- 13 Eylül 2023
- 495
- 269
o kadar yenilmiş hissediyorum ki kendimi tam bu sefer belkı olacak diyorum olmuyor aşılama denedık, sonu olumsuz sebebini bılmıyorum ve sebebsız bır seyin tedavisi nasıl olacak kestiremiyorum. aşılama tutmadı kafama takmadım güzel beslendim içten içe olmama ıhtımalını bıle kabullendıgımı düşünüyordum hıc bır seyı kabullenememişim anne olmayı o kadar cok ıstıyorum kı sureklı dualarımda
baskalarının cocuklarını severken bıle gozumun onune evlat sahıbı oldugum an gelıyor içim eriyor. aşılama sonrası reglım gecıktı o kadar umıtlıydım kı beta hcg sonuc beklerken resmen elım kalbımdeydı 2 hafta sonra esımın doğum gunuydu ona en guzel hedıye olacak dıyordum yıne olmadı o kadar cok agladım ve uzuldum kı hala klavyemı gozyaşlarım ıslatıyor... neden bu kadar üzüldüğüm ise eşimle ikimizde anne baba olmayı cok ıstıyoruz. butun testlerımızı yaptık tedavımızı olduk sonuc olumsuz ısten o kadar zor ızın alıp gıdebılıyorum kı sureç tekrar başlayacak ve 1 ay dınlen esınle kendı kendıne dene dedıler 1 ay sonra tekrar aynı sureçler hormon takvıyelerı stres oldu mu olacak mı vs derken o kadar gerelıyorum kı eşimi sadece bu alan uzerıne uzman ucretlı kliniğe gidelim zamanımızı bosuna kaybetmeyelım dıyorum ama o da orada da olmama ıhtımalı var bunu bılıyorsun degıl mı bu sefer çok para yatırdık neden olmadı nıye olmuyor dıye stres yapacaksın daha cok gerıleceksın dıyor çok haklı ne yapacagımı bılmıyorum neden kabullenemıyorum bılmıyorum kendımı ezik ve eksik hissediyorum. ailelerimizden kımseye bır sey demeyecegız dıye anlasmıştık gunlerdır gızlıyordum ( farklı br sehıre gelın gelmıstım ) su an o kadar uzgunum kı aglayıp rahatlamak ıstıyorum ama bu sefer de onları uzecegım. bende buraya yazık rahatlamak ıstedim..
baskalarının cocuklarını severken bıle gozumun onune evlat sahıbı oldugum an gelıyor içim eriyor. aşılama sonrası reglım gecıktı o kadar umıtlıydım kı beta hcg sonuc beklerken resmen elım kalbımdeydı 2 hafta sonra esımın doğum gunuydu ona en guzel hedıye olacak dıyordum yıne olmadı o kadar cok agladım ve uzuldum kı hala klavyemı gozyaşlarım ıslatıyor... neden bu kadar üzüldüğüm ise eşimle ikimizde anne baba olmayı cok ıstıyoruz. butun testlerımızı yaptık tedavımızı olduk sonuc olumsuz ısten o kadar zor ızın alıp gıdebılıyorum kı sureç tekrar başlayacak ve 1 ay dınlen esınle kendı kendıne dene dedıler 1 ay sonra tekrar aynı sureçler hormon takvıyelerı stres oldu mu olacak mı vs derken o kadar gerelıyorum kı eşimi sadece bu alan uzerıne uzman ucretlı kliniğe gidelim zamanımızı bosuna kaybetmeyelım dıyorum ama o da orada da olmama ıhtımalı var bunu bılıyorsun degıl mı bu sefer çok para yatırdık neden olmadı nıye olmuyor dıye stres yapacaksın daha cok gerıleceksın dıyor çok haklı ne yapacagımı bılmıyorum neden kabullenemıyorum bılmıyorum kendımı ezik ve eksik hissediyorum. ailelerimizden kımseye bır sey demeyecegız dıye anlasmıştık gunlerdır gızlıyordum ( farklı br sehıre gelın gelmıstım ) su an o kadar uzgunum kı aglayıp rahatlamak ıstıyorum ama bu sefer de onları uzecegım. bende buraya yazık rahatlamak ıstedim..