hayır zor değil. şimdi 31. hafta. sadece iyi bir psikiyatr be anlayışlı bir kocanız olsun. ben 13 yıl ilaç kullandım. bendn daha çok korkuyor olamazsınız.Bende evlenip hamile kalırsam çok mu zor olur acaba?
canım hiç korkma iyi bir psikiyatrın kontrolüne gir ve tembel bir hamileleik geçir. hiiiç korkma. ben 31. haftaya geldim Allah'ın izniyle :)bendede kaygı bozuklugu var 1 bucuk sene once basladıç gecen gun bı atak gecırdım sankı ılk ataklarım gıbı cok zor gectı halada tam olarak uzerımden atabılmıs degılım otobuslere bınemıyorum ızbana bınerdım bınemıyorum ama hamıle kalmakta ıstyorum cok ıstıyorum bebegım olsun ama korkuyorumda hamıle kalınca kaygı bozuklugum artar mı dıye tavsıyelerınız nelerdır
2 buçuk aylık hamileyim bu güne kadar hamilelik benim için çok zor geçti anksieyete bozukluğum olduğu için depresyon ilacı kullanıyordum ve hamilelikten dolayı 2 buçuk aydır ilacı içmiyorum hamileliğim de çok bulantılı geçiyor hamilelik ve anksiyete bozukluğu birbirine karışınca hayat çekilmez hale geldi kendimi her gün çok kötü hissediyorum 2 defa terapi aldım ama pahalı olduğu için bıraktım eşimle kızımla ve evimle ilgilenemiyorum 9 yaşındaki kızım da çok üzülüyor benim halime yemek , temizlik hiçbirini yapamıyorum çok çıkmazdayım eğer sizinde böyle sıkıntılarınız olduysa lütfen bana yardım eder misiniz ?
Ben sizi çok iyi anlıyorumşikayetlerimi yaşamayan neler çektiğimi asla bilemez.her gün ağlıyorum, yoğun bir isteksizlik, evin içinde duramama,kendini kusturma ,yolda bitkinlikten yürüyememe, yoğun bir sıkıntı...yemek malzemelerini elime aldığımda stres ve kaygı daha da artıyor, sanki hayatımda herşey mahvolacakmış korkuları.bu halimden nefret ediyorum zaten benim gibi olan da yoktur beni anlamamanız çok normal
Seni çok iyi anlıyorum canım bende kürtaj olduktan sonra yaşadım bunları 3 ay tedavi gördüm şimdilik iyiyim namaz kıl ben namaza başladım çok faydasını gördüm bol bol tesbih çek her şey Allahtan ondan başka kime sığınacağız seni çok iyi anlıyorum çok kötü bi şey Allahım bi daha o günleri yaşatmasınşikayetlerimi yaşamayan neler çektiğimi asla bilemez.her gün ağlıyorum, yoğun bir isteksizlik, evin içinde duramama,kendini kusturma ,yolda bitkinlikten yürüyememe, yoğun bir sıkıntı...yemek malzemelerini elime aldığımda stres ve kaygı daha da artıyor, sanki hayatımda herşey mahvolacakmış korkuları.bu halimden nefret ediyorum zaten benim gibi olan da yoktur beni anlamamanız çok normal