evet, Didem the "pko ve infertil topiklerinin delisi" karşınızda....
ben de kızıma hamile kalmaya çalışırken, buna benzer topikleri okur okur dellenirdim: nasıl kafaya takmayabilirim ki? diyerek...Gerek çocuk delisi eşimin, her akşam ıslak kedi yavrusu bakışlarıyla:"bebişimiz olmayacak mı bizim...hiç mi olmayacak" diye sayıklamaları,
gerek pko denilen sinir bozucu durum psikolojimi sağlam etkiliyordu...
6-7 aylık yoğun ilaç tedavisi ve diyetten sonra kan değerlerim düşer düşmez yumurta takibi ve klomene başlamıştım...hatta doktorcum duphaston yazmıştı ya adet olayım ya da bebiş olursa tutunsun diye....bi anda şimşek çaktı, çocuğum olmayacak diye kendime küstüm, hayata küstüm...haftalarca zırıl zırıl ağladım....ve ta-taaaa bhcg 6398 çıkmıştı ( inadımdan nasılolsa negatif diye tam 10 gün test yaptırmadım da...ehe)
ve işte o gün, tamamen kendimi ve eşime olan aşkımı düşünerek,beeyle hiçbişeyi düşünmeden yaşadığım bir gecenin bana harbi harbi İnci'yi getirdiğini farkettim....Tabi herşeyden önce yüce Allahın takdiri ve doktorcumun başarısı...
Allah kimseyi evlatla sınamasın...isteyen herkeslere hayırlı ve sağlıklı bebişler
