- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Hamişliği kafaya takmayanlar/takmayacaklar
- Konu Sahibi nesemese
- Başlangıç Tarihi
- 26 Şubat 2008
- 3.621
- 6
Kibelecim tam ben de bir solukta okunabilecek bir kitap arıyordum, çok teşekkür ederim. Dikkatim çok dağınık bu günlerde. Şu Çılgın Türkler'i okumaya karar verdim ve KK'de buldum. Kızlar benimle birlikte okumak isteyenler buradan indirebilirler. İyi vakit geçirmeler kızlar....
http://www.kadinlarkulubu.com/turgut-ozakman-su-cilgin-turkler-t155438/index.html
http://www.kadinlarkulubu.com/turgut-ozakman-su-cilgin-turkler-t155438/index.html
canım bilgisayardan zor olmuyor mu okumak? yani ne bileyim gozlerin yorulur. parlaklıktan. gözlerin bozulabilir dikkat et. ben burada Turkce bulamadıgım icin bir ara kitap indirdim internetten. orhan pamuk'un kar'ını indirdim ama okuyamadım. tum ekranı siyaha boyadım gene olmadı belki de psikolojik cunku gazeteleri vs bal gibi de okuyoruz.
ben de ingilizce kitap okuyorum burada. ama nerdeee aynı tat.
Su Cılgın Turkler'i bir cırpıa su gibi bitireceginden eminim. ben o kitab okurkn srvise binsek de yeniden baslasam veya yol hic bitmese vs drdim. ki yolculukta okumaktan nfret ettigim halde.
Merhaba kızlar. Beni de alın lütfen aranıza.2 aydır bebek fikrinden kendimi arındırmaya çalışıyorum. Fırsat buldukça geziyorum,balkonuma çiçekler aldım onlarla ilgileniyorum. Bol bol film izliyorum. Ve tabi ki kitap okuyorum. Şu anda Tarihçi isimli bir kitap okuyorum.Size de öneririm...
ya arkadasım ben de gecen baha heves guves uzun saklsılardan aldım. topraklarını aldım. cieklerimi suladım her gun. buyusunler cicek acsınlar diye. aha 2. gun karganın bii geldi kafasını kopardı icegin. o buymdi uzzzzunca bir zaman. sonra sıra ile hepsii kopardı. yemiyor ha. koparıyor. bende heves kalmadı. adi karga. alacagın olsun. gerce gittim pazardan bir ruzgar gulu aldık. saksıya diktim onu da. yani karga korksun diye. ama nerdeeee..
cok isterdim boyle yemyesil bir balkonum olmasını. makrumeleren ciceklerim sallansın asagıya.
Benimde lalelerimi kopardı hain karga ama ben pes etmeden yenilerini aldım. Baktı bana yetişemiyor vazgeçti uğraşmaktan:hooray:
- 26 Şubat 2008
- 3.621
- 6
Kızlar bir yazı buldum sizinle paylaşmak istiyorum.
"ANNELER ÖLDÜRÜLÜYOR NE OLDU EVLATLARA?
Kendi nefsime karşı ‘tavizsiz’ gayrıya müsamahakâr olmayı yeğledim hayat boyu.
Bilen bilir. Hep derim ki, “O bu hatayı yapmışsa muhakkak ki makul bir gerekçesi vardır. Ben bir hata yapmışsam, özür dilemeliyim…”
İnsanları hoş görmek veya olup bitenler noktasında onları temize çıkarmak için bahane bulmak ve kulu Rabbin rahmetinin dairesinde tutmak, tasavvufun en büyük keşfidir…
Ortalama bir din adamı, insanları cehenneme tıkmak için, mutasavvıf ise, insanları oradan kurtarmak için çare arar.
Ben mutasavvıf değilim ama o yol bana çok daha rahmani ve insani geliyor. Hoşuma gidiyor. Neden insanların bağışlanması mümkünken, Tanrı onları cezalandırsın ki! Onun kuluna acıması, merhameti, annemizin yüreğindeki şefkatten 70 bin kere daha üstünmüş… 70 bin kere annemizden daha müşfik! (Bu 70 bini, de herhalde kıyaslamayı anlamamız içindir)
Dikkatinizi çekti değil mi? Tanrı şefkatinin azametini anlamamız için anne yüreği, anne şefkati ölçü alınıyor. Ancak onun gönül terazisiyle tartabiliyoruz O sonsuz Rahmeti…
Ne büyük bir onur kadın için anne için!
Aman gelin görün ki, bugünlerde evlatlar hunharca annelerini öldürüyorlar. Tanrının yüreğini göğsünde taşıyan ve bizi orada barındıran anneler, evlatları tarafından öldürülüyor…
Aman Ya Rabbi!
* * *
Anne!
Allah’tan sonra, insana en çok acıyan yürek ve insanı şefkatle kuşatan rahmet, onda var. O Rabbin insan dokunan elidir adeta. Hz. İsa, “Tanrıdan sonra en çok övgü ve medih sözlerini hakkeden varlık kadındır” der. Çünkü kadın hem sevgili hem ANNE’dir.
İnsan denen aptal çocuğu, doğuran, eti ve canıyla besleyen, göğsüyle doyuran, dokunuşuyla huzura kavuşturan, sonra kucağına alıp ateşini dindiren, erkeğin fani hazlarını ebedi terennümlere dönüştüren ve onu çocukluğundan hayatının sonuna kadar yüreğinin itinasıyla gözleyip gözeten bir varlıktır kadın ve anne!
Bir evlat nasıl ona kıyar! Nasıl onu lime lime eder, doğrar, bıçaklar, yok eder…
İnsan aklı bunu almıyor, vicdanı bunu taşıyamıyor, kalbi çatlıyor, yüreği kan ağlıyor, kanı donuyor.
Bir annenin öldürüldüğünü duyduğumda, kâinatın bütününde yaşanan acıların hepsini eksiksiz duyan o muhit ve sonsuz kalbin acısını duyarım içimde…
Ağlarım. En çok da ana öldürüldüğünde ağlarım. Başını sokacak bir yer bulamayıp donduğu zaman insan, ağlarım ve açlıktan feri solmuş olarak ışığı söndüğünde insanın ağlarım…
Anneye hiç yakışmıyor ölüm! Hele de evlat eliyle gelmişse…
Aman Allahım!
Peki neden arttı bu kadar anne cinayeti? Ne oldu evlatlara?
Eminim psikologlar, sosyologlar, filozoflar bunun tahlillerini yapıyorlardır, yapmalılar. Neden bu evlat, zıvanadan çıkıyor. Ne oluyor ki anneyi elleriyle doğruyor.
Eminim sonra hepsi pişman oluyordur. Hepsi ömrünün sonuna kadar ah ediyordur ama oluyor işte.
Neden bu cinnet!
Cenab-ı Hakk’ın işlerinde hikmetsiz iş olmaz. Mutlaka gizli - açık bir gerekçesi, bir sebebi, bir hikmeti, bir illeti vardır, olmalıdır...
Annenin kusuru ne ki, evlat ona böyle hunharca saldırıyor. Ve evlat hangi iç duvarını yıktı ki, annesini yok edilmesi gereken bir düşman gibi görüyor. Ruhlar niye bu kadar serkeş oldu?
Acaba, anneler şefkatlerini kötüye kullanıyor olabilirler mi? Ellerine bembeyaz bir kâğıt halinde verilen o çocukların ruh defterini, kendi kaprisleri ve ihtiraslarıyla onu bir canavara dönüştürüyor olabilirler mi?
Onları, vatan, millet ve din için faydalı, Tanrıya karşı saygılı evlatlar olarak yetiştirmesi gerekirken; onu kendi elleriyle, bencil, küstah, edep bilmez, cani varlıklar haline getiriyor olmasın?
Acaba o evlatları ‘Rabbin kulları’ olarak yetiştirmesi lazımken, her birini nefsin kölesi haline getirdiği için mi bu ceza gelip anneyi buluyor?
Gerçekten içim yanıyor anne ölümlerine. Hiç yakışmıyor anneye evlat eliyle ölmek. Niçin kader-i ilahi, böyle bir cinayete müsaade ediyor?
Mutlaka, ama mutlaka bir izahı vardır. Sosyolojik değilse psikolojik, psikolojik değilse mitolojik, o da değilse teolojik bir izah vardır ve olmalıdır.
Niçin evlatlar annelerin öldürüyor ve bu her geçen gün artıyor? Niçin?
Ne olur anneleri öldürmeyin diyeceğim ama o evlatları onlar yetiştirdiler!
* * *
1992 yılında hacca gitmiştim. Niğdeli, 75 – 80 yaşında bir amca ile karşılaştım. Yıllardır Kâbe’de yaşıyormuş. Orayı mesken tutmuş. “Ben Allaha göçtüm” diyordu. “Dünyadan küstüm, Allaha göçtüm” diyordu.
Hikâyesi ilginç. Uzun müddet evladı olmamış adamın. Sonra “Domuz olsun oğlum olsun” diye yalvarmış Allaha. Duası kabul görmüş ve oğlu olmuş. İşte onu o hale düşüren de oymuş...
Her şeyi elinden alıp onu dışarı atmış evlat. O da küsüp oralara gitmiş. ‘Neden şikâyetçi olmadın’ diye sordum. Güldü. “Kimi kime şikâyet edecektim. Onu ben istedim ve ben büyüttüm. Şimdi hangi yüzle ona beddua edip şikâyetçi olacağım” demişti.
* * *
Belki de yeniden dönüp ona yalvarmalıydı. Tövbe etmeli, yaptıklarından pişmanlık duymalı, yüreğinden özür dilemeliydi, yanlışlarından ve ihtirasından dolayı. Çocuğunu düşürdüğü halden dolayı. Ağlamalıydı yalvarmalıydı.
Hiç unutmadım o ihtiyari, yıllar geçti unutamıyorum. ‘Başınıza gelenler, elerlinizle yapıp ettiklerin neticesidir” ayetinin bir canlı tefsiri idi o benimi için.
İşte şimdi o yüzden ben sana yalvarıyorum ey anne.
Bizi cinayete sürükleyecek şeyler yükleme yüreğimize diye yalvarıyorum ey anne!. Ey anneler, katilinizi kendi ellerinizle yaratmayın ey anneler! Yüreğimizi dağlatmayın ey anneler. Onlar sizin eserinizdir ey anneler. Siyasi tarafgirlikler yüzünden çocuklarınızı dinden ve Allah’tan uzak tutmayın ey anneler…
Çocuklarınız dünyadâr olsun, yüksek mevkilere gelsin diye haldır haldır koşturuyorsunuz. O sınav senin bu sınav benim bir yarışa hazırlıyorsunuz. Biraz da Allahtan korkmaları için çabalayın ey anneler!
Tanrı seni kendi adıyla andı. Doğurganlık vasfına, kendi isminden isim verdi. Cennete girişi senin rızana bağladı. Seni şefkatle donattı ki, sen de onun kullarını ona layık yetiştiresin diye ey anne!.
Yoksa emanete hıyanet ettiğin için mi bunlar başına geliyor ey anne?
Yaratıcısını tanımayan, onu var edip besleyen Tanrısına itaati bilmeyen kul, sana niye itaat etsin ey anne!
Sen Rabbine nankör olsan, payın senin nankörlüktür ey anne!
Ne olursun, toplan artık. Evladını cinayetten, bizi yürek yangınından kurtar bizi ay anne!
Dön rabbine, bizi de al yedeğine, götür bizi cennetine ey anne!
Yoksa düştük düşeceğiz, şu mustatil cinnetine ey anne! "
M.ALİ BULUT
"ANNELER ÖLDÜRÜLÜYOR NE OLDU EVLATLARA?
Kendi nefsime karşı ‘tavizsiz’ gayrıya müsamahakâr olmayı yeğledim hayat boyu.
Bilen bilir. Hep derim ki, “O bu hatayı yapmışsa muhakkak ki makul bir gerekçesi vardır. Ben bir hata yapmışsam, özür dilemeliyim…”
İnsanları hoş görmek veya olup bitenler noktasında onları temize çıkarmak için bahane bulmak ve kulu Rabbin rahmetinin dairesinde tutmak, tasavvufun en büyük keşfidir…
Ortalama bir din adamı, insanları cehenneme tıkmak için, mutasavvıf ise, insanları oradan kurtarmak için çare arar.
Ben mutasavvıf değilim ama o yol bana çok daha rahmani ve insani geliyor. Hoşuma gidiyor. Neden insanların bağışlanması mümkünken, Tanrı onları cezalandırsın ki! Onun kuluna acıması, merhameti, annemizin yüreğindeki şefkatten 70 bin kere daha üstünmüş… 70 bin kere annemizden daha müşfik! (Bu 70 bini, de herhalde kıyaslamayı anlamamız içindir)
Dikkatinizi çekti değil mi? Tanrı şefkatinin azametini anlamamız için anne yüreği, anne şefkati ölçü alınıyor. Ancak onun gönül terazisiyle tartabiliyoruz O sonsuz Rahmeti…
Ne büyük bir onur kadın için anne için!
Aman gelin görün ki, bugünlerde evlatlar hunharca annelerini öldürüyorlar. Tanrının yüreğini göğsünde taşıyan ve bizi orada barındıran anneler, evlatları tarafından öldürülüyor…
Aman Ya Rabbi!
* * *
Anne!
Allah’tan sonra, insana en çok acıyan yürek ve insanı şefkatle kuşatan rahmet, onda var. O Rabbin insan dokunan elidir adeta. Hz. İsa, “Tanrıdan sonra en çok övgü ve medih sözlerini hakkeden varlık kadındır” der. Çünkü kadın hem sevgili hem ANNE’dir.
İnsan denen aptal çocuğu, doğuran, eti ve canıyla besleyen, göğsüyle doyuran, dokunuşuyla huzura kavuşturan, sonra kucağına alıp ateşini dindiren, erkeğin fani hazlarını ebedi terennümlere dönüştüren ve onu çocukluğundan hayatının sonuna kadar yüreğinin itinasıyla gözleyip gözeten bir varlıktır kadın ve anne!
Bir evlat nasıl ona kıyar! Nasıl onu lime lime eder, doğrar, bıçaklar, yok eder…
İnsan aklı bunu almıyor, vicdanı bunu taşıyamıyor, kalbi çatlıyor, yüreği kan ağlıyor, kanı donuyor.
Bir annenin öldürüldüğünü duyduğumda, kâinatın bütününde yaşanan acıların hepsini eksiksiz duyan o muhit ve sonsuz kalbin acısını duyarım içimde…
Ağlarım. En çok da ana öldürüldüğünde ağlarım. Başını sokacak bir yer bulamayıp donduğu zaman insan, ağlarım ve açlıktan feri solmuş olarak ışığı söndüğünde insanın ağlarım…
Anneye hiç yakışmıyor ölüm! Hele de evlat eliyle gelmişse…
Aman Allahım!
Peki neden arttı bu kadar anne cinayeti? Ne oldu evlatlara?
Eminim psikologlar, sosyologlar, filozoflar bunun tahlillerini yapıyorlardır, yapmalılar. Neden bu evlat, zıvanadan çıkıyor. Ne oluyor ki anneyi elleriyle doğruyor.
Eminim sonra hepsi pişman oluyordur. Hepsi ömrünün sonuna kadar ah ediyordur ama oluyor işte.
Neden bu cinnet!
Cenab-ı Hakk’ın işlerinde hikmetsiz iş olmaz. Mutlaka gizli - açık bir gerekçesi, bir sebebi, bir hikmeti, bir illeti vardır, olmalıdır...
Annenin kusuru ne ki, evlat ona böyle hunharca saldırıyor. Ve evlat hangi iç duvarını yıktı ki, annesini yok edilmesi gereken bir düşman gibi görüyor. Ruhlar niye bu kadar serkeş oldu?
Acaba, anneler şefkatlerini kötüye kullanıyor olabilirler mi? Ellerine bembeyaz bir kâğıt halinde verilen o çocukların ruh defterini, kendi kaprisleri ve ihtiraslarıyla onu bir canavara dönüştürüyor olabilirler mi?
Onları, vatan, millet ve din için faydalı, Tanrıya karşı saygılı evlatlar olarak yetiştirmesi gerekirken; onu kendi elleriyle, bencil, küstah, edep bilmez, cani varlıklar haline getiriyor olmasın?
Acaba o evlatları ‘Rabbin kulları’ olarak yetiştirmesi lazımken, her birini nefsin kölesi haline getirdiği için mi bu ceza gelip anneyi buluyor?
Gerçekten içim yanıyor anne ölümlerine. Hiç yakışmıyor anneye evlat eliyle ölmek. Niçin kader-i ilahi, böyle bir cinayete müsaade ediyor?
Mutlaka, ama mutlaka bir izahı vardır. Sosyolojik değilse psikolojik, psikolojik değilse mitolojik, o da değilse teolojik bir izah vardır ve olmalıdır.
Niçin evlatlar annelerin öldürüyor ve bu her geçen gün artıyor? Niçin?
Ne olur anneleri öldürmeyin diyeceğim ama o evlatları onlar yetiştirdiler!
* * *
1992 yılında hacca gitmiştim. Niğdeli, 75 – 80 yaşında bir amca ile karşılaştım. Yıllardır Kâbe’de yaşıyormuş. Orayı mesken tutmuş. “Ben Allaha göçtüm” diyordu. “Dünyadan küstüm, Allaha göçtüm” diyordu.
Hikâyesi ilginç. Uzun müddet evladı olmamış adamın. Sonra “Domuz olsun oğlum olsun” diye yalvarmış Allaha. Duası kabul görmüş ve oğlu olmuş. İşte onu o hale düşüren de oymuş...
Her şeyi elinden alıp onu dışarı atmış evlat. O da küsüp oralara gitmiş. ‘Neden şikâyetçi olmadın’ diye sordum. Güldü. “Kimi kime şikâyet edecektim. Onu ben istedim ve ben büyüttüm. Şimdi hangi yüzle ona beddua edip şikâyetçi olacağım” demişti.
* * *
Belki de yeniden dönüp ona yalvarmalıydı. Tövbe etmeli, yaptıklarından pişmanlık duymalı, yüreğinden özür dilemeliydi, yanlışlarından ve ihtirasından dolayı. Çocuğunu düşürdüğü halden dolayı. Ağlamalıydı yalvarmalıydı.
Hiç unutmadım o ihtiyari, yıllar geçti unutamıyorum. ‘Başınıza gelenler, elerlinizle yapıp ettiklerin neticesidir” ayetinin bir canlı tefsiri idi o benimi için.
İşte şimdi o yüzden ben sana yalvarıyorum ey anne.
Bizi cinayete sürükleyecek şeyler yükleme yüreğimize diye yalvarıyorum ey anne!. Ey anneler, katilinizi kendi ellerinizle yaratmayın ey anneler! Yüreğimizi dağlatmayın ey anneler. Onlar sizin eserinizdir ey anneler. Siyasi tarafgirlikler yüzünden çocuklarınızı dinden ve Allah’tan uzak tutmayın ey anneler…
Çocuklarınız dünyadâr olsun, yüksek mevkilere gelsin diye haldır haldır koşturuyorsunuz. O sınav senin bu sınav benim bir yarışa hazırlıyorsunuz. Biraz da Allahtan korkmaları için çabalayın ey anneler!
Tanrı seni kendi adıyla andı. Doğurganlık vasfına, kendi isminden isim verdi. Cennete girişi senin rızana bağladı. Seni şefkatle donattı ki, sen de onun kullarını ona layık yetiştiresin diye ey anne!.
Yoksa emanete hıyanet ettiğin için mi bunlar başına geliyor ey anne?
Yaratıcısını tanımayan, onu var edip besleyen Tanrısına itaati bilmeyen kul, sana niye itaat etsin ey anne!
Sen Rabbine nankör olsan, payın senin nankörlüktür ey anne!
Ne olursun, toplan artık. Evladını cinayetten, bizi yürek yangınından kurtar bizi ay anne!
Dön rabbine, bizi de al yedeğine, götür bizi cennetine ey anne!
Yoksa düştük düşeceğiz, şu mustatil cinnetine ey anne! "
M.ALİ BULUT
- 26 Şubat 2008
- 3.621
- 6
Kızlar Sinan Akyüz'ün "Bana Sırtını Dönme" kitabını kendime hediye ettim:) ve başında bir şiir var, süper. Bakalım kitabın geri kalan kısmı nasıl, ben size bilgi veririm. Bu arada komşumuzun kızına da bir kitap hediye ettim. Akşam yemeğini hemen yapayım da kitabıma oturayım, hepinizi çok seviyorum kızlarrrrr....
- 4 Şubat 2008
- 2.089
- 70
arkadaslar aklıma simdi geldi. gecen sene okudugum bir kitap var. 4-5 sene once okumus- hatta okuyamamıs fnalık getirmisti kitap bana. ama zamanla insanlar v zkleri hataya bakısları degisebiliyor. buyuk bir istekle yeniden aldım o kitabı. aman Ya Rabbi. bu ne tat. bu ne guzellik. ne kadar zevk alım kitabı okurken.
ben siir okumaktan zevk almazdım belki simdi alırım bilemiyorum. kitap normal birroman. ama sirri tadıyla yazılmıs. anlamtması cok zor.Nazan Bekiroglu'nun "Isimle Ateş Arasında". muthis bir kitap. siddetle tavsiye ederim.
gecen sene bir de Latife HAnım'ı okumustum. eger getirtebilirsm bir de Fikriya'si cıkmıs. Latife tarafınan bakınca Latife haklı. Bir de Fikriye tarafından bakalım.
Latife Hanım da cok ilginc bir hayat yasamıs. yani Atarurk'un A-dan Z ye tum hayatını ogrettiler. her seyini. Ama bu Fikriye konusu cok bulanık farkında mısınız? yani Fikriye cok nadir geciyor ustu kapalı. 2,5 yıl surmus evlilikleri. ama biz su anda Kadın olarak bu satırları yazabiliyorsak, caısabiliyorsak ortunmede serbestsek, ozgurce fikrimizi dile getirebiliyorsak, yani su and aelimize hangi hakkımız varsa bu Fikriye sayesinde olmustur. Cok Osmanlı bir kadınmıs ve cok kulturlu imis. kitabı okumanızı tavsie ederim.
ben siir okumaktan zevk almazdım belki simdi alırım bilemiyorum. kitap normal birroman. ama sirri tadıyla yazılmıs. anlamtması cok zor.Nazan Bekiroglu'nun "Isimle Ateş Arasında". muthis bir kitap. siddetle tavsiye ederim.
gecen sene bir de Latife HAnım'ı okumustum. eger getirtebilirsm bir de Fikriya'si cıkmıs. Latife tarafınan bakınca Latife haklı. Bir de Fikriye tarafından bakalım.
Latife Hanım da cok ilginc bir hayat yasamıs. yani Atarurk'un A-dan Z ye tum hayatını ogrettiler. her seyini. Ama bu Fikriye konusu cok bulanık farkında mısınız? yani Fikriye cok nadir geciyor ustu kapalı. 2,5 yıl surmus evlilikleri. ama biz su anda Kadın olarak bu satırları yazabiliyorsak, caısabiliyorsak ortunmede serbestsek, ozgurce fikrimizi dile getirebiliyorsak, yani su and aelimize hangi hakkımız varsa bu Fikriye sayesinde olmustur. Cok Osmanlı bir kadınmıs ve cok kulturlu imis. kitabı okumanızı tavsie ederim.
ya ne güzel kızlar kitap okuyabiliyorsunuz. ben maalesef uzun bir süredir bu tarz kitaplar okuyamıyorum. başımın belası bir tezim var onu bu ayın sonuna yetiştirmem lazım o yüzden ancak tezle ilgili şeyleri okuyabiliyorum. bu arada aklınıza bebek yapma düşüncesi geldiğinde nasıl kontrol ediyorsunuz?
- 26 Şubat 2008
- 3.621
- 6
Canımcım kontrol edemiyoruz, bu yüzden burda birbirimize destek olmaya, bir çıkar yol bulaya çalışıyoruz. Benim de başımda bir tez belası var ve bir yığın makale çevirmem gerek. Herşeye rağmen kitap okumak beni acayip sardı. Günde 10dk okumak bile insanı değiştiriyor. Şuanda okuduğum "Bana sırtını dönme" o kadar sardı ki, eşimden köşe bucak saklıyorum. Bayanların entrikalarını, hislerini, gizemli yönlerini bir erkek gözüyle anlatıyor ve süper. İnanın siteden hemen çıkıp okumak istiyorum. Önemli olan sana uyan kitabı bulabilmek galiba. Haaa bu arada bugün misafirim de gelecek, ama kimin umurunda. Kızlar ne farkettim bugün, günlerdir ısı ölçümü yapmayı, adaçayı içmeyi unutmuşum. İlerleme var galiba bende, heheh...lülülülülülü