- 14 Haziran 2018
- 3.775
- 7.571
- 108
- Konu Sahibi gixxer_600
- #1
İyi Geceler Hanımlar,
Hayatımla ilgili önemli bir karar aşamasındayım.
Kısa tutmaya çalışacağım. Annemin o ne kadar kabul etmesede çok ciddi sorunları var psikolojik destek alması şart ama bunca yıl kabul etmedi. Kendisi evlat ayırımı yapan biri. Sadece evlat olsa neyse kendi yeğenlerini,elalemin çocuklarını hep bizlerden üstün tutar. İlk başlarda bu durum beni çok yıpratırdı çok takardım ama zamanla kabullendim annemden annelik beklemeyi,ondan iyi bir söz veya davranış beklentimi bitirdim. Kendisiyle artık yaptıklarına tahammül edemediğim için 1 yıldır konuşmuyorum.Aynı şekilde ablamlada 2 yıldır konuşmuyorum. Çünkü bana çok zarar verdiler psikoloğum mesafe koymamı önermişti. Ben tam mesafe kararı almışken ablamın ikinci çocuğuna hamile olduğunu ve tüm aileme bunu benden saklattığını (annem zaten bir şeylerin benden gizlenmesine bayılır) öğrendim bu olay onu tamamen silmem için en büyük sebep oldu. Aileden bir tek abimle (o da annemle konuşmuyor annem ona da çok çok büyük haksızlıklar yaptı) ve de babamla iyiydim. Babamda zamanla annemin etkisinde kala kala telefonlarımı açmamaya,aramalarıma dönmemeye başladı. Onunlada birkaç aydır öyle koptuk. Şu an onlar başka bir şehirdeler. Ben başka bir şehirde onlara ait bir evdeyim..İstemiyorlar bu evde yaşamamı ama yanlarına gelmemdense burada kalmamı tercih ediyorlar. Sen ne yaptında sana karşı böyleler diyebilirsiniz. Ben hakkımı aradım. Bana yapılanlara belli bir yaştan sonra sessiz kalamadım. Yeğenlerini baştacı yapıp beni ayak havlusu gibi yerlere sermesine izin vermedim anneme kendimi ezdirmedim. Babamda her şeyin farkındaydı aslında hala öyle ama annemin edepsiz karakteri onu çok bunalttığı için işin ucu kendisine ve sülalesine dokunmadığı sürece annemin destekçisidir...
Şu an arkadaşımın mağazasında çalışıyorum. Aldığım miktar fazla bir şey değil ama yinede çok şükür geçinmeye çalışıyorum.
Şimdi sorunum şu;evde kombi bozuldu. Kaç kere usta getirdiysem çare bulamadılar. Yaptılar yine bozuldu. 3 tane muhabbet kuşum var. Evde battaniyelerle oturuyoruz. Abim bana baskı yapmaya başladı “Ya buraya bizim yanımıza gel (çocuğa bak) ya da annemlerin yanına git orada kendine iş bul para biriktir kendi evine çık.” Ailemin yaşadığı şehir büyükşehir, iş imkanı çok daha fazla. Düşününce mantıklı geliyor. Ama annem en başından beri kuşlarımı da istemiyor. Sebebini de “alerjim var” diye yalan söylüyor ama yalanını deldim. Ben abimlerin yanındayken onlar bu evdeydi. Annem sokaktan bulduğu yavru kediyi eve almış, annem kediyle oynarken komşumuzun kızı bana video çekip atmıştı. Madem tüylü hayvan alerjisi var kediye nasıl dokunabiliyor eve alabiliyor? Alerji bende de var, değil kediyle kapalı alanda kalmak kedinin değdiği şalı bile alınca göz kaşıntısından, hapşırıktan bayılacak gibi oluyorum. Kuşlarım sadece bahane...Bizi orada istemeyeceklerini, biz gidince büyük olaylar çıkacağını biliyorum...Ama düşününce havalar daha da soğuyacak kaloriferler yanmadan hele şu Korona döneminde çok zor..Geceleri ben yün hırka ve yün çorapla yatıyorum kuşlarada polar battaniye örtüyorum. Gündüzleride benimle işe geliyorlar ısıtıcının oraya koyuyorum. Bir yanım bas git duymazlıktan görmezlikten gel yaptıklarını diyor bir yanım orada kafan rahat etmedikten sonra kalorifer dibinde oturmuşsun neye yarar diyor...Çok kararsızım...Sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkürler...
Hayatımla ilgili önemli bir karar aşamasındayım.
Kısa tutmaya çalışacağım. Annemin o ne kadar kabul etmesede çok ciddi sorunları var psikolojik destek alması şart ama bunca yıl kabul etmedi. Kendisi evlat ayırımı yapan biri. Sadece evlat olsa neyse kendi yeğenlerini,elalemin çocuklarını hep bizlerden üstün tutar. İlk başlarda bu durum beni çok yıpratırdı çok takardım ama zamanla kabullendim annemden annelik beklemeyi,ondan iyi bir söz veya davranış beklentimi bitirdim. Kendisiyle artık yaptıklarına tahammül edemediğim için 1 yıldır konuşmuyorum.Aynı şekilde ablamlada 2 yıldır konuşmuyorum. Çünkü bana çok zarar verdiler psikoloğum mesafe koymamı önermişti. Ben tam mesafe kararı almışken ablamın ikinci çocuğuna hamile olduğunu ve tüm aileme bunu benden saklattığını (annem zaten bir şeylerin benden gizlenmesine bayılır) öğrendim bu olay onu tamamen silmem için en büyük sebep oldu. Aileden bir tek abimle (o da annemle konuşmuyor annem ona da çok çok büyük haksızlıklar yaptı) ve de babamla iyiydim. Babamda zamanla annemin etkisinde kala kala telefonlarımı açmamaya,aramalarıma dönmemeye başladı. Onunlada birkaç aydır öyle koptuk. Şu an onlar başka bir şehirdeler. Ben başka bir şehirde onlara ait bir evdeyim..İstemiyorlar bu evde yaşamamı ama yanlarına gelmemdense burada kalmamı tercih ediyorlar. Sen ne yaptında sana karşı böyleler diyebilirsiniz. Ben hakkımı aradım. Bana yapılanlara belli bir yaştan sonra sessiz kalamadım. Yeğenlerini baştacı yapıp beni ayak havlusu gibi yerlere sermesine izin vermedim anneme kendimi ezdirmedim. Babamda her şeyin farkındaydı aslında hala öyle ama annemin edepsiz karakteri onu çok bunalttığı için işin ucu kendisine ve sülalesine dokunmadığı sürece annemin destekçisidir...
Şu an arkadaşımın mağazasında çalışıyorum. Aldığım miktar fazla bir şey değil ama yinede çok şükür geçinmeye çalışıyorum.
Şimdi sorunum şu;evde kombi bozuldu. Kaç kere usta getirdiysem çare bulamadılar. Yaptılar yine bozuldu. 3 tane muhabbet kuşum var. Evde battaniyelerle oturuyoruz. Abim bana baskı yapmaya başladı “Ya buraya bizim yanımıza gel (çocuğa bak) ya da annemlerin yanına git orada kendine iş bul para biriktir kendi evine çık.” Ailemin yaşadığı şehir büyükşehir, iş imkanı çok daha fazla. Düşününce mantıklı geliyor. Ama annem en başından beri kuşlarımı da istemiyor. Sebebini de “alerjim var” diye yalan söylüyor ama yalanını deldim. Ben abimlerin yanındayken onlar bu evdeydi. Annem sokaktan bulduğu yavru kediyi eve almış, annem kediyle oynarken komşumuzun kızı bana video çekip atmıştı. Madem tüylü hayvan alerjisi var kediye nasıl dokunabiliyor eve alabiliyor? Alerji bende de var, değil kediyle kapalı alanda kalmak kedinin değdiği şalı bile alınca göz kaşıntısından, hapşırıktan bayılacak gibi oluyorum. Kuşlarım sadece bahane...Bizi orada istemeyeceklerini, biz gidince büyük olaylar çıkacağını biliyorum...Ama düşününce havalar daha da soğuyacak kaloriferler yanmadan hele şu Korona döneminde çok zor..Geceleri ben yün hırka ve yün çorapla yatıyorum kuşlarada polar battaniye örtüyorum. Gündüzleride benimle işe geliyorlar ısıtıcının oraya koyuyorum. Bir yanım bas git duymazlıktan görmezlikten gel yaptıklarını diyor bir yanım orada kafan rahat etmedikten sonra kalorifer dibinde oturmuşsun neye yarar diyor...Çok kararsızım...Sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkürler...
Saçmalık. Daha Özgür olmanın yolu ev arkadaşı bulup o evden ayrılman. 
8 ay onlardaydım yeğenime ben baktım..artık dayanamayınca buraya kaçtım habire şikayet telefonları yapamıyoruz edemiyoruz mesajları atıp çağırıyorlar..ama orayı son çarem olarak görüyorum..
