bak biraz kötüyü göstereyim sen azıcık mutlu ol
yaşım 36
buradan ne olduğunu yazmayayım ama çoğu kişinin hayallerinde olan bir mesleğim var, yarım da olsa bir yüksek lisansım var
evliyim, 5,5 yaşında oğlum var, evim, arabam, bankada birikmişim var
kpss kursuna gidiyorum haftada 3 gün, hafta sonu sınav vs
bak şimdi iş yapıyorum esasen de ara verdim; bir yandan a gece gündüz demeden çalışıyorum
şu an kamuda işe ihtiyacım yok; kendi işim var; özel sektörde de iş bulurum hem de asgari ücretin çok çok üstüne
ama ben geleceğe yatırım yapayım diye delice ders çalışıyorum; zira 60 yaşımı da düşünmeliyim
eşim ne mi yapıyor; ben ders çalışayım diye akşam yemek yapıp bulaşık yıkıyor vs
hayat müşterek yani; hiçbir şey yapamazsa çocuğa bakıyor; sömestre tatilinde o çocuk baktı ben kursa gittim vs vs
hayat kimseye kolay değil; biraz yorulsan da dur dinlen ve devam et
ama eşini kırma, üzme, paraya da bu kadar takılma
gençlik gelmiyor geri, gerekirse son kuruşuna kadar harca ama huzurlu ol
bir dip not daha yazayım
aileler hiçbir şey yapmadı düğünümüzü de kendimiz yaptık takılan seti de biz aldık
kv kp birer bilezik taktı
benim ailem de
zira istemedik kimseden bir şey
asgari ücretten hallice maaşlarımız ile kirada oturduk, eşya da aldık, bunları da yaptık, gezdik de dışarıda yedik içtik de
her şey olur ama aceleye gerek yok; eskiden kimin evi vardı babasından kalmadı ise
acele neden mesela ev peşinatı vs diye dillendirmeye gerek yok; önce yaşayın; kira da çok kötü bir şey değil, tüm evler senin olur kimsenin derdini çekmezsin beğenmezsen çeker gidersin