Merhaba herkese 4yaşında bir kızım 5aylık bir bebeğim var ve 4buçuk haftalık hamileyim yani hamileymişim 
mahvoldum ben ya bu bebeği aldırmam kazım ama vicdanen çok kötüyüm lütfen bana bir akıl verin moral verin ne yapacağım ben henüz eşime bile söylemedim çünkü söylesem kesin aldırmama müsaade etmeyecek ama benim çok büyük iki sıkıntım var hem bebeğim çok küçük hem evliliğim de büyük sorunlar var ve herşeyi geçtim en önemlisi Doğumda geçirdiğim ataklar iki Doğumda da tansiyonum çok düştü ve ciddi ataklar geçirdim hele ki ikinci Doğumda spinal yapıldığı an direk baygınlık gibi birşey geçirdim ve bütün nefesim kesildi nabzım ve tansiyonum çok düştü tansiyonum en son duyduğumda 5-3tü ve daha düştüğünü söyledi hemşireler Doğumdan sonra herkes şok geçirdi böyle bir atak üzerine herşeyin normale dönmesine ama ben o an yaşadığımı asla anlatamam size şehadet getirdim sürekli ölecektim resmen o nefessiz kalışım o fırlayacak gibi atan Kalbim şuurumun gidişi aklıma geldikçe bile içim titriyor ağlıyorum en son konuşabilseydim son bir kez görmek için kızımı istetecektim İnan’ın hala aklıma bunlar gelince çok kötü oluyorum yani kısacası ben o Doğuma giremem bu bebeği asla doğuramam arkamda iki tane çocuk var Doğumdan çıkamamaktan çok ama çok korkuyorum kızım bana aşırı düşkün sürekli anne beni şakın bırakma ben çok üzülürüm dedi ağladı bütün hamileliğim boyunca bende hep kesin ölücem Doğumda çoçuğun içine doğuyo diyodum dua ediyordum yalvarıyorum Allah’a kızımı bensiz bırakma diye duygularım ve durumun bu ama bir yanda da kucağımdaki oğluma bebeğime baktıkça karnındakinin de bir bebek olduğu ve aldırırsam ona haksızlık olacağını düşünüyorum sonuçta oda benim evladım ben ne yapcacgım ne olur bana bir akıl verin böyle bir Doğum yaşayan var mı bununla ilgili yada başka tavsiyesi olan varsa lütfen yardımcı olun çok kötüyüm
Arkadaşlar sizden şuan için yardım istiyorum lütfen insanları yargılamadan önce birkere daha düşünün siz yargılarken bunu yaşayan acısını çeken benim kendimce geçerli sebeplerim olmasayadı ne bu evliliği devam ettirir ne de düzeltme çabasına girerdim ama çocuğum için en doğru kararı vermeye çalışıyorum çabalıyorum bir mücadele içindeyim ve hemcinsim olarak sizlerden tek isteğim Öner’i ve destekleriniz...iğneleme yada sorgulamalar değil diğer bir konu ise korunuyordum hemde fazlasıyla ilişki aralığımızsa 5ayda 5kereyi geçmez (eleştiri yapanlar için detaylandırıyorum ) bu kadar üzgün bitkinken insanlar neden yaraya tuz basar hiç anlamıyorum eleştirecekseniz lütfen hiç okumadan geçin daha iyi !ziraa benim dertlerim bana yeterince ağır
mahvoldum ben ya bu bebeği aldırmam kazım ama vicdanen çok kötüyüm lütfen bana bir akıl verin moral verin ne yapacağım ben henüz eşime bile söylemedim çünkü söylesem kesin aldırmama müsaade etmeyecek ama benim çok büyük iki sıkıntım var hem bebeğim çok küçük hem evliliğim de büyük sorunlar var ve herşeyi geçtim en önemlisi Doğumda geçirdiğim ataklar iki Doğumda da tansiyonum çok düştü ve ciddi ataklar geçirdim hele ki ikinci Doğumda spinal yapıldığı an direk baygınlık gibi birşey geçirdim ve bütün nefesim kesildi nabzım ve tansiyonum çok düştü tansiyonum en son duyduğumda 5-3tü ve daha düştüğünü söyledi hemşireler Doğumdan sonra herkes şok geçirdi böyle bir atak üzerine herşeyin normale dönmesine ama ben o an yaşadığımı asla anlatamam size şehadet getirdim sürekli ölecektim resmen o nefessiz kalışım o fırlayacak gibi atan Kalbim şuurumun gidişi aklıma geldikçe bile içim titriyor ağlıyorum en son konuşabilseydim son bir kez görmek için kızımı istetecektim İnan’ın hala aklıma bunlar gelince çok kötü oluyorum yani kısacası ben o Doğuma giremem bu bebeği asla doğuramam arkamda iki tane çocuk var Doğumdan çıkamamaktan çok ama çok korkuyorum kızım bana aşırı düşkün sürekli anne beni şakın bırakma ben çok üzülürüm dedi ağladı bütün hamileliğim boyunca bende hep kesin ölücem Doğumda çoçuğun içine doğuyo diyodum dua ediyordum yalvarıyorum Allah’a kızımı bensiz bırakma diye duygularım ve durumun bu ama bir yanda da kucağımdaki oğluma bebeğime baktıkça karnındakinin de bir bebek olduğu ve aldırırsam ona haksızlık olacağını düşünüyorum sonuçta oda benim evladım ben ne yapcacgım ne olur bana bir akıl verin böyle bir Doğum yaşayan var mı bununla ilgili yada başka tavsiyesi olan varsa lütfen yardımcı olun çok kötüyüm Arkadaşlar sizden şuan için yardım istiyorum lütfen insanları yargılamadan önce birkere daha düşünün siz yargılarken bunu yaşayan acısını çeken benim kendimce geçerli sebeplerim olmasayadı ne bu evliliği devam ettirir ne de düzeltme çabasına girerdim ama çocuğum için en doğru kararı vermeye çalışıyorum çabalıyorum bir mücadele içindeyim ve hemcinsim olarak sizlerden tek isteğim Öner’i ve destekleriniz...iğneleme yada sorgulamalar değil diğer bir konu ise korunuyordum hemde fazlasıyla ilişki aralığımızsa 5ayda 5kereyi geçmez (eleştiri yapanlar için detaylandırıyorum ) bu kadar üzgün bitkinken insanlar neden yaraya tuz basar hiç anlamıyorum eleştirecekseniz lütfen hiç okumadan geçin daha iyi !ziraa benim dertlerim bana yeterince ağır
Son düzenleme:
