Anlattiklariniza bakılırsa ya sizden hoşlanmıyor ya da kadınlarla ilgilenmiyorAklıma başka seçenek gelmedi.Adamin dengesiz olduğunu anladınız ama bu adamla halen görüşmeye devam ediyorsunuz.İlgili davrandığında karşılık veriyorsunuz,uzak durduğunda neden böyle davrandı diyorsunuz.Ne istediğini bilmeyen,ilgisini sadece mesai saatlerinde hissettiren boyle bir adamı hayatınızda gerçekten istiyor musunuz?Cevabiniz evet ise adamın ilişkiden beklentisi bu demek ki.Böyle kabul edeceksiniz.Gün içinde flört edip,akşam olunca iki yabancı gibi davranacaksınız.Ya da ne istediğini bilen,sınırlarını koruyan,standartları olan bir kadın gibi davranacaksiniz.Önce kendi sınırlarınızı belirleyin ve o sınırlara önce siz uyun.Bunu başaramayan,karşısındaki adama hissettiremeyen bir kadına kim nasıl güvensin?Yani sorun adamda değil,sizin ne istediğinizde,kendinize nasıl bir ilişkiyi layık gördüğünüzde.
Benim de işyerinden bir sevgilim olmuştu, iş dışında o kadar çok iletişime geçmek istiyordu ki işte o kadar iletişimimiz yoktu mesela.
Aşk kalbe girince,akıl baştan gidermiş.Sizi eleştirmiyorum,yanlış anlamayın.Kalp bu.Begenmiş,sevmiş olabilirsiniz.Karsi tarafa bunu yeterince hissettirmissiniz.Telefon numaranızı da vermişsiniz.Size açılması için gereken cesaret verilmiş.Ama hiç bir zaman adım atmamış.Ben de size diyorum ki,bundan sonra böyle bir ilişki istemiyorum,ben değerliyim sinyalini verin.Kararli durun.2 gün aldığınız kararı uygulayıp,3 gün yumuşamayin.Bunu en az 30 gün uygulayın.Karsinizdakine sınırlarınız olduğunu hissettirin.
sinir oldum davranışlarına ..insanı kendine karşı şüpheye düşürüyor.
Sen aptal değilsin bazı insanlar adi, aşağılık ve ahlaksız …Evli değil olsa bilirdik ama başkası olabilir yoksa illa ki merak ederdi iş dışında da…ay aptal gibi hissediyorum ya.
miniminimarg son durum nedir? Habersiz bırakmayın
basitten kastınız nedir?
Birdaha asla görüşmeyerek... Sizi kullanmasına izin vermeyerek...Aynı yerde çalıştığımız ve alenen benle flört eden biri var. Öyle ki diğer kişiler aramızda bişey var sanıyor. Ama işyeri dışında hiçbir şekilde iletişim yok, tek bir kelime yazma dahi yok.
Ben işyerinde böyle şeylerden kaçındığım için (kötü bir tecrübem var da) ilk başta baya soğuk davranıyordum hiç yüz vermiyordum ama daha fazla dayanamadım ilgisine. Ben de güleryüzle davranmaya ve ilgi göstermeye başladım maalesef. Ve hoşlanmaya da başladım Ne olacaksa olsun diyerek. Ama beyfendi hala aynı. Telefon numaramı da aldı ama hiçbir şey yazmadı aramadı vs. Sosyal medyada ekliyiz ama hikayeme bile bakmıyor.
İşyerindeki ilgisi hiç azalmadı, aynı. Birine bir şey anlatırken bile bana bakıyor, hep gözü bende, iş yaparken bazen beni izlediğini fark ediyorum, gözgöze geliyoruz kaçırıyor gözünü. bişey olunca bana soruyor haber veriyor falan… Terslemek istiyorum ama tersleyecek sebep de bulamıyorum. Kaldı ki biraz sert konuşsam bile özür diliyor falan bi şekilde gönlümü alıyor. Ne yapacağımı şaşırdım artık. Derdi ne bunun? Ve ben ne yapmalıyım kendimi korumak için? Çünkü neler olduğunu ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışmaktan kendi hayatımı unutmaya başladım kendimi ihmal eder oldum artık. Yazıp ya da arayıp konuşup açık açık derdin ne diye sorasım geliyor ama bir şey varsa bile yan çizip sen yanlış anladın diyip beni heveslenmiş duruma da düşürebilir.
Ya hayatında biri var (hiç öyle de görünmüyor ama) ya da ilişkiye uygun biri değil / ilişki istemiyor ve ne yapacağını o da şaşırdı.
Her durumda benim kendimi korumam lazım ama beceremiyorum.
Her hafta başı iş mesaimle birlikte onun ilgi mesaisi de başlıyor ve kafam karışıyor yine. Her haftasonu da neden iletişim bitti neden hiçbir şey yazmıyor etmiyor diye düşünmekle geçiyor. Yardım edin akıl verin bana lütfenNasıl ekarte ederim bu adamı hayatımdan ben?
Basit derken kötü anlamda demedim aslında. Yormayan beni delirtmeyen… Ben her hareketini didik didik edip düşündüğüm için kendime işkence ettiğimi fark ettim. Aslında zorlaştıran benmişim durumu. İlişki olur ya da olmaz bilmiyorum ama bu kişiyle ilişkim olsun isterim, olmasa da arkadaş olarak da hayatımda kalabilir yani iyi biri olduğunu düşünüyorum ve hayatımdan çıkarmak istemem şahsen.
Maalesef böyle erkek dolu ortalık. Ben de zamanında birine denk gelmiştim. İnsan kaybettiği vakte üzülüyor. Kendinizi kötü hissetmenize gerek yok. Bu tamamen adamın karakteriyle doyumsuzluğuyla alakalı. Sevgilisi bunları bilse o da ‘O kadın da bende olmayan ne var ki onla flört etmeden duramıyor? Bende ne eksikti’ diye düşünürdü. İkinizde de bir eksik yok, o adam da var zaten o yüzden doyumsuz.
Kendinizi değersiz hissedecek kadar kaptırmamış olsaydınız keşke üzüldüm sizin adınıza. Ama en azından yol yakınken öğrenmişsiniz bazı şeyleri. Yeni öğrenmeyip atlatmaya çalıştığınıza göre baya aşık olmuşsunuz siz bu adama. Böyle insanlar için kendinizi üzmeye değmez.
Çok yalnızlaştığım bir dönemde tutunacak bir şey ararken denk geldik aslında, o değil de başka biri olsaydı ve bana ilgi gösterseydi belki ona da bu derece bağlanabileceğim bir dönemdi. Evet değmezmiş.
