- 25 Mayıs 2008
- 18.351
- 3.216
- Konu Sahibi LivreAmour
- #101
Anne çocuğuyum ben birazcık, yani öyle annemin dizinin dibinden ayrılamam tarzında değil ama artık yaşlandı annemle babam, birde ablam var tabi, fazlaca bağlıyız biz ailecek, bir ihtiyaçları olduğunda arabayla en fazla 45 dakikada yetişebilmeliyim diye düşünmüştüm hep, birde kızlar ben eski ilişki hüsranından sonra galiba güvenmeyi beceremiyorum. İnsanlara koşulsuz güvenen ben kalmamış artık... Mantık ararım ben-herşeyde. Aklımda cevapsız soru kalmamalı. Önümü görebilmeliyim, öyle gözüm kapalı maceralara atılmayı sevmiyorum, hele evlilik gibi sonu gerçekten kumara benzeyen bir şeyle oyun oynayamam ben, kimseyide kınamam bu konuda-bazıları çok aşık olur gözü dünyayı görmez, benimde delice aşık olmuşluğum vardır-çok sevdiğimi iddia etmişliğim vardır, ama diyorum ya herşeyi anlama ve açıklama çabam kalbime dur dedi hep... Aşk mantıkla el ele yürürse güzel elbette. Sonuçta ben annemi babamı 2 yıl da olsa 5 ayda bir görmeye değecek kadar sevip sevemediğimi bilmiyorum eyvahedigeldismile
yurt dışı seni mutsuz edecekse ben 2 yıl da olsa katlanamam
