Hamilelikte iç sıkıntısı, bunalım, depresif ruh hali

pembeborek

Üye
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2024
149
107
25
İyi geceler herkese. Tek yazma sebebim içimi dökmek ve benimle benzer durumlar yaşayan var mı bilmek. 13 haftalık hamileyim. Elhamdülillah bebeğimin sağlığıyla ilgili her şey yolunda gidiyor. Ufak tefek bazı sıkıntılar hariç ama o kadarı da normal tabi. Sorun benim ruh sağlığımda. İlk hamileliğim. Hamileliğimin başından beri bir gün bile keyifli ve sıkıntısız bir gün geçirmedim diyebilirim. Özellikle akşamları çöken bir iç huzursuzluğu hakim. Sürekli dualar okuyorum Kuran dinliyorum bir nebze de olsa rahatlıyorum çok şükür. Ama sonra tekrardan başlıyor. Fiziksel olarak biraz fazla etkilendim bulantı, iştahsızlık, aşırı halsizlik, kusma vs. Bütün belirtileri yaşadım yani 13 haftadır. Ama nedense başka bir insana dönüşmüş gibiyim sanki ben ben değilim. Bir türlü içim huzurlu olmuyor hep bir şey beni rahatsız ediyor içten içe. Hormonlardandır diye düşünüyorum belki benim vücudum adapte olamadı bu hormonel değişime. Tabi ki bugünüme şükürler olsun asla isyan etmiyorum lütfen öyle şeyler söylemeyin. Şükürsüzlük değil benimki. Sebebini anlamak istiyorum çünkü içinden çıkamıyorum bu döngünün. Benzer durum yaşayıp doğumdan sonra geçen oldu mu? İlk haftalar çok anksiyeteli gibiydim bebeğe bir şey olacak diye çok kafaya takıyordum her şeyi araştırıyordum. Sonraları panik yapmayı bıraktım ama depresif bir hal çöktü üstüme. Hiçbir şeyden keyif alamıyorum hiçbir şeye enerjim yok. Bütün gün yatmak istiyorum ev işlerinde de çok zorlanıyorum normalde yaşamadığım bir şey. Gelin aynı durumda olanlar varsa dertleşelim konuşunca rahatlayabiliyoruz anca…
 
Bende aynı sizin gibiydim bir daralma bunalma vardı çok mutsuzdum ve en sonunda okb hastalığım nüksetti ve şu an ilaç kullanıyorum malesef ama hala çok kötüyüm . Hormonlardan oluyor büyük ihtimalle. Geçmişte psikolojik bir rahatsızlığınız yoksa hiç endişelenmeyin en kısa zamanda geçer inşallah
 
Sizin ne kadar oldu bebeğiniz? Çok geçmiş olsun Allah şifa versin hepimize hem bedenimize hem de ruhumuza
 
Merhaba, ben isteyerek hamile kaldım ama benim de hamileliğimin başında bu hislerim çok yoğun oldu. Hem hormonlar hem de bir canın sorumluluğu nasıl olacak gibi endişeler yüzünden oluyor bence. Bir de maalesef çevreden ‘böyle olacak şöyle olacak’ tepkileri de etkiliyor olabilir. Ben çok maruz kalmadım böyle tepkilere, kaldığımda da kulağımı tıkadım ama çok maruz kalsaydım sanırım daha beter olurdum. Şuan sona yaklaştım bazen hala ara ara bu sefer nasıl bakacağım endişesi şeklinde geliyor :). Eşim evde yokken özellikle, çok fena oluyordum psikolojik olarak. Eğer çözemeyeceğinizi hissediyorsanız bir psikoloğa görünmenizi tavsiye ederim. Ve çevrenizde sizin enerjinizi düşüren şekilde konuşan insanlar varsa uzunca bir süre muhatap olmayın lütfen. Zaten insanın kendi hisleri kendisine yetiyor bu dönemde…
 
Ben de aynı şekilde insanların dediklerine kulaklarımı kapatıyorum çoğu zaman soyutluyorum kendimi. Çok şükür öyle çevremde negatif şeyler diyen pek bir kişi yok. Benimkisi içten gelen bir manyaklık sanırım evet özellikle eşim yokken kötü oluyorum. Eşimden başkasını da yanımda pek istemiyorum çünkü kimseye tahammül edemiyorum. Bu duyguları tek yaşayan ben değilmişimi bile bilmek çok iyi geliyor. Teşekkür ederim benimle paylaştığınız için. Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin kendime kısa bir süre daha veriyorum eğer geçmezse psikoloğa başvuracağım inşallah
 
Merhaba ben de 10. Haftamdayım bahsettiğiniz şeyleri birebir yaşıyorum hamile kalmadan önce yaygın anksiyete bozukluğu ve depresyon tedavi görmüştüm, ilaç da kullanıyordum ama bıraktım mecburen hamilelikte bu duygudurumlarının normal olduğunu söylüyor psikologum kendine yardım yöntemleri ile aşabileceğimi söylüyor hamile olduğumu öğrendikten 2 gün sonra da annanemi kaybettim büyük bi travma oldu benim için ilaç kullanmadan ayakta kalmaya çalışıyorum ama çok zor inanın hamileyken iki kat zor, tüm duygularınız arşa çıkıyor üzüntüden tutun sinirliliğe kadar(keşke neşe de öyle olsaydı).Allahım inşallah iyileşiriz şifamız buluruz bebeklerimizi kucağımıza alırız.
 
Başınız sağolsun Allah sabır versin kaybınız için. Ben şöyle düşünüyorum bence bazılarımıza hamilelik hormonları pek iyi gelmiyor inşallah biz de anne olduğumuz zaman daha pozitif daha rahat oluruz. Her anne adayı veya anne böyle bir dönemden geçiyor sanki. Allah yardımcımız olsun inşallah. Anne olmak zor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…