şuan ellerim bomboş gözlerim yaşla dolu sensiz. seviyorum, seviyorsun.. biliyorum.. ama ayrı şehirlerde ayrı nefes almak acıtıyor kalbimi.. öyle çok daralıyor ki kalbim, sensiz aldığım her nefes düğümleniyor boğazımda.. yutkunamıyorum.. bizi ayrı şehirlere mahkum eden zamanın bu anlamsız mesafelerine söyleyecek o kadar çok kızgınlığım var ki içimde.. ama susuyorum.. beklemeliyiz diyorum SABRET GÖNLÜM, SABRET... diyorum ağlamaklı bir şekilde.
o kadar zor ki sana istediğim an dokunamamak, sesini istediğim an duyamamak, o tatlı gülüşünü her an görememek... o kadar zor ki.. yanımda yoksun diye geceleri hıçkıra hıçkıra ağlayıp sabahları seni yanımda aramanın hüznüyle kaç kez kavruldu yüreğim biliyor musun sevdiğim ? biliyor musun kaç kez SEN sandım gördüğüm her insanı ? baktığım her yerde senin bakışlarını gördüm.. öyle çok ağladım ki dualara karıştı her gözyaşım. çaresizliğin en acı yerinde duyuyorum gönlümün sesini..
sen yanımda yoksun ya hiç çekilmiyor bu hayat..
bugün ellerim ellerinden ayrılınca hüzne bulanmış veda bakışların yaktı içimi... yanında ağlayıp seni üzmemek için zor tuttum kendimi.. ondan sonra nasıl ağladığımı bilemezsin...
ama yine de şükrediyorum; ayrı şehirde olabiliriz ama kalplerimiz birbirimiz için atıyor..
bak işte bir şafak daha azaldı bugün. beraber geçireceğiz bu zorlu günleri.. atlatacağız İnşAllah..
Seni canımdan öte seviyorum tatlı yarim.. hep sol yanımdasın..
Allah'a emanet ediyorum seni askerim..