Herkese merhaba.
Evleneli 3 yıl olmak üzere. Evlendik peşine pandemi girdi. Ben de evlendigimizde evimizde Kuran okunsun istiyordum. Bir türlü nasip olmadı. Şimdi hamileyim bebeğim için de vefat etmiş kayınvalidem için de okutmak istiyorum. Anca bu sıralar yapabiliyoruz.
Geçen haftalarda görümcem bize geldi. Yakın zamanda evde Kuran okutacağımı söyledim. Tarih belli olunca söylerim sana dedim. Gelebilir miyim bilmiyorum gelmeye çalışırım gibi şeyler söyledi. Ben de abla olur mu öyle şey eşimin burda başka kimi var gelirsin tabii dedim. Niye ki dayısı var teyzesi var dedi( eşim onlarla görüşmüyor birbirlerini aramazlar bile ve ablası bunu biliyor). Öyle deyince ben de eşim onlarla görüşmüyor ki dedim. Sonra bana eşin teyzesinin kızının düğününde bir şey takmamış dedi. Konu bir anda başka yere geldi yani. Bilmiyorum o zaman bekardı takmamış olabilir , , , o da bize takmasaymış dedim. ( Hem eşime de düşmez eşim o zaman bekar ailesi taktiğı zaman ondan düşer yani. Bizde öyle oluyor babam takıyor biz evli olmamıza rağmen takmiyoruz bile yeri gelince). Konu buraya evrilince ben biraz gerildim öyle kapandı.
Bana neden bunu söyledi amacı neydi bilmiyorum.
Gelmek istemiyor diye düşünüyorum. Eşimi bu kadar yalnız hissettirmelerine kızıyorum. Aile bağları zaten kopuk. Gerçekten yaşadığımız yerde hiç kimsesi yok.
Daha sonra Kuran okunacak gün belli olunca haber verdim haftaya şu gün diye. Tamam inşallah gelirim dedi.
Birkaç gün sonra beni aradı Kuran dün mü oldu diye. Dedim yok abla bu hafta değil haftaya olacak söylemiştim sana dedim. He tamam dedi.
Dün de mesaj atmış saat kaçta olacak diye. Aradım şu saatte dedim. İşte 4de işim var oraya yetişmem lazım filan. Dedim bir hafta da gitmeyiver :) olmaz dedi. Diyorum ki insanlar saat 1.30da toplanmaya başlar. O da saat 1 de kuran okunmaya başlanır dimi diyor. Yani kendince erken başlasın erken bitsin de gideyim diye uğraşıyor. 4 gibi ancak yemek yenir diyorum olsun yemek yemediğim yer değil diyor. Sen bilirsin abla nasıl istersen dedim artık.
Görümcem benden yaşça çok büyük annemle yaşıt. Evlerimiz uzak kiyamiyorum da yolda heba olmasına ama her yere de gidiyor.
Benim annem kardeşim günler öncesinden hazırlık yapıyorlar geliyorlar her şeyi yapıyorlar. Ama görümcem misafir gibi gelip gitmekten bile yorgunluk duyuyor...
Eşimi bu kadar yalnız hissettirmesine kızıyorum. Lafa gelince oğlum gibi şöyle böyle diyebiliyor.
Başka bir kaç şey daha var fazla uzun oldu yazamadım.
Şimdi ben nasıl davranayım. Israrcı olmamalıyım.
İçimi dökmek istedim buraya kadar okuduysaniz teşekkürler.