- 8 Ağustos 2014
- 1.894
- 3.443
-
- Konu Sahibi Sylvia Plath
- #1
Merhaba arkadaşlar. Benim bir görümcem var, kendisi 19 yaşında. Ben 26 yaşındayım ve bir ay sonra düğünüm var. Nişanlımla ve ailesiyle toplam 6 aydır tanışıyoruz. Öncesinde birbirimizi hiç tanımıyorduk. Bir eltim var. Evlenince aynı sitede, aynı katta, karşı karşıya oturacağız. Bunlardan daha önce bahsetmiştim ama yinede kısaca özet geçtim. Görümcemle olumsuzluk anlamında öyle büyük bir olay yaşamadık şimdiye kadar. Fakat bazen yaptığı şeyler çok tuhafıma gidiyor. Henüz 19 yaşında olmasına rağmen, her konuda fikri olan ve halk dilinde 'bilgiç' denebilecek bir insan. Kayınvalidem, görümceme göre pasif bir insandır mesela. Her önemli seyde 19 yaşındaki görümcemi sürer öne. Nişan alışverişinde bile, görümcem ‘o şöyle olsun bu böyle olsun’ diyerek yönlendirmeye kalktı beni ve doğal olarak hiç rahat edemedim. Elbiselerimin bazılarını da onun çalıştığı mağazadan aldık ve yine aynı şeyi tekrar etti. Çantamı alırken, satıcıyla iki saat pazarlık yaptı mesela. Annemler bunalıp mağazadan çıktılar, hava alıp geldiler, görümcem hala pazarlık yapıyordu. Nişan alışverişim görümcemin pazarlığıyla geçti.
Görümcem ikili oynuyor sanırm. Mesela, burada daha önce ‘çok soğuk’ diye anlattığım eltimi görünce beni resmen siliyor. Ne konuşuyor benimle, ne hal hatır soruyor. Konuşmayan, güler yüz göstermekten aciz eltimin peşi sıra, dönüp duruyor. Oysa telefonda konuşurken, mesaj atarken beni 'yengelerin bir tanesi' 'gelinlerin bir tanesi' diye seviyor. Görümcemin bu hareketlerini kırıcı bulmama rağmen yinede ‘belki bana öyle gelmiştir’ diyerek unutmaya çalıştım. Sonra dairemi görmek için gittik. Eltim karşımda oturduğu için, annem, ben, kayınvalidem, görümcem, eltimlere geçtik. Gerçi bana kalsa geçmezdim ama mecburdum. Dikkat ettim, görümcem orada da aynı şeyi yaptı. Biz de ölse elini bir şeye vurmayan, yardım etmeyen görümcem, orada mutfaktan hiç çıkmadı. Eltim bize geldiğinde, bir kere bile ‘yardıma ihtiyacın var mı’ diye sormamasına rağmen (kalabalık misafir ağırlıyorduk ve içlerinde eltimle görümcem de vardı) ben defalarca, mutfağa yanlarına gittim. Yardıma ihtiyacınız var mı diye sordum ‘yok’ dediler. Bu esnada görümcem, yengesiyle can ciğerdi ve her defasında mutfaktan yabancı gibi çıkıp gittim. Böyle sorunlarım var görümcemle, aslında görünmeyen sorunlar bunlar ama işte…
En son da şöyle bir olay oldu arkadaşlar: Görümcem bana daha önce telefondan mesaj atmıştı ‘bir parfüm aldım kokusunu beğenmiyorum sen beğenirsin belki sana vericem’ demişti. Ben başta istemedim çok ısrar etti. ‘aynanın önüne koyarsın’ gibisinden şeyler söyledi. Sonra yine bir telefon konuşmamızda bu parfümden bahsetti. Aradan biraz zaman geçti, kayınvalidemle bize geleceklerdi. O günün sabahı ‘parfümü annemle göndereceğim’ dedi. Peki dedim, artık ne diyeyim. Hediyem olsun diyen insana inatla 'hayır' denilemiyor maalesef. Sonra görümcem o gün annesiyle bize geldi. Ben her zamanki gibi mutfakta pasta börek yetiştirirken yanıma gelip ‘yenge parfümü unuttum ama getireceğim, yatak odasına koyarsın olmazsa’ dedi. Bir şey demedim, başımı sallamakla yetindim sadece. Geldik bu güne… Bu gece de mesaj atmış telefondan, mesaj aynen şu: ‘Yenge ben parfümü kullanıyorum. Haberin olsun tamam’ Tamam dedim, ne diyeyim…. Arkadaşlar, sizce sorun ben de mi, yoksa bu ufak şeyler, size de tuhaf geliyor mu?
Görümcem ikili oynuyor sanırm. Mesela, burada daha önce ‘çok soğuk’ diye anlattığım eltimi görünce beni resmen siliyor. Ne konuşuyor benimle, ne hal hatır soruyor. Konuşmayan, güler yüz göstermekten aciz eltimin peşi sıra, dönüp duruyor. Oysa telefonda konuşurken, mesaj atarken beni 'yengelerin bir tanesi' 'gelinlerin bir tanesi' diye seviyor. Görümcemin bu hareketlerini kırıcı bulmama rağmen yinede ‘belki bana öyle gelmiştir’ diyerek unutmaya çalıştım. Sonra dairemi görmek için gittik. Eltim karşımda oturduğu için, annem, ben, kayınvalidem, görümcem, eltimlere geçtik. Gerçi bana kalsa geçmezdim ama mecburdum. Dikkat ettim, görümcem orada da aynı şeyi yaptı. Biz de ölse elini bir şeye vurmayan, yardım etmeyen görümcem, orada mutfaktan hiç çıkmadı. Eltim bize geldiğinde, bir kere bile ‘yardıma ihtiyacın var mı’ diye sormamasına rağmen (kalabalık misafir ağırlıyorduk ve içlerinde eltimle görümcem de vardı) ben defalarca, mutfağa yanlarına gittim. Yardıma ihtiyacınız var mı diye sordum ‘yok’ dediler. Bu esnada görümcem, yengesiyle can ciğerdi ve her defasında mutfaktan yabancı gibi çıkıp gittim. Böyle sorunlarım var görümcemle, aslında görünmeyen sorunlar bunlar ama işte…
En son da şöyle bir olay oldu arkadaşlar: Görümcem bana daha önce telefondan mesaj atmıştı ‘bir parfüm aldım kokusunu beğenmiyorum sen beğenirsin belki sana vericem’ demişti. Ben başta istemedim çok ısrar etti. ‘aynanın önüne koyarsın’ gibisinden şeyler söyledi. Sonra yine bir telefon konuşmamızda bu parfümden bahsetti. Aradan biraz zaman geçti, kayınvalidemle bize geleceklerdi. O günün sabahı ‘parfümü annemle göndereceğim’ dedi. Peki dedim, artık ne diyeyim. Hediyem olsun diyen insana inatla 'hayır' denilemiyor maalesef. Sonra görümcem o gün annesiyle bize geldi. Ben her zamanki gibi mutfakta pasta börek yetiştirirken yanıma gelip ‘yenge parfümü unuttum ama getireceğim, yatak odasına koyarsın olmazsa’ dedi. Bir şey demedim, başımı sallamakla yetindim sadece. Geldik bu güne… Bu gece de mesaj atmış telefondan, mesaj aynen şu: ‘Yenge ben parfümü kullanıyorum. Haberin olsun tamam’ Tamam dedim, ne diyeyim…. Arkadaşlar, sizce sorun ben de mi, yoksa bu ufak şeyler, size de tuhaf geliyor mu?