gülistan masumdur

Gülistan'ı usulen evlendirdiler, adına berdel dediler.

Gülistan gül gibi kız, imam nikâhına boynunu büktü, engelli bir adamla bir ömür geçirecekti, 12 yaşındaydı, ses etmedi.

Gülistan gül gibi bir kızken anne oldu, gül gibi bir kız bebek dünyaya getirdi, sevdi. Eşi ve ailesi bu işi beğenmedi, erkek adamın hep mi erkek çocuğu olur?

Sonunda Gülistan kaçtı. Erkek doğuramadığı için eşinden ve ailesinden gördüğü baskılara dayanamadı kaçtı.

Babalar kızlarını başka sever. Kızlar da babalarını.Gülistan'ın babası berdel bozulmasın diye kızını köye çağırdı. Gülistan'ın babası kızını töreye çağırdı, ölüme çağırdı. Berdele boyun büken Gülistan, babasının boynu bükük dolaşmasına kıyamadı, köye döndü.

Kardeş can parçasıdır. Oysa, Gülistan'ın abisi kız kardeşini kendi sesiyle ölüme davet etti. "Gel, eşin eşyaları paylaşmak istiyor." Gülistan o evde imam nikahlı eşinin silahından çıkan bir kurşundan kaçtı, diğerleri koluna ve bacağına isabet etti ama Gülistan kaçmayı başardı.

İnsan canı yandı mı ilkin annesini çağırır, Gülistan da annesine koştu. Annesi Gülistan'ı çeyiz sandığının içine sakladı. Kolalı dantellere, sabun kokulu örtülere uzandı Gülistan, bekledi. Katilleri eve zorla girdi, önce bulamadılar Gülistan'ı, sonra yeniden geldiler ve içerisinde 22 yaşında bir kadın yatan o çeyiz sandığını kalaşnikofla taradılar. Gülistan'ın kanı bembeyaz çeyizini kırmızıya boyadı. Gülistan öldü.

Tüm bunlar neredeyse bir sene önce oldu, mahkeme sürüyor, sanıkların avukatı Zafer Yaşlı Gülistan Gümüş için demiş ki, “Tabiri caizse kafeste bir kuştur, bunun için 20 avcı olmaz. Burada bazı kişiler namuslarını candan öte görürler. Bu vatan aşkı gibi Allah aşkı gibidir. Bu kadının öldürülmesi basit bir cinayet değildir. Öldürülen Gülistan Gümüş masum değildir.”

Yaşam hakkından bihaber avukat; Gülistan Gümüş bir kuş değil, çeyiz sandığında çaresiz bekleyen bir kadındı. Can her şeyden ötedir, ne namus, ne vatan aşkı, ne Allah aşkı bir insanı öldürmenin mazereti değildir.

Gülistan Gümüş masumdur hakim bey...

Bu memlekette namus belasına kıyılan tüm canlar gibi masumdur ama bu memleket böyle bir hukuk adamı yetiştirdiği için masum değildir hakim bey.

Uyanın.
:1no2::1no2:

Berdel Adın Bata

Kardeştiler sevgi doluydular
Aynı anadan süt emmişlerdi.
Sütün kutsallığı vardı dudaklarda
Birinin adı Ay diğerinin ki Yıldız’dı
Yeryüzünde parlıyorlardı.
Zaman rüzgarı esti hoyratça
Yıldız ışıldadı erkeklerin gözlerinde
Ay parıldadı yakamoz gibi yüreklerde
Ay’la Yıldız büyüdüler serpildiler
Sevgi dolu günler bekliyordu belki de
Aşkın resmi bir Bahar oldu Ay’da
Yıldız ise bir bülbül bekliyordu
Şen şakrak ötüşleriyle aşkı yaşatacak
Ve Bahar’a varıldı Allah’ın emriyle
Ay, Bahar’ı hissetti yüreğinde
Ama en mutlu rüzgarın estiği zamanda
Bahar’ın Diken kardeşi vuruldu Yıldız’a
Yıldız diye tutturdu, Bahar’ın görümü olarak
Kuşlar sustu, güller soldu
Yıldız’ın gözyaşları sel oldu aktı
Ama Diken hiç umursamadı bile
Akacak kan damarda durmaz,dedi.
Ya benim olursun ya da Bahar
Elveda der Ay kardeşimin gülümsemesine
Zaten kalmamıştı Bahar’ın tebessümü
Bir hasta gibi solmuştu.
Ata bindirdiler Yıldız’ı
Gök ağlıyordu gözyaşları süzülüyordu
Ay gözünü açtı Yıldızın ağıtıyla
Elveda Bahar yüzlü sevgilim dedi
Yar olman bana kardeşimin soluşundaysa
Solgun bir gülün yüzünde açan bir bahar
Acı verir ancak geleceğin toprağına
Yıldızın elinden tutar Ay ve yürür
Aşkını yüreğinin toprak kokusuna saklar
Hissizleşmiş sivriliğiyle törenin oğlu diken
Dayanamaz ayrılışına Yıldız’ın
“Benim olmayanı yar etmem yar diye kimseye”
Diken zehrini kusar Ay’la Yıldızın üstüne
Ve Ay gözlerini kapatır tuttuğu eliyle Yıldızın
Bahar ise solmuştur mevsim sonbahardır
Sevdalar dökülür yaprak yaprak
Ayaklar altında çiğnenir hoyratça
O günden beri her törenin dirilişinde
Karanlıklar çöker insanlık üzerine
Kuşların tatlı cıvıltıları matemdedir
Suskundur doğa suskundur aşk
Yazıklar olsun töre adın bata
Söndürdün hayatımızda nice Ay’la Yıldız’ı
Karanlıklara mahkum ettin hayatımızı.