Ey Mehmet’im…
Ey şehidim…
Ey sırtından vurulan yiğit.
Namert kurşunlarının bile,
Yakmadığı canına;
Bu zulmü,acıyı veren kim? ...
Önce vatan deyip,
Düştüğün toprağına,
Yatma kalk,
Haram diyen kim? …
Göz kırpmadan,
Gittiğin ölümü,
Bir hiç bilip kanan kim? ...
Vatanı kutsal bilen,
Bayrak bayrak göğe eren,
Ölüme hak yol diyen,
Toprağına yüz süren kim? ...
Ey şehit’im…
Sana kurşun sıkan eller,
Ağalar,paşalar,beyler,
Bozulacakmış artık ezber,
Bu vatanın sahibi kim? ...
Bak adını unuttular,
Şehit’im kelle oldu,
Şehit’ime kelle diyen,
Hainlere kucak açan,
Dağdan inen çapulcuyla,
Halaylarda duran kim? ...
Sözde barış elçileri,
Vurup vurup indiler,
Şehitlerimin üzerlerine,
Basa basa girdiler.
Kahrolası bu oyuna,
Düşen gafil,erkan kim? ...
Vatan millet adına,
Vatanını satan kim? ....
Kelle ile ölçmeye Kalktınız,
Bu vatanın değerini,
Şunu asla unutmayın.
Bozamıyacaksınız,
Yüce Türk Milletinin ezberini.
’NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE’’
Erdinç Sert