gözlerim dolu dolu boğazımda bir yumruk içimi dökmeye geldim

sererbah

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
17 Temmuz 2014
1.980
4.123
133


merhaba hanımlar.. konulara yaptığım yorumlardan eski konularımdan tanıyanlarınız vardır...

boşanalı 3 yıl oldu 2 çocuğum var allah bağışlarsa 3,5 ve 5,5 yaşlarında..

pazar günü anne nolur mangal yakalım dediler ben ailemle yaşıyorum tüm aile gideriz diye düşünmüştüm mangallık malzeme falan aldım ama annem avm ye gitmek istedi babam farklı bir yere gitmek istedi tabiki farklı planları olabilir bu çok normal biz zaten her zaman böyleyiz ailecek pek birlikte birşey yapamıyoruz dert bu değil..

vazgeçeyim dedim ama çocuklar anne nolur mangal yakalım piknik yapalım dediler.. boşa koydum dolmadı doluya koydum almadı.. düşündüm çocukların tuvaleti gelse o kadar eşyayı bırakıp nasıl gideceğim...

mangal yakma videosu izledim internetten.. yakabilcek miyim olacak mı , yer bulabilir miyim falan diye düşünürken taşıyabileceğim en asgari eşyayı toplayık düştük yollara..

kendimize yetecek kadar malzemeyi sırt çantamıza hazırladım, elimde bir poşet ve iki tane çocuk... eve en yakın piknik alanına gittik taksiyle (arabamız yok)..

uzun uğraşlar sonucu mangalı yaktım kömür tam yanmamış etlerin bi kısmı is oldu.. ordan bi güvenlik görevlisi geldi abla uzaktan gördüm o kömür tam yanmadı zehirlenmesin çocuklar dedi.. yandaki piknik yapan aileden rica ettim ateş olmuş mu diye sormaya...

etrafıma baktım aileler gülüyor oynuyor eğleniyor ailecek...

çocuklar hastalanır acile yalnız giderim... düğünü olur bayramı olur...ne bileyim boğazımda bir yumruk yutsam yutulmuyor kussam kusulmuyor..

gözlerim dolu dolu oluyor işime adapte olamadım.. bazen depreşiyor işte bu yalnızlık duygusu..

yaktık mangalımızı hafif yanık hafif çiğ yedik bir şekilde çocuklarında tuvaleti gelmeden bi top oynayamadan eimizde poşetler sırtıma çöken yalnızlık duygusu ile eve döndüm..

eski eşle bi piknik anımız bile yok malesef ama hayat bi gül beeee bi gül yüzüme..

geçenlerde çocuklarla kuaförcülük oynarken saçlarımı tarıyorlardı prenses annem diye insan buna ihtiyaç duyarmış meğer sevmek sevilmek bizede nasip olur inşallah ne diyelim ..

uzun oldu.. döktüm içimi kimseye anlatamadıklarımı...

her zaman bu psikolojide değilim tabi hatta bir derdim var' da ki konuları okuyup boşanamayan hemcinslerimi görünce aferin kız diyorum kendime.. dışardan herkes sen güçlü bir kadınsın diyor .. güçlü kadın ola ola erkekleşmişim gibi hissediyorum bazen kendimi..
 
Son düzenleme:
Çok duygulandım ...
Kendimi senin yerine koydum , bende bosandım ama bılıyorsun kı kısa surede evlendıgım ıcın hıc bu tarz duygular yasamadım ama yasayacagımı dusundum o kısacık surecte.

Yanlıs anlamazsan , yok mu hayatında bırı evlenebılecegın hayatı paylasabılecegın bırı ? Aıleınlede cok guzel gıtmıyor sankı ısler...
 

ev ev üstüne olmaz derler ya cutecim hakikaten öyleymiş aileylede güzel gitmiyor ama ayrı eve çıkınca sosyal hayatımızdan feragat etmek durumunda kalabilirz tek maaşla..yetirememekten ve yaşam standartlarımızı geçim sıkıntısı ile doldurmaktan korkuyorum..

evliliği düşünmüyordum bugüne kadar çıkan birkaç kısmet ile de ilgilenmemiştim ama sanırım tanışıp bir kahve içme zamanı gelmiş..

bugün bi duygusalım anlayamadım gitti ..
 
Çok mu kötü ayrıldınız ? Bu tarz etkinlikler Doğum günü falan hiç mi orta yol bulamassınız eski eşle çocuk bunlar hep isterler haksız da değiller hani bilemedim ki üzüldüm şimdi.
 
Nasıl da duygularıma tercüman oldu bu yazdıklarınız. Şu an açık konum var. İşte belki de bu yüzden hala umut peşindeyim..
 

Allahım karşına hep iyi insanlar çıkarsın inşallah...

Cok uzuldum hissetiginiz duyguya.siz guclu bir annesiniz iki cocukla ben piknige cesaret edemezdim.
Insallah hayatiniza iyi biri girer ihtiyac hisettiginiz tum guzel duygulari yasarsiniz

Gercekten cok uzuldum ( İnsallah karsiniza hayirli biri cikar o cocuklara abilik yapar hep beraver pikniklere gidip oyunlar oynarsiniz

Öyle içten hissettim ki yazdıklarını.. Allah sana hayırlı bir eş çocuklarına da hayırlı bir abi nasib etsin insallah çok mutlu olun..

ayrı ayrı teşekkür ederim.. ben yazarken duygulandım siz okurken herkesin bi derdi var işte benimkide böyle.. normalde çok neşeli biriyimdir girdiğim ortamın enerjisi değişir ama bazen özellikle hastane işlerinde ve ailecek yapılabilecek etkinliklerde bu yalnızlığı hissetmeye başladım..

bir avm ye giderken bile kırk plan yapıp gidiyorum tabi bunu yapan sadece ben değilim bütün anneler yapıyordur.. en basiti anlattığım gibi tuvalet mevzusu benim tuvaletim gelse avm de çoluk çocuk hep beraber gidiyoruz aman dokunmayın etrafa diye..

bi parka gittiğimizde biri salıncağa biri kaydırağa koştuğunda ki afallamalarım..

erkek berberinde utana sıkıla traş oluşlarımız..

bütün bunlar dert gibi gelmeyebilir ne varki bunda diyebilir okuyan arkadaşlar haklı da olabilirler dünyada ölümden başkası yalanken .. işte insan her zaman aynı motivasyonda olamıyor... bazen inişler bazen çıkışlar olabiliyor ruh halimizde :)
 
taktir ettim sizi ama bir ayndan da kızdım. neden kızdım. üzüldügünz için.
bir mangal olayı sizi üzmemeli. en zor şeyi yapmış atlatmış ve 2 cocuga her türlü sahip cıklmışsınız. bir mangal sizi devirmemeli. askine daha güclü olmalısınız.
haftaya ( ki havalar gıunden gune iyi oluyor ) kendin pişir kendin ye yerleri var. mangalı eti oradan alıyorsun. yiyiyorsun. park alanı, hatta çeşitli at tavşan ördek filan olan yerler var oralara gidersiniz. daha kolay olur. tesis içinde oldugu için wc masa derdiniz olmaz.
yada pratik bir kerelik mangallar var onlardan alın yakın olsun bitsin
yada etrafınızdakilerden yardım isteyin.
ama hiçbir zaman buna üzülmeyin.
bundan sonraki pikniklerde iyi eglenceler :)
 
Ve aılenızın sızı yalnız bırakmaması gerekıyordu


onlara da birşey diyemiyorum ki cutecim.. yaşlılar kafaları torun sesi götürmüyor.. karı koca olarak birbirleriylede pek işyi anlaştıkları söylenemez zaten:))
 
Allahım sağlık versin inşallah.
Ben bekarken hastaneye yalnız gidip gelmek,hastalıkla uğraşmak çok zoruma gitmişti.
 
Öyle içten öyle güzel anlatmışssın ki yaşadıklarını çok duygulandırdı her cümlen.
Çocuklarının iyi ki senin gibi yürekli,iyi kalpli bir anneleri var. Hayatın ne getireceğini bilemiyoruz ne yazık ki herseye zamanla alışıp ayak uydurmak zorunda kalıyoruz. Yaşadığınız duyguları kendimi yerinize koyarak okudum ve üzüldüm.
Siz çocuklarınızın meleği, onların prensesisiniz. Eminim ki her kötü günlerin ardından hayata sevinçle ,minik meleklerinizin sevgisiyle sarılacağını günler sizi bekliyor olacak.
Allah yar ve yardımcınız olsun güzel anne..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…