Caramelim :93:
her kelimende hislerimi anlatmışsın teşekkür ederim
tanıdıklarım askerde olduğu için ayrılma diyor ama benim gözlerinin önünde ne hale geldiğimi görmek istemiyorlar ne yazık ki...iyi dileğin için tekrar teşekkür ederim umarım Allah'ım en yakın zamanda doğru yolu görmemi sağlar.
sanki ben yazmışım bunları inan çok örtüşüyor yasadıklarmz Aİlen karşı çıkmadı mı onla beraber olmana?
benim inancım şu yönde:ayrılırsan bu senn için çooook daha fazla hayırlı olacak ama senn ilk sevgilin oldu için sürekli aklına yaşadığınz o güzel günler geliyor değil mi? duygusal davranıyrsun sonra..
Sen baskalarin dedigine bakma annen dahi olsa sen kendi yasadiklarini hissetiklerini kendinden baksa hickimse anlayamazda bilemezde.
Beni ben gibi kabul ediyormu?
Bu adam beni mutlu etmek icin caba sarf ediyormu,el üstünde tuttup bana deger veridigini bana Hissetirebiliyormu?
Söyledikleri söz verdiklerinle yaptiklari birbirine örtüsüyormu?
eger bu sorularin hepsinin cevabini rahatlikla cevabini verebiliyorsan kendini kandirmadan (ihtimallerle konusmadan)
Yapman gerekeni zaten bilirsin
selam kızlar şuan içinde bulunduğum durum hem geçmişimi hem de geleceğimi etkiliyor.2 senedir birlikte olduğum ve uğrunda herşeyimden vazgeçebileceğim biricik sevgilimle çıkmaza girmiş durumdayız( ne yapmam gerektiğini bile bilmiyorum ve karar vermek için 5 günüm var.2 sene çok uzun gibi görünse bile kısacık hissettiriyor.sevgilim askerde ve gelmesine 1 sene var uzaklıktan kaynaklanan bir sorun değil aramızdaki benim uzun süre sorgusuz sualsiz ona inanmam ve ne söylese ne yapsa kabul etmem.2 kere bırakıp gitti ve aylar sonra geri döndü ikisinde de kabul ettim sebebini bile sormadım.yaptığım aptallıktı belki de.tanıdığımız herkes birbirimiz için yaratıldığımızı söylese de ben artık eski büyülü aşka inanmakta güçlük çekiyorum.bugüne kadar ne yaptıysa tamam dedim ve kırgınlıklarımı bile çok fazla belli etmedim.o benim ilk aşkım bazen babam bazen kardeşim.ilişkimizde anne görevini üstlendim çoğu zaman hatta öyle anlar oldu ki kendi derdimi yok sayıp ona koştum.sevmek bunları göze almaktır biliyorum ve yaptıklarımdan pişman değilim ama artık çok yoruldum.ona göre herşey mükemmel zaten ona sorsanız abartan kişi ben oluyorum hep.ona göre her şey uzak olduğumuz için böyle ama okları kendime çevirdiğimde artık mutlu olamadığımı fark ediyorum yine de onsuz olmaktan korkuyorum. bütün ailem ve onun ailesi biliyor ilişkimizi askerden geldiğinde nişanlanıcaz diyor sürekli ama bana pek fazla seçenek bırakmıyor.o lise mezunu askere gitmeden önce sürekli bi işi vardı ama geldikten sonra ne yapacağı belli değil.Ben üniversite mezunu olacağım Allah kısmet ederse ve bu sorunlar derslerimi de çok fazla etkiliyor.Artık ne yapacağımı şaşırdım dışardan bakıldığında mutlu,dertsiz görünsem de içimde çok fazla kırıldım.Askerde diye gitmek istemiyorum bir şans daha vermek istiyorum ama o şansın sorumluluklarının da üstüme bineceğinin farkındayım,düşünme yetimi kaybetmiş durumdayım.yalvarırım bana bir fikir verin
Al canım aynı dert bende de var malesef ki ne onla oluyor ne onsuz çıkmazdayım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?