Ben ve esim unv ayni sinifta okuduk ben guzel alimli bir kadinim ama soguk ve mesafeliyim esimse yardim sever tuttugunu koparan mucedeleci bir adamdir sevdimi tam sever ama cok yakisikli cok zengin degildir ve biz okurken maddi durumu kotuydu ailesinden destek almıyordu benim madddi durumumda iyiydi baslarda arkadas olduk ben onun yakinin saglik sorununda yaninda oldugum zamanlardan sonra biz bir anda sevgili olduk aslinda aramizda garip bir elektrik vardi arkadaslarimiz bile farkediyordu ama biz inkar ediyorduk hep ben ondan vazgecmedim daha parali daha yakisikli insanlara gitmedim yeri geldi sogukta durduk yeri geldi ac kaldik boyle 5 yilimiz gecti evlenmeden bisey yasamam dedim tamam dedi ben yinede ayrılmak istedim cogu zaman sevmedigimden degil tabi gelecegi dusundugumden cunku iyi bir bolumde okumuyorduk gelecegimiz yoktu benim ailem asla vermezdi beni ona onunsa yardim isteyecek ailesi yoktu bu yuzden yeri geldi cok yiprandik ama yinede bir turlu beceremedik ayrilmayi o okurden hem calisti hem okudu ben rahattim maddi durumum iyiydi , herkes bize ailemde degil evlenemez gozuyle bakiyordu ama evlendik esim iyi bir is buldu ailemi ikna etti ailem esimin guclu karakterini durusunu cok sevgi ve tabiki benim icin cabalamasini evlendik mutluda oldugumuz oluyor mutsuzsa evlilik bu, yeri geliyor cok tartisiyoruz yeri geliyor sarmas dolas opusup koklasiyoruz ama asla sevgimizden suphe duymuyoruz ikimizde baskin karakterleriz bazen kavga edince ayrilsak bile diyoruz birgun( olur ya hayat ) biz baska kimseyi boyle sevemeyiz her zaman ikimizin yeri farkli olur diyoruz .
