- 24 Ağustos 2018
- 3.898
- 9.592
- Konu Sahibi akasayalar
- #1
Kizlar biraz uzun olacak ama neye ihtiyacim var bende bilmiyorum. Teselliyemi umudami yoksa elestiriyemi bilmiyorum. Cok ayrinti veremiyorum ifsa olmamak adina. Hos paylastigim seyler ozel degil ama dost var dusman var. İnsanin akrabasi yeter.
Gecmiste bir onkoloji hastasi ve kontrolleri devam eden 30 lu yaslarin ortasinda biri olarak istemsiz hazir olmadigim bir anda hamile oldugumu ogrendim. Daha once hazir oldugum donemde iki defa dusuk yaptim dikkat ettigim halde.ama bunda bilmedigim icin icmedigim rutin hastalik ilaclarimmi dersiniz ablamin ev tasimasina yardim ettigim hafta uc kilo vermemmi dersiniz.sagliksiz olan herseyi guzel guzel yedigimmi. Ne ararsaniz var. Ve bebek tutunmus. Yarin kalp atislarini dinleyecegiz
Hayatim boyunca anne olmak icin delirmedim evlat atesiyle yanmadim. Sonrada kansere yakalaninca hic istemedim. Bir ara ister gibi oldum esim ve ailem cok istiyodu denedim dustu.ama hep Rabbim olurda verirse de cok iyi bakarim iyi anne olurum diyodum ogrendigim andan itibarende benimseyip dikkat ettim. Ama aynaya baktigimda mutsuz kaygili korkulu bir anne var. Daha aileme soylemedim belki buda Allah korusun duser uzulurler diye. Esimede daha yeni soyledim. Bana birseu olsa cocuguma bakabilicek bir ailem var. Esim ve ailesi bakamaz. Beceremez.net eminim.ellerindekine bakamiyorlar. Sadece maddi olarak olanaklilar. Hem bana birseh olur hastaligim nukseder korkusu sardi. Hem dunya cok kotu cocuk nasil buyuyecek Turkiyede diyorum.saclarim belime inmis tarayamiyorum bir yandan yogun calisiyorum.yuzum gunesten kararmis gibi hissediyoeum sivilceler bahanesi. Kizlar simariklik diye dusunmeyin ne olur.benim korkularim siradan degil. Cevremde bir kac kisi onkolojiden vefat edince cocuklari kaldi. Acaba diye diye aklima kotu seyler geliyo. Dua edip duruyorum once bana sonra ona saglik versin Rabbim.birde en yakin arkadasimin 6 tane dusugu var. Son bebegi 8 aylikken ölü dogdu.gozleri doluyor psikiyatr tedavisi gordu agir. Daha ona soyleyemedim.bu dusunceler gecermi suan sadece esim ve ben biliyoruz. İsterimki dunya duysunda arkadasim duymasin uzulmesin.bana bir akil verin gececek diyin kizlae olur diyin boyle seyler.
Gecmiste bir onkoloji hastasi ve kontrolleri devam eden 30 lu yaslarin ortasinda biri olarak istemsiz hazir olmadigim bir anda hamile oldugumu ogrendim. Daha once hazir oldugum donemde iki defa dusuk yaptim dikkat ettigim halde.ama bunda bilmedigim icin icmedigim rutin hastalik ilaclarimmi dersiniz ablamin ev tasimasina yardim ettigim hafta uc kilo vermemmi dersiniz.sagliksiz olan herseyi guzel guzel yedigimmi. Ne ararsaniz var. Ve bebek tutunmus. Yarin kalp atislarini dinleyecegiz
Hayatim boyunca anne olmak icin delirmedim evlat atesiyle yanmadim. Sonrada kansere yakalaninca hic istemedim. Bir ara ister gibi oldum esim ve ailem cok istiyodu denedim dustu.ama hep Rabbim olurda verirse de cok iyi bakarim iyi anne olurum diyodum ogrendigim andan itibarende benimseyip dikkat ettim. Ama aynaya baktigimda mutsuz kaygili korkulu bir anne var. Daha aileme soylemedim belki buda Allah korusun duser uzulurler diye. Esimede daha yeni soyledim. Bana birseu olsa cocuguma bakabilicek bir ailem var. Esim ve ailesi bakamaz. Beceremez.net eminim.ellerindekine bakamiyorlar. Sadece maddi olarak olanaklilar. Hem bana birseh olur hastaligim nukseder korkusu sardi. Hem dunya cok kotu cocuk nasil buyuyecek Turkiyede diyorum.saclarim belime inmis tarayamiyorum bir yandan yogun calisiyorum.yuzum gunesten kararmis gibi hissediyoeum sivilceler bahanesi. Kizlar simariklik diye dusunmeyin ne olur.benim korkularim siradan degil. Cevremde bir kac kisi onkolojiden vefat edince cocuklari kaldi. Acaba diye diye aklima kotu seyler geliyo. Dua edip duruyorum once bana sonra ona saglik versin Rabbim.birde en yakin arkadasimin 6 tane dusugu var. Son bebegi 8 aylikken ölü dogdu.gozleri doluyor psikiyatr tedavisi gordu agir. Daha ona soyleyemedim.bu dusunceler gecermi suan sadece esim ve ben biliyoruz. İsterimki dunya duysunda arkadasim duymasin uzulmesin.bana bir akil verin gececek diyin kizlae olur diyin boyle seyler.
). Ben de hiç bir zaman çocuk da çocuk demedim ve benim de kronik bir rahatsızlığın var. Eşim yapsak mı diyince olur dedim ama 8. Haftaya girerken düşük oldu. Sonra rafa kaldırdık bu fikri derken bir buçuk yıl sonra tekrar hamile kaldım. Aile hekimim sonucu söyleyip tebrik edince oraya çöküp çılgınca ağlamıştım, istenmeyen, zorla olan bi gebelik sanmış ve polis çağıralım mı demişlerdi 
ve şuan hamilesin bir mucize var karnında rabbim herşeyi planlamıştır lütfen bebeğine odaklan ve tadını çıkarmaya bak .. ölü doğumlar çok nadir olsa da var benim tanıdığımda 2 hafta önce böyle bir durum yaşadı ama bu durum seni korkutmasın çünkü böyle vakalar daha çok doktor ihmali yüzünden meydana geliyor ve benim tanıdığım da bu yüzden ölü doğum gerçekleştirdi doktor yüzünden oldu . İyi bakılsaydı olmayacaktı eğer senin doktorun gereken bütün ilaçları veriyorsa her kontrollerin yapılıyorsa gerekli tahlilleri istiyorsa korkacak hiç bir şeyin yok inan bana onca kadın çocuk sahibi oluyor ve bu durum gerçekten çok nadir düşük farklı bir durum ama kocaman bir bebeği karnındayken kaybetmek çok farklı. Böyle bir psikoloji durumunda olman çok normal gebeliğin verdiği hormonal tepkiler aslında ve geçmişte yaşadığın rahatsızlıklar yüzünden kaygılısın bunlar geçici bir durum
evet belki kendinizi daha riskli görüyorsunuz ama hiç sağlık sorunu yaşamamış birinin şu dakika ölmeyeceğinin garantisi yok, yarın birimizin bir kaza sonucu engelli kalmayacağının da.
