Kizlariniza en içten dileklerimle Rabbimin Şafi ismiyle sofa diliyorum cnm.
Evet yanlizligi seviyorum.
Helede son bi kaç yıldır..
Çünkü kalabalıklar içinde yalnızlık tam bana gore bir söz son zamanlarda.
Evet çok doğru o kalabalıklar içinde içime kazanıyorum kendimi rahat hissedemiyorum.
(Sanirim yabancı bi yere gelin gelen ve yabancı insanların arasına katılmaya alisamadimmi yada başka bisey bilemiyorum.belkide umduğunu bulamadim. Eşimin evlendigimiz günden beri bana ilgisizliği,daha oralara,o insanları tanımadan beni yanlız bırakıp onlarla kendi cabamla kaynasmam ve alismam farklı bi hayat beni bu dislanmislik duygusana tetikledi sanirim.
Aslında ben ta coçuklugumdan içine kapanık ve yanlız bi çocuktum..
Esimin arkadaşlarinin hanımlarına gelince.
Birisiyle aynı binada oturuyoruz.
Yeni tasimdigimiDa bize ilk defa gelmişti .eltime şöyle demis " senin gibi bi Komşum olsa" diye.
Bunu eltim bama söyledi ve baksana bana öyle diyo yalakalik yapio dedi.
Uzulmustum
oysa biz eş arkadaslariydik ve yeni tanışıyorduk ve bende onun komsusuydum eltime öyle diyoda ben yokmuyimki komşu hemde eş arkadaşları daha yakınız .
( binaya taşındıklarında sevinmiştir oysa bi arkadasim olabilecekti diye)
Ve böyle düşünerek baktım o da bana yaklasmiyo bende uzaklastim.