Kızlar selammmmmmmmmm.
Evet bittii :) Özetle mutluyum.
Çok mu kolaydı ? hayır..
Çok mu zor du? hayır..
Pazar günü 11 de girdim. Eşim ve kız kardeşimle gittim. Çocuklarımdan ayrılmak zor oldu. hanii bir daha göremezsem ihtimali
Allaha çok şükür şimdi daha mutlu bir anneleri var.
Gelelim detaylara..
Dr.um nebil bey bir başka cerrahla geldiler. Ölçümler çizimler yapıldı. Damar yolu açıldı sedye ile tam odadan çıkarken hemşire sakinleştirici yapacağım dedi, bende sakinim ben gerek yok dedim, olsun yapalım dedi :) meğer anesteziymiş. :) Odada çıktığımı ve odada kardeşimin benimle dalga geçtiğini hatırlıyorum. abla iş yerinde kimden nefret ediyosun diyo, bende saşmalama selda dedim:) Bune biçim anestezi hiç dökülmedi bu dedi:) Ama sonraki 2-3 saatide pek hatırlamıyorum sadece epey üşüdüm. ,Ayılırken 2 çocuğumun adlarını sayıklamışım. Kendime geldikten sonra gerçekten ağrı sızı pek hissetmedim. Sadsece çok halsizdim. Tansiyon problemimden (benimle ilgili) dolayı ilk gün ayağa kalkamadım. Ertesi gün kalktım. Hastanede 1 yerine 2 gece kaldım. Yine halsizlik nedeniyle bunuda son 2 yıllık yoğun ve dinlemenden geçen yaşantıma bağlıyorum .
Göğüslerimden 1.500 gr. çıkmış.Girmeden şunu söyledim. ÇOk küçük olmasın. 85-90 arası ama 90da olmasın:) Çok ayrık olmasın:)
Çıkınca sargılardan bakınca bile küçüldüğü öyle belliydi ki. Resmen hafiflediğim sırt ağrılarımın geçtiğini daha hastanede anladım :)
Amaliyattan çıktım eşim 3-4 saat yanımdaydı. Sonra çocukları devralmaya giitti, annem geldi. 2 gün boyunca yemeklerimi annem yedirdi.Birazda naz yaptım sanki :) Dr. sonda tavsiye ederim istersen ameliyat esnasında takalım dedi, ok. dedim ve çok işime geldi. Hastaneden çıkarken hiç hissetmeden çıkardılar.
Dr.umun ilgisi anlatmakla bitmez. Hep destek ve moral oldu. Fakat beni 2. gün bir moralsizlik kapladı.Halsizlik ve yorgunluk, çocuklarımı görememek, acaba küçük mü oldu tereddütü, ayrık görünüyor galiba gibi şeyler biraz motivasyonumu düşürdü. Eve girdim küçük çocuğum bana küsmüş
Seyahata gidip dönüşte kaza yaptığımı öğrenen 1 ci sınıf öğrencisi kızım bana sarılamanın verdiği üzüntü, hareket kısıtımın olması ve sargılardan dolayı ufak bir depresyon geçirdi
Dün kontrole gitttim çok rahat şekilde eşofmanlarımı giydim, saçlarımı kendim tarayıp topladım. Ofiste ameliyatıma giren diğer cerrah karşıladı beni, montumu aldı, odayı ısıtmış, tvyi açtı, valla düşünülmek çok güzel. Sargıları açtı bu en kötü hali dedi hergün daha iyi olacak dedi, fakat ben bakmak istemedim vede bakmadım. sargılardan kurtulmak iyi oldu, fakat direnlerde hala sıvı biriktiği için Nebil bey geldiğinde çıkarmayı istemedi, çıkarırsa o sıvı içerde birikip sıkıntı yaparmış bende okey dedim:) Dikiş yok zaten arkadaşlar
estetik dikişle oluyor. Dikişlerin etrafı pomatladı ve bantladı. Göğsümü görebildim.
Büyüklükle ilgili endişlerimi nebil beye ilettim. Bana bıraksaydın daha küçük yapardım dedi.Gayet dolgun ve diri duruyorlar dedi, sonra tepeden bir basktım ve ilk kez mutlu oldum. Sonra ofisten bir bayanla sütyen adık dünden beri kendimi mutlu hissediyorum. Artık kıyafetlerimi kendimi giyip çıkabiliyorum. Aynabakmak hiç bu kadar keyifli olmamıştı, annem seninde belin varmış dedi:) Vallahi çok inceldim, göğüslerimde istediğim gibi dolgun eskiye göre çokkkkkk küçük.
Nebil beye ne kadar teşekkür etsem azdır. Günde kaç kere aradı bilmiyorum. Bir dr. bu kadar insancıl, bu kadar işinin ehli, bu kadar ince olamaz gerçekten.
Lynn arkadaşım çok geçmiş olsun sanada. Sen daha kolay atlatmışsın sanırım. Herşeyin yolunda olmasına çok sevindim.
Buradan daha önce ameliyat olup tecrübeleri paylaşan tüm arkadaşlarıma (özellikle doriadora, bunebu(eda) ve Bursalı bir arkadşşım vardı ona ) teşekkür ediyorum. katkınız büyük.
Vlla bende herkese öneriyorum.Drenlerimde yarın çıkıyor.
Yine yazarım.
Asyacım oyalanmadan Nebil beyle görüş. paragöz olmadığını 1 yerine 2 gece yaatıp bir kuruş bile istememesinden anlayabilirsin. Sorun olursa yaz şeker. İnşallah darısı isteyen herkese.