günlük duygularimiz..

bu gün çok sıkılıyorum kızlar dün çok mutluydum her şey çok güzeldi ama eşimle tartışınca her şey bozuldu tabi eşimde de kabahat yok ben galiba biraz fazla tepki, gösterdim şimdi daha iyi anlıyorum ama sonrasında tarrışma büyüdü bunlar dün gece yaşandı bebeğimde o sırada kıpırdadı durdu işte buyüzden bugün duygusalım ve canım sıkkın halen atmadım üzerimden ...

canım yaa evet artık sona yaklasyoruz ve ıster ıstemez strelenıp sınırlenıp eşımıze en yakınımızda olan ınsana çıkışabılıyoruz . umarım hemen barışırsınız o da senıın durumuna anlayış gosterıcektr bence uzulup kendını hırpamala bebegınıde etkılıyorsun bak

eşim zaten unuttu bile tam tersine o da kendi kabahati olduğunu düşünüyor neden sana uydumda susmadım neden tartışmayı büyüttüm diye o da çok üzgün barıştık ama çok üzüldük ikimizde tabi olan bebeğimize oldu ben çok üzüldüm ağladım ve bu yüzden bebeğimde etkilendi stres işte her şeyin başı sonrada ağrı girdi bütün gece karnım acıdı çok korktuk ikimizde bu da bize ders oldu ...senağlamasenağlamasenağlama

cemredeniz .!.:

canım yaa evet artık sona yaklasyoruz ve ıster ıstemez strelenıp sınırlenıp eşımıze en yakınımızda olan ınsana çıkışabılıyoruz . umarım hemen barışırsınız o da senıın durumuna anlayış gosterıcektr bence uzulup kendını hırpamala bebegınıde etkılıyorsun bak

Genişletmek için tıkla...

benimde esimin bir haftadir sinavlari var,halbuki ben onunla kizimiz gelecek diye heyecan yapmak istiyorum,saolsun sinav stresini pek yansitmiyor..benimde burda olan arkadaslarimin cogu bekar ve ögrenci,evli olanlarda ögrenci,herkesin sinav dönemi,sizde olmasaniz bende kendimi ögrenci sanacagim..
bugün nasil disari cikasim var alisveris yapasim var..tek basinada pek tadi cikmiyor..ama kizimla cikarim bende bebek esyalarini gördükce ben duygulaniyorum oda bana eslik ediyor yanliz birakmiyor saolsun...

kendini yanlız hissetmek dışarı çıktığında yapıcak ve gidecek bir yer bulamamak o kadar zor ki... şu yaşıma kadar istabulda yaşıyordum ama hamileliğimin 4.ayından sonra tekirdağa taşındık... işimden ayrıldım istanbulumdan ayrıldım... hamileliğime alışsam yoksa burayamı yada işsizliğime (hamileye kim iş verirki :) ) hamileliğe canım oğluma alışmak tabiki zor olmadı ama buralara alışmak hiç kolay değil istanbuldan başka bi yerde yaşamak çok zor... tek avuntum tek tesellim yoldaşım canım oğlum onunla konuşuyorum onunla geziyorum onunla ağlıyorum... eşimin işleri çok yoğun oluyor istediğimde zaman ayıramıyor bana kayınvalidem yanımda ama ne olursa olsun insanın içine yanlızlık çöktümü helede hamilelik psikolojisiyle gözü kimseyi görmüyor...
işte o an sadece ben ve bebeğim varız... bebeğim özlüyorum seni...
birde çok açık yürekle söylüyorum sizler varsınız KK girip sizlerin yazılarını okumak bile çok iyi geliyor iyiki biz hamişler için böyle bir buluşma noktası var....

bakıyorumda herkes aynı şeylerden şikyetçi bende bu aralar zaten dışarı çıkamıyorum eşim geç vakitlere kadar çalışiıyor kendi başımayım annemlere gidiyorum ama biraz değişiklik ve biraz hava almak alışveriş yapmak istiyorum ama eşimin işleri nedeniyle olmuyor annemlerde olmasa zaten tek başıma kalacağım iyiyce yine onlar varda oraya gidince rahatlıyorum ...

cemrecim birbirimizi anladığımız için duygularımızı paylaşıyoruz öyle değilmi sanki birbirimizin aynasıyız bizler...
çok merak ediyorum hamilelik sonrasında bu duygusallığımızın yerini ne alacak :)

:))) sizi bilmem ama benim eşim korkuyor
biliyorum hamilesin diye böyle yufka yurekli böyle duygusal böyle yumuşak oldun biliyorum hamileliğin bitince yine gaddar deniz olucaksın diyor :)))

sona yaklaştıkça vakit geçmez oldu evde sıkılmam diyordum bi izne ayrılsam ohhh ama çalışmak daha iyiymiş.evdeyken iş bitmiyor valla.insan sıkılıyor.

Ya Bnm Canim Işte Yapmak Istemiyor. Dun Eşimle Dişari çiktik şunu Aliyim Bunu Aliyim Dedi Ama Hiçbirini Aldirmadim Bakalim Dogumdan Sonra Nasi Bişey Olucam öyle Aliriz :)

bugün hiç canım iş yapmak istemiyor nedendir bilmem evde de otur otur valla sıkıntılar basıyor ...

ya bugün ne güzel esimin sinavlari bitti,ama benim cok sancim var..dün gece uyuyamadim..korkuyorum kizim bana anneler günü süprizi yapacak diye,galiba bende ablam gibi doguma kadar hergün yoksa bugün mü diyecegim...

bu günü da bitiriyoruz ama halen üzerimdeki uyuşukluk ve sıkıntı gitmiyor ...

bende bugun yorgun hissediyorum uykum var bu saattede yatmak istemiyorum

ben kendimi disari attim,aslinda hic cikasim yoktu önce bir belge yollamak icin mecburen ciktim ama hemen eve dönmedim gezdim tek basima olsamda..kizimla yavas yavas yürüdük cok sükür acildim biraz,yürümek iyi geldi,havada tam bahar havasi..iki gündür bu saatlerde halsiz halsiz yatiyordum...