Merhaba , ben hamilelik ve doğumdan itibaren yaklaşık 1 sene annemlerin olduğu şehirde büyüttüm bebeğimi. Hep birlikte gün nasıl geçiyordu anlamıyordum.. taaki tayinimiz çıkıp taşınana kadar şimdi her şeyi tek başıma yapmak zorundayım ve resmen kendimi bunalımda hissediyorum, eşim doktor sürekli nöbetleri oluyor veyahut hastaneden arıyorlar pat diye gitmek zorunda kalıyor.. İstesede destek veremiyor çoğu zaman. Komşular çağırıyor ama bebeğim çok huysuz kalabalık sevmiyor yabancı görünce ağlıyor durmadan. Gerçekten çok bunaldım… ne yapmalıyım bilmiyorum… Benimle aynı durumda olan veya yaşamış olan anneler yazabilir mi? 
Biraz zaman ve sabır lazım. Bende annem gittikten sonra çok zorlanmıştım resmen duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Hepsi geçti gitti insan zamanla alışıyor. Siz kendinizi strese sokmayın. Misss gibi bebeğinizi koklayınn
Yanımda insanlar olsa bile mental olarak yalnız hissediyorum.. Aslında dediğiniz gibi düşününce zamanla alışılacak şeyler kendimi strese sokmam bile komik ama engel olamıyorum sanırım.. Bir de işin içine özlem girince daha da ağır basıyor
) ama oluyor bi şekilde denge kuruluyor, sıkmayın canınızı zamanla alışırsınız...
ilk başlarda bende sizin gibiydim ama iş arkadaşlarımla sosyalleşince kendime geldim. Bakın beterin beteri var 
teşekkür ederim
