hamişliğin ilk heycanları,mutlu gunlerı,kederi ve hüznü...

dun esımle bunu konustukta bıraz ıkız olduklarını ogrendıgımız gun esımın yuzundekı gozlerının ıcındekı o mutlulugu gordugumde ole gururlanmıstımkı anlatamam cok guzeldı
babamız ole sevınmıstıkı zaten ucuodu ıkız oldugunu gorunce goz goze geldık dr un odasında cıglık atmak ıstedım o an sevncten ama esımın bakıslarını hıc unutamam ya
 

ewet Rabbım kızımı bana bagısladı onca seye ragmen ınatla tutundu annesıne...
dr lar ıcınde dıyecegım Allah ından bulsun. onun yuzunden bebegımden olabılırdım. bu hastane dandık bı hastane degıl turkıyenın en ıyı tanınan bılınen saygın hastanelerınden bırıydı. adına guvenıp gıtmıstık. gıtmez olaydık. neysekı gectı hepsı...
 

biri kız biri erkek olsa degmeyın keyfınıze kaydirigubbakcemile3
 
Geçen yıl bu zamanlar ne kadar mutluydum. Test yaptım sonuç pozitifti. Eşime ilk söylediğimde ikiz olacak demişti. İçine doğmuştu sanki. Doktora gittiğim gün eşim gece calıştığı için gelmedi. Yalnız gittim ve ikiz olduğunu öğrendim. O anki mutluluğum heycanım hiç bir şeye değişilmez. Eve güle oynaya geldim eşimi uyandırdım. Müjdemi verdim. Bil bakalım kaç tane diye sordum. İki tane olduğunu öğrenince oda cok sevindi. Kimselere söylemedik. Çok korkuyorduk bir şey olacak diye kalp atışlarını duymayı bekledik. Ogün de çok güzel bir gündü. Küçücük kalpleri öyle güzel atıyordu ki. Emin olduktan sonra ailerimize arkadaşlarımıza söyledik. Herkes cok sevindi.Herşey cok güzel gidiyordu. Gün gectikçe büyüyorlardı. Elleri kolları olusmaya başlamıştı.Doktor her seferinde durumları iyi diyordu. Gelişiyorlar büyüyorlar diyordu.

Tayinimiz çıktı memleketimize geldik . Burda bir doktor bulduk. Benim içim kıpır kıpırdı bir sorun yok nasılsa diye sürekli cinsiyetlerini soruyordum. Meğerse birinde sorun varmış.Doktor ultrasonda baktı baktı bebeklerin birinde gelişme geriliği olduğunu bu bebeğin ölebileceğini söyledi. O an dünya başıma yıkıldı sanki. Beni profesöre yönlendirdi. Ben böyle bir teşhis koydum siz ne düşünüyorsunuz diye not gönderdi. Profösörde aynı sonuca vardı.Bu bebek ölebilir sağlıklı değil.Çok ağladım çok dua ettim hayırlısı neyse o olsun diye.O hafta gitmediğimiz doktor kalmadı hepsi aynı sonuca vardı.
Aradan 3 hafta geçti eşim tayin işleri için geri döndü yalnızdım.Doktora yalnız gittim. Bana bebeğimin öldüğünü söyledi.Bir hafta on gün olmuş öleli dedi. Doktordan cıktım sokaklarda ağladım.20 haftalıktı bebegim herseyi gelişmişti. Elleri kolları bacakları.Hareket bile ediyordu.O kadar kötü bir duyguki içindeki canın yok olması.
Bir taraftan bebeklerim sağ salim doğsun diye dua ediyorsun. Bir taraftan acılar cekecekse dünyaya gelmesin diye geçiriyorsun aklından sonra bin pişman oluyorsun. insan kendi yavrusuna doğmasın dermi diye kızıyorsun kendine. Böyle duygu karmaşasıyla geçen 3 hafta var hamileliğimde.


Bebeğimin biri ölünce içimi bir korku daha kapladı.Ya diğer bebeğimede birsey olursa diye. Kendime bir zarar gelmesinden cok diğer bebeğime zarar gelecek diye cok korktum. Her doktora gittiğimde sordum problem varmı diye. İki tane doktorum vardı. Sık sık kontrollere giderdim. Hiç kimseye söylemedim bebeğimin öldüğünü. Herkes ikiz sanıyordu. Çifter çifter alıyorlardı her şeyi. Tek diyemedim. İnsanların sürekli sorular sorup moralimi dahada bozmasını istemedim. 3 ay sakladım herkezden .Doğuma az kalmıstı söylediğimde çok üzüldüler.


Benimle kalan bebeğim sağlıklı gelişti büyüdü.Tekmelemesi kıpırdaması cok hoşuma giderdi. Hep normal doğum yapmak istiyordum. 39 .haftamdaydım pek kendi gelecek gibi durmuyordu. Beklemekten korktum birşey olursa diye. sezeryan olmaya karar verdim. 9 Kasım 2009 günü bebeğimi kucağıma aldım. Şu an 5 aylık Elif im var. Çok şükür ki rabbim onu bana bağışladı. Şu an bana boncuk boncuk bakıyor yavrum.Dünyanın hazinelerini verseler değişmem kızımı. Öyle mutluyum ki şimdi. Sağlıklı nur topu gibi bir evladım var. İsteyen herkese evlat nasip etsin Allahım.
 

ah canımya allah bagoslasın bebegını Şeniz
 
eşimle 7 yıl çıktıktan sonra evlendik.3 yılımızı doldurunca çocuk sahibi olmaya karar verdik.ben bu süre içinde doğum kontrol hapı kullanmıştım.Gebelik öncesi kontrol olsun diye dr a gittim polikistikover hastası olduğumu çocuk sahibi olmamın zor olduğunu öğrendim.2 ay bekledik regl bile olamıyordum.Yumurtlamam olmuyordu dr değiştirdim.Süper bir dr buldum ve hemen ovilasyon iğnelerine başladık.Takip altında çok sayıda yumurtam oldu.Çatlatma iğnesiylede ilk denemede gebe kaldım.6 haftalıkken ultrasonda kese gözükmedi.Tahliller gebe diyor ortada 10 larca kistten başka birşey gözükmüyordu.kistler çok ağrı yapıyordu bitkisel çaylarla kistleri 2 haftada gerilettim tekrar ultrasona girdiğimde 2 kese vardı çok mutlu oldum.sonraki kontrolde kese 3 e çıktı şok oldum o hafta çok yoğun kanamam oldu hepsini kaybettim sandım ama ikisi vardı bir kese yokdu dr zaten idirecektik dedi neyse 10 gün kadar ikiz sanarak devam ettik ama kanamam hep vardı.Ultrasonda üçüncü bebek tekrar göründü en alt köşeye saklanmış kandan gözükmemiş.11 haftalıkken redüksiyon oldum bir bebeğe veda ettik.Hayatımın en zor anıydı 10 gün sonra bir kanama daha ama kiside hala hayatta başından beri dr um mucize gözüyle bakıyor yaşamalarına şimdi 14 hafta bitmek üzere allah hepimize hayırlısıyla kucağımıza almayı nasip etsin kaza bele vermesin
 

oncelikle kaybettiginiz yavrunuz icin basiniz sagolsun.bir anne icin cok kolay degil ama sukurki Allaha diger yavrunuzu size bagislamis.kucaginizi bos birakmamis...Allah ona saglikli,mutlu,huzurlu,hayirli omurler versin
 


Canımm ne desem bilemiyorum gerçekten çok üzüldümm... Ama Allah hayırlısını versin canım.. Allah ne zaman hayırlı görüyorsa o zaman olsun.. Artık erkeklerde o sorunlar sorun değil sende detaylı araştırmalareını yaptır gelir yeniden İnşallahh Allah'ın izniyle bebeğin...
 

ah cnm benım ole uzuldumkı her satırında agladım cok guzel yazmıssın yasadıklarını allah sızı bırbırınıze bagıslasın cnm en kısa zamanda al bebegınıkucagına :asigim:
 

:CüvCüv: sag salım alırsın ıns cnaım kucagına bebegını
 
Arkadaşlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.hepinizden allah razı olsun.sıkıntılarımı benimle paylaşıp üzülmüşsünüz,inanın sizi hiç üzmek istemezdim.
Rabbim kimseye hiçbirimize yaşatmasın.Benim dualarım tüm anneler ve kuzuları için.sizde dualarınızı bizden esirgemeyin.Yavrularımı bir sağlıkla kucağıma alsam tek dileğim bu.
Sizin içten ve samimi dualarınızı aldıkça inanın içime huzur doluyor.
Hepinizi kocaman öpüyorum.
 
hasretle, gözyaşıyla ve umutla geçmiş 5 senenin ardından 7 aralık 2009 büyük gündü.. ve hayatımda duyduğum en güzel rakam 197 ydi.....

sonra ardından ikiz olduklarını öğrenişim....... ve kız olduklarını öğrenişim...

14 haftada duyduğum ilk pıtpıtlar.. ve 10 gün önce karnımı kızım diye okşarken bana verdikleri tepki.......

hayatımın 28 yılında yaşamayacağım şeyleri yaşattığı için rabbime şükürler olsun..

şimdi rüyalarıma güzel yüzleri giriyor ve onları sağlıkla sarıp sarmalayacağım günleri hasretle bekliyorum...


rabbim bebişlerimizi korusun amin..
 

amınn cnaım sag slaım saglıklı aklı basında ewlatlar olarak alalım kucakalrımıza rabbım hepsını korusun
hepsı dogunca oturalım herkes bebekelrını getırsın oturup yıyelım onalrı yaaazemuszemuszemuszemuszemuszemuszemuszemus
 

bızımd dualarımız sneınle bıtanem saglıkla buyutmek nasıp edıcek allahım ınssssss
aminnnŞeniz
 


süper olur yaa.. opuyorumnanaktan cokacimcoook opuyorumnanaktan
 
merhaba bende yazmak istedim sevincimi vede üzüntümü
10 şubatta kk dan arkadaşlarımın test yap demesiyle yaptığım teste daha önce sürekli gördüğüm tek çizginin çifte dönüşmesiyle başladı herşey. ilk burada paylaştım mutluluğumu,ardından kan testi yaptıktan sonra kesenin zor görünmesiyle yaşadım tereddütü.13 haftalıkken ikili test için gittiğimde doktoruma ikiz olduklarını öğrendim aynı dakikalar içerisnde duymayan kalmamıştı iki meleğim olacağını.ve yine dakikalar spnra ultrasonda ense ölçümlerinin yüksek olduğunu duyunca orda kalakaldım hemen başka bi klinikte tekrar ayrıntılı ultraosna girdim ve meleklerimin hiç bişeylerinin olmadığnı öğrendim hatta tek yumurta ikizleriydiler.doktor sadece 20 .haftada gerçekleşen ikizler arası kan sorunundan bahsetti neyseki 20 haftada öyle bişeyle karşılaşmamıştık.bu arada iki tane kızıım olduğunu da öğrendim.heeşey geyet normal gidiyordu kızlarımın sürekli kıpırdamalarını izledikçe deliriyorudm sevinçten.kontrolerim sıklaşmıştı.izine çıktım bu arada muhasebecimiz doğum raporu almamı istedi doktoruma gittim muayene etmeden veremeyeceğini söyledi.gece randevu aldık ve muayene oldum artık sık sık gelmem gerektiğini söyledi.sürekli kilo olarak diğer kardeşinden fazla olan kızım bi anda kardeğinin gerisinde kalmıştı ve diğerinin suyu fazlallaşmışştı.iki gün sonraya randevu aldım doktorumdan nts ye girecektim vede testler yapılacaktı.şansa bakınki doktorum hastaneden izinli lduğundan gün boyu muayenehanesindeydi ramazanın ikinci günüydü ve ben kızlarımın daha çok oynaması için utana sıkıla sürekli bişeler yiyordum.ama bi türlü hareket yoktu zaten bu aralar azalmıştı hareketleri büyüüklerine bağlıyordum.ve gene şansıma doktorun erken geleceği tuttu muyenahanesine ve hemşireden durumu öğrenince ultraosonla hemn bakalım dedi.
bi anda diğer doktor arkadaşıyla konuştukları şeylerden bişe anlamamıştım.tek duyduğum bi bebeği kaybetmek üzereyiz o giderse diğeride onun peşini bırakmaz hemen almak zorundayız dedi.neye uğradığım şaşırdım.annemle hemen taksiye atlayıp hastaneye gittik doğuma girecektim ve ben şaşkındım ben hastaneye vardığımda herkes beni bekliyordu hazırladılar beni eşimi gördüm ve ben ağlaya ağlaya ameliyathaneye girdim.karnım tıka basa dolu ve anestezi uzmanı sürekli ne yediğimi soruyo en az altı saat aç olmam gerekirken mecburen bayılttılar beni.belki hiç açamayabilrdimde gözlerimi.neyse 30 haftalıkken kılzlarım dünyaya geldi.ağlama yok solunum yok.bir bebğim kansız diğeride kardeşinin kanını çekmiş beyninde kanama meydana gelmiş şekilde dünyaya geldi.uyandım ilk lafım kızlarım ama kimseden ses çıkmıyo
odama getirdiler kızlarım küvezde tabi bana göstermemek için yakınlarım akla karayı seçiyo durumları kötü.ertesi gün beyin kanamsı geçiren meleğimin operasyon geçirdi ama faydası olmadı.çıkarmasalar çıkasım yok hastaneden taburcu oldum ağlaya ağlaya
eve geldim ellerim boş.
hergün onlarca ilaç alıyord meleklerim bense sabah akşam hastanede ilk kansız olan bebğimden korktu doktorlar yaşamaz diye
diğer bebğimin beynindeki kanama durdu dediler ama organları iflas etmişti zaten akciğer geliştirici iğneyi vurulduktan ertesi günü doğum yaptım az fayda etmişti oda.bi akşam nedense erken gittik hastaneye meleklerimi görmeye.yoğun bakım ünitesinde dezenfekte yapıldığından bi günlüğüne odaya almışlardı bebkleri ben yoğunnakıma girip görebiliyordum kızlarımı ma babaları görümiyordu ogünde şansımıza bi odada ii ola kızımı diğer odada tek başına bi dünya alete bağlı olan yavrumu gördük doktor çağrdı bizi içeri girdim kızımda aletler takılı değildi.baktım nefes alıyo içimden geçirdim ii oluyo sanırım.ama doktor üç kere müdahale ettiğini ama kurtaramadıklarını söyledi dondum kaldım ama kızım nefes alıyordu....
meğerse yavrum biizi beklemiş son nefesini vermek için....tarifsiz bi acı rabbim kimseye yaşatmasın.yıkıldım....
biliyomusunuz ben onlar karnımdayken isimlerini bulmuştum ama hangisine hangisini vereceğimi bilmiyordum doğduklarında hemen nüfus cüzdanlarının çıkması için eşim sorduğunda ilk çıkan için ecmel nur diğeri için elvin naz dedim rabbim koydurdu demekki nazlı bebğimdi o benim içimde kıpır kıpır oynar dururdu adının manası cennet çiçeğiydi.oşimdi cennette açtıııı....

ve ecmelimi aldımm çok şükür şuan yüzüne baktıkça diğer kızımın suratını görüyorum hep hiç unutmıycam yani...ama iyki o var ya oda olmasaydı ne yapardım ben şimdi
ben hiç keşke demedim hep iyki dedim
iyki doğum raporu için muhasebecim acele etmiş
iyki doktorum muayene etmeden rapor vermemiş
iyki ecmelim varrr
şükürler olsun allah kimseye yaşatmasın
benim iki meleğim var biri beni cennette bekliyooooooo
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…