!.:
Selamlar. Ben artık kendi kendime yapabilecek hiç bir şey bulamadığım için buraya yazma gereği duydum. 22 yaşındayım üniversite öğrencisiyim ve içimde asla geçmeyem bir hastalık korkusu var. Neredeyse bir yıl olacak. Her zaman şiddetli olmuyor ama son zamanlarda artık baş edemiyorum. Düşüncelerim sürekli değişiyor düşünmediğim hastalık kanser türü kalmıyor bazen. Boynum ağrıyor nefesim daralıyor. Bunlar için doktora da gidemiyorum sonuç beklerken ölüyorum resmen. Önceden gittiğimde doktor bir şey yok dediğinde geçiyordu. Daha sonraları içim rahat etmiyordu sanki gözden kaçan bir şeyler var gibi hissediyordum şuan tamamen doktora gitmeye korkuyorum. Ayrıca sağlıkçıyım. Bazen hastanedeki hastaların da beni çok etkilediğini düşünüyorum. Ve her şeyi bilmek çoğu hastalığı tanımak daha da korkunç oluyor. Bunları düşününce uyuyamıyorum yiyemiyorum gülemiyorum bile. Psikiyatri ye de gitmek istemiyorum çünkü antidepresan kullanmak istemiyorum. Lütfen yardım edin bunları yaşayan ve kurtulan var mı acaba. Bide böylr düşünmek beni hasta eder diyenlere beni daha da korkutuyor çünkü zaten böyle düşünmek elimde değil
Genişletmek için tıkla...
bir psikolog olarak söyluyorum ki kesinlikle antidepresanlara ihtiyacın var. anksiyete bozukluk var sanki sen de ve ilacsız zor atlatırsın. ayrıca antidepresanlara olan düşmanlıgın neden? kullan ve rahatla
 
Sule0007 .!.:
Selamlar. Ben artık kendi kendime yapabilecek hiç bir şey bulamadığım için buraya yazma gereği duydum. 22 yaşındayım üniversite öğrencisiyim ve içimde asla geçmeyem bir hastalık korkusu var. Neredeyse bir yıl olacak. Her zaman şiddetli olmuyor ama son zamanlarda artık baş edemiyorum. Düşüncelerim sürekli değişiyor düşünmediğim hastalık kanser türü kalmıyor bazen. Boynum ağrıyor nefesim daralıyor. Bunlar için doktora da gidemiyorum sonuç beklerken ölüyorum resmen. Önceden gittiğimde doktor bir şey yok dediğinde geçiyordu. Daha sonraları içim rahat etmiyordu sanki gözden kaçan bir şeyler var gibi hissediyordum şuan tamamen doktora gitmeye korkuyorum. Ayrıca sağlıkçıyım. Bazen hastanedeki hastaların da beni çok etkilediğini düşünüyorum. Ve her şeyi bilmek çoğu hastalığı tanımak daha da korkunç oluyor. Bunları düşününce uyuyamıyorum yiyemiyorum gülemiyorum bile. Psikiyatri ye de gitmek istemiyorum çünkü antidepresan kullanmak istemiyorum. Lütfen yardım edin bunları yaşayan ve kurtulan var mı acaba. Bide böylr düşünmek beni hasta eder diyenlere beni daha da korkutuyor çünkü zaten böyle düşünmek elimde değil
Genişletmek için tıkla...
Psikiyatriye gitmeniz lazım muhtemelen obsessifsiniz
 
selamlar, ben psikologum, olmadan yıllar önce de bir dönemde ben de bu düşünce biçimine sahiptim ve o anki aklımla şu şekilde düşünerek aştım belki size de faydası olur: hastalıklar ikiye ayrılıyor, fark edilip müdahale edilebilenler ve edilemeyenler şeklinde. kalp kirizi gibi anlık ve müdahale edilemeyenlere zaten yapılabilecek bir şey yok; sinyal veren bir hastalıkta da her yer hastane, gider tedavimizi oluruz. kontrol davranışlarınız varsa kendinizi dinlemek, belirtilere google'dan bakmak gibi, adım adım bunları kesin. yapasınız geldiğinde durun, o anki duygunuz ne ise onunla kalmaya, onunla baş etmeye çalışın.
 
Pandemi sürecinden geçip de bu tür hastalık bulaşması /farkedilmeyen bir kanser türüne yakalandığına yönelik hissedilen kaygı sorunları yaşamayan gerçekten çok az kişi var.Maskenin serbest bırakılmasından az zaman önce kızımın kreşine giderken bir çocukla karşılanmıştım.Çocuk 5 yaşında var yok..nasıl ağlıyor.Yanındaki anneanne/babanne çaresizce sorun olmadığını açıklamaya çalışıyor..kadıncağıza "yapabileceğim birşey olup olmadığını " sorduğumda "yanınızda çocuk için maske var mı?" demişti.Yani çocuk sokakta maske takmadığı için ona hastalık bulaşacağından korktuğu için sokak ortasında ağlıyordu😔 başka bir arkadaşımın çocuğu park oyuncaklarına dokunamıyor..annesinin elini tutuyor..annesi oyuncağı tutuyordu😔Ruh sağlığı uzmanları bu problemlerle uzun yıllar çalışacak diye düşünüyorum. bence çalıştığınız alanın sağlık sektörü olması ve tüm gün zaten sadece sağlık sorunu yaşayan kişilerin olduğu bir ortamda çalışıyor olmanız da buna etken.Benim özel eğitim alanında çalışan arkadaşım çocuk sahibi olmaktan korkuyordu .."kesin farklı gelişen bir çocuğum olacak " diye çocuk sahibi olmadı.Bu yaşadığınız duygular ve zihninizdeki düşünceler çok normal demiyorum.Demek istediğim çok kişi bu tür hayatı kısıtlayan yaşam kalitesini azaltan takıntılı düşüncelere sahip.Hasta olmamasına rağmen sağlıklı olmanın o şükrünü yaşamayacak durumda kendi kendini yiyip bitiriyor.Ben biraz "evet belki de hastayım..kanser de olabilirim..sonuçta ben de fani /ölümlü bir kulum..ama hasta olsam da kahvaltımı yapacağım ..işe gidip geleceğim ..insanlarla etkileşime geçeceğim ve aldığım nefesi son hücreme ulaşıncaya kadar içime çekeceğim " demekten yanayım.Yani yarın ölecek gibi yaşamak ama ölmeyecek gibi de kendime geleceğime yatırım yapmaktan bahsediyorum.Ölümlü olduğumuzu kabul etmek bu tür sorunlarda gerçekten iyi geliyor
 
birkivircikdusunce .!.:
Hasteneye gidemiyorsun antidepresan kullanmak istemiyorsun sağlıkçı olarak hasta olduğunu biliyorsun ! hastalığının geçmesi için vahiy mi bekliyorsun.
Genişletmek için tıkla...
Vahiyi de bizden bekliyor 😂 şaka bi yana tabi meditasyon çakralar insan dönüşümü gibi süreçler var ama iki cümleyle nasıl olacak bilmem
 
Sule0007 .!.:
Selamlar. Ben artık kendi kendime yapabilecek hiç bir şey bulamadığım için buraya yazma gereği duydum. 22 yaşındayım üniversite öğrencisiyim ve içimde asla geçmeyem bir hastalık korkusu var. Neredeyse bir yıl olacak. Her zaman şiddetli olmuyor ama son zamanlarda artık baş edemiyorum. Düşüncelerim sürekli değişiyor düşünmediğim hastalık kanser türü kalmıyor bazen. Boynum ağrıyor nefesim daralıyor. Bunlar için doktora da gidemiyorum sonuç beklerken ölüyorum resmen. Önceden gittiğimde doktor bir şey yok dediğinde geçiyordu. Daha sonraları içim rahat etmiyordu sanki gözden kaçan bir şeyler var gibi hissediyordum şuan tamamen doktora gitmeye korkuyorum. Ayrıca sağlıkçıyım. Bazen hastanedeki hastaların da beni çok etkilediğini düşünüyorum. Ve her şeyi bilmek çoğu hastalığı tanımak daha da korkunç oluyor. Bunları düşününce uyuyamıyorum yiyemiyorum gülemiyorum bile. Psikiyatri ye de gitmek istemiyorum çünkü antidepresan kullanmak istemiyorum. Lütfen yardım edin bunları yaşayan ve kurtulan var mı acaba. Bide böylr düşünmek beni hasta eder diyenlere beni daha da korkutuyor çünkü zaten böyle düşünmek elimde değil
Genişletmek için tıkla...
Bu resmen ben diyerek basliyorum söze... Ben dr cok rahatsizliklar ust ustr yasadim diye hastalik korkusu oldu artik ve anksiyeteye dondü. Antidepresan kullanmak istemediğim icin bireysel terapi aliyorum bir psikolog terapistten. Suan 10.seanstayim bazi seylerle başa cikmayi yeni yeni öğrenmeye basliyorum. Uzun bir surec evet ama emin olun bundan kurtulmak icin atilan bir adimda olduğunuz icin psikolojik olarak daha rahatliyorsunuz. En kisa surede terapiye baslamanizi oneririm
 
bos samdan .!.:
bir psikolog olarak söyluyorum ki kesinlikle antidepresanlara ihtiyacın var. anksiyete bozukluk var sanki sen de ve ilacsız zor atlatırsın. ayrıca antidepresanlara olan düşmanlıgın neden? kullan ve rahatla
Genişletmek için tıkla...
Yapmayin lütfen zaten korkuyor antidepresanlardan bende oyleyim ayni durum ve inanin bireysel terapiyle bir yola ciktim ilacsiz bir sekilde de tedavi oluyor evet biraz daha uzun bir yola giriyorsunuz ama olsun secenek var
 
Renkliruyalar88 .!.:
Yapmayin lütfen zaten korkuyor antidepresanlardan bende oyleyim ayni durum ve inanin bireysel terapiyle bir yola ciktim ilacsiz bir sekilde de tedavi oluyor evet biraz daha uzun bir yola giriyorsunuz ama olsun secenek var
Genişletmek için tıkla...
4+2 yıl okudum ve 10 yıldır da bu mesleğin içerisindeyim. ama tabiki siz daha iyi bilirsiniz. saygılar selamlar
 
Sizinle aynı durumdayım. Ama evlenince çocuk olunca bu duygulari çocuğum için yasamaya başladım. Yani tedavi olun. Çok kötü bir his. Ben henüz başarmış değilim. Bu duygu beni öldürüyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
sağlık anksiyetesi, panik atak, hayat hikayem
Yorumlar
4
Görüntüleme
785
Muhammedemir
M
I
Yoruldum. Anlatmaya ve fikrinize ihtiyacım var.
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
4K
cincirik
C
R
geçmeyen acı, vajinal yanma, vulvar vestibülit
5 6 7
Yorumlar
137
Görüntüleme
40K
zasu
Z
Nhessa
13 - 19 Kasım 2023 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
3K
Nhessa
Nhessa
K
HASTALIK HASTASI
Yorumlar
18
Görüntüleme
7K
sino-sino
S
X