Görümcem veya ben, kimse kimsenin çocuğuna karışamaz. Görümce kötü olsa bile "Çocuklarının suçu yok, hiç bir çocuğun suçu yok" Bakın, siz kendi çocuklarınız için rahatsız olmuşsunuz. Siz de aynı davranmayın ki bir farkınız olsun.
Hep yeğenlerimize daha fazla itina gösteriyoruz. Kendi evladıma yeri geliyor kızıyorum ama, yeğenime daha yumuşak davranıyorum. (Kendini ve çevresini tehlikeye sokacak bir durum yoksa) Kendi çocuğuma 1. Kez oyuncaklarını topla dediysem ve dinlemediyse, 2. Kez ses rengim değişir. (Bağırma değil) ama yeğenime bunu yapamam. Anası, babası var. 1 defa güzel söylerim, 2. Yi demem.
Ee? Şimdi evladımdan üstün mü tutmuş oldum?
Yıl boyu zaten kendi evlatlarına harcıyor adam. Yeğenleri 3-5 gün gelmiş, dayısı harcasın ne olacak?